7 Pułk Policji SS (galicyjski)

7 Galicyjski Pułk Ochotniczy SS (policyjny, niem. Galizisches SS Freiwilligen Regiment 7 (Polizei)) – niemiecki pułk policyjny SS, utworzony 6 sierpnia 1943^[1] z ukraińskich ochotników zgłaszających się do 14 Dywizji Grenadierów SS i niemieckiej kadry dowódczej^[2][3].

Historia

Z nieprzyjętych do dywizji ochotników utworzono pułki policji SS o numerach 4, 5 (5 lipca 1943), 6 (6 sierpnia 1943), 7 (6/12 sierpnia 1943), 8 (20 września 1943). Dowódcą pułku był ppłk Ordnungspolizei Hubert Huber.

Pułk od początku szkolony był we Francji, tam też później stacjonował (Salies-de-Béarn, Orthez). Został rozwiązany 31 stycznia 1944, a 745 policjantów wcielono do pułku zapasowego 14 Dywizji Grenadierów SS.

Przypisy

1. Formowanie rozpoczęto 12 sierpnia 1943.
2. „Z pierwszego rzutu ochotników Niemcy sformowali kilka pułków policji SS. Włączono je w skład dywizji wiosną 1944 r. Nim to zrobiono, dwa z nich wzięły udział w akcjach przeciw partyzantom.”, Grzegorz Motyka, [1].
3. Z nadwyżek ukraińskich rekrutów którzy nie zostali zakwalifikowani do służby frontowej, oraz niemieckiej kadry z policji i żandarmerii sformowano w drugiej połowie 1943 r. pięć policyjnych ochotniczych pułków galicyjskich. Każdy z nich nosił oficjalną nazwę Galizische SS Freiwillige Regiment, a jego żołnierze występowali w policyjnych mundurach. W celu koordynowania prac związanych z formowaniem tych jednostek utworzono w Berlinie sztab, którym kierował płk policji ochronnej Richard Stahn. (...) Kolejna jednostka została utworzona 6 sierpnia 1943 r. Był to galicyjski 6. pułk ochotniczy. Powstał on w składzie 3 batalionów, z wykorzystaniem kadry z 32. policyjnego pułku strzeleckiego. Komendę pułku sprawował ppłk żandarmerii Werner Kühn. Tego samego dnia podjęto decyzję o utworzeniu 7. pułku. Jego formowanie rozpoczęto 12 sierpnia 1943 r. Pułk, pod dowództwem ppłk. policji porządkowej Huberta Hubera, utworzono w składzie 3 batalionów w oparciu o sztab i dwie kompanie I batalionu 8. pułku SS i policji (SS-Polizei Regiment 8.). W ich skład weszli nowo zmobilizowani z okolic Przemyśla, Jarosławia i Lwowa.(…) Na podstawie rozkazu z 31 stycznia 1944 r. pułki 6.–8. zostały rozformowane, a ukraińskich policjantów przekazano do pułku zapasowego 14. Dywizji. Trafiło tam ok. 2,5 tys. ludzi, w tym 1,2 tys. ludzi z 6. pułku, 745 z 7. pułku i ok. 500 z 8. pułku. W porównaniu ze stanami rzeczywistymi pułków: 4 – 1264 ludzi, 5. – 1372 ludzi, 6. – 1293 ludzi, 7. – 1671 ludzi, 8. – 1573 ludzi oraz batalionu zapasowego – 425 ludzi była to zaledwie 1/3 stanów. Jarosław Gdański, Galicyjska dywizja Waffen SS.

Bibliografia

• Marek Jasiak, Stanowisko i los Ukraińców w Generalnym Gubernatorstwie (bez Galicji) w latach okupacji niemieckiej, w: Polska-Ukraina. Trudne pytania, t. 4, ISBN 83-908944-7-5.
• Jarosław Gdański,Galicyjska dywizja Waffen SS