13 Włodzimierski Pułk Ułanów

13 Włodzimierski pułk ułanów

13-й уланский Владимирский полк

Historia
Państwo	Imperium Rosyjskie
Sformowanie	1701
Rozformowanie	1918
Patron	Michał Mikołajewicz Romanow
Działania zbrojne
III wojna północna IV wojna rosyjsko-turecka VI wojna rosyjsko-turecka wojna kaukaska wojna polsko-rosyjska 1830-1831 X wojna rosyjsko-turecka I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja	na terenie ziem polskich: Białystok(1866-1875) Zamość(1875-1877) Włodawa (1888-1892) Mińsk Mazowiecki (1892-1913) Garwolin (1913-1914)
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	kawaleria
Podległość	Warszawski OW (1914), 13 Dywizja Kawalerii, 14 Korpus Armijny

13 Włodzimierski pułk ułanów (ros. 13-й уланский Владимирский полк) – oddział kawalerii Armii Imperium Rosyjskiego.

Charakterystyka

21 maja 1701 został sformowany pułk dragonów Pułkownika Żdanowa. W październiku 1706 został przemianowany na Włodzimierski pułk dragonów. 16 lutego 1727 oddział został przemianowany na 2 Ałatyrski pułk dragonów. 13 listopada tego samego roku jednostce została przywrócona poprzednia nazwa. W latach 1849–1909 szefem pułku był wielki książę Michał Mikołajewicz Romanow. W latach 1883–1907 oddział nosił nazwę: 38 Włodzimierski Pułk Dragonów Jego Imperatorskiej Wysokości Wielkiego Księcia Michała Mikołajewicza (ros. 38-й драгунский Владимирский Его Императорского Высочества великого князя Михаила Николаевича полк). W latach 1876–1900 służbę w pułku pełnił Bronisław Bojarski de Bojary Czarnota. W okresie od 5 stycznia 1909 do 1 stycznia 191 oddziałem dowodził pułkownik baron Carl Gustaf Mannerheim. Do I wojny światowej jednostka stacjonowała w Mińsku Mazowieckim. Razem z 13 pułkiem dragonów z Garwolina tworzyła 1 Brygadę 13 Dywizji Kawalerii. W 1918 roku pułk został rozformowany.

Znani żołnierze

• Bronisław Bojarski de Bojary Czarnota
• Christoph von Lieven(inne języki), w pułku od 1796, później generał piechoty, poseł rosyjski w Londynie, mąż Dorothei von Lieven
• Carl Gustaf Mannerheim, dowódca (1909 – 1911)
• Mikolaj Wonlarski(inne języki), w pułku 1890 – 1893, później generał kawalerii, tymczasowy generał-gubernator warszawski, zabity w zamachu OB PPS (14 sierpnia 1906)

Bibliografia

• Piotr Wojdyga, 13 Włodzimierski Pułk Ułanów, "Rocznik Mińsko-Mazowiecki", z. 17, 2009, s. 32-48.
• Дмитрий Петрович Багратион: Историческая памятка 38-го Драгунскаго Владимiрскаго Его Императорскаго Высочества Великаго Князя Михаила Николаевича полка. Petersburg: 1901. [dostęp 2015-02-21]. Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• 13-й уланский Владимирский полк (13 Włodzimierski Pułk Ułanów). Regiment.ru. [dostęp 2015-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-21)]. (ros.).
• Историческая справка по Владимирскому Уланскому полку. antologifo.narod.ru. [dostęp 2015-02-21]. (ros.).
• История в фотографиях: 38-й драгунский Владимирский полк на учениях под Можайском, фото 1885 года 38 Włodzimierski Pułk Dragonów na poligonie pod Możajskiem, zdjęcia z 1885 r.). borodino2012-2045.com, 2012-11-16. [dostęp 2015-02-21]. (ros.).