39 Dywizja Rakietowa

39 Dywizja Rakietowa

39-я ракетная дивизия

Historia
Państwo	ZSRR  Rosja
Organizacja
Dyslokacja	Nowosybirsk[1]
Rodzaj sił zbrojnych	WRPS ZSRR WRPS Rosji
Podległość	33 Armia Rakietowa

39 Gwardyjska Głuchowska Dywizja Rakietowa (ros. 39-я гвардейская ракетная Глуховская ордена Ленина, Краснознамённая орденов Суворова, Кутузова и Богдана Хмельницкого дивизия – związek taktyczny Wojsk Rakietowych Przeznaczenia Strategicznego Związku Radzieckiego, następnie – Federacji Rosyjskiej.

Dywizja stacjonuje w mieście Nowosybirsk^[2]. W 2008 dysponowała 36 zestawami strategicznych rakiet balistycznych RS-12M^[3]. Wchodzi w skład 33 Gwardyjskiej Armii Rakietowej^[4].

W 2012 podjęto decyzję o uruchomieniu procesu przezbrajania w mobilne i stacjonarne zestawy RS-24^[5].

Struktura organizacyjna

2011^[2]

• dowództwo – Nowosybirsk^[6]
• 357 pułk rakietowy
• 382 pułk rakietowy
• 428 Gwardyjski Zwienogrodzki pułk rakietowy
• 773 pułk rakietowy
• 2483 techniczna baza rakietowa
• 393 węzeł łączności
• 1319 ruchome SD
• 729 węzeł łączności
• 1756 batalion inżynieryjno-saperski

Przypisy

1. Janik 2018 ↓, s. 187.
2. Depczyński 2015 ↓, s. 342.
3. Depczyński 2015 ↓, s. 55.
4. Grabowski 2011 ↓, s. 80.
5. Depczyński 2015 ↓, s. 261.
6. Zarychta 2016 ↓, s. 413.

Bibliografia

• Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.
• Tomasz Grabowski: Rosyjska siła. Siły Zbrojne i główne problemy polityki obronnej Federacji Rosyjskiej w latach 1991-2010. Częstochowa: Instytut Geopolityki, 2011. ISBN 978-83-61294-52-8.
• Robert Janik: Zmiany organizacyjno-funkcjonalne w Silach Zbrojnych Federacji Rosyjskiej. W: Szymon Markiewicz (red.): Rosyjska wizja prowadzenia operacji militarnych. Warszawa: Akademia Sztuki Wojennej, 2018. ISBN 978-83-7523-671-2.
• Stanisław Zarychta: Broń jądrowa w kształtowaniu bezpieczeństwa 1945–2015. Warszawa: Bellona SA, 2016. ISBN 978-83-11-14235-0.