film drogiprzygodowy
1964
12 sierpnia 1964
FrancjaWłochy
francuski
130 min
Henri Verneuil
Marcel JullianHenri Verneuil
Jean-Paul BelmondoLino VenturaReginald Kernan
Georges Delerue
Marcel Grignon
Robert ClavelMarc Desages
Claude Durand
GaumontTrianon FilmsUltra Film
Gaumont
100 tysięcy dolarów w słońcu (fr. Cent mille dollars au soleil, wł. 100.000 dollari al sole) – francusko-włoski film drogi z 1964 roku w reżyserii Henriego Verneuila. Adaptacja powieści Claude'a Veillot z 1962 roku pt. Nous n'irons pas en Nigéria. Zdjęcia kręcono w Marrakeszu i Warzazat.
W jednym z saharyjskich krajów[a] bezwzględny Castigliano prowadzi firmę przewozową. Zatrudnia świetnych kierowców, którzy doskonale znają swój fach i mają duże doświadczenie. Pewnego dnia, Castigliano kupuje nowiutką ciężarówkę i załadowaną tajemniczym lecz wartościowym ładunkiem wartym 100 tysięcy dolarów, zamierza wysłać w daleki kurs ze świeżo zatrudnionym kierowcą – Steinerem. Nie podoba się to zwłaszcza Rocco, który podstępem wykrada wóz i wraz z jedną ze swoich kochanek "Pepą" (która umie prowadzić) zmierza do odbiorcy po odbiór zapłaty. Rozwścieczony Castigliano wysyła w pościg za uciekinierami swojego najlepszego kierowcę – Hervé'go. Ten rusza w drogę za sowitą zapłatą, zabierając ze sobą Steinera, który chce odwetu na Rocco, za utraconą robotę. Pościg ten, to swoisty pojedynek pomiędzy dwoma doskonałymi i doświadczonymi kierowcami znającymi trasę. Zdesperowany Rocco nie waha się przed niczym – próbuje zepchnąć w przepaść wóz Hervé'go i Steinera na górskiej drodze. W końcu, dopadnięty gdzieś na równinie z uszkodzonym wozem, nie ma skrupułów, aby użyć przeciwko kolegom broni. Rani Steinera i po sterroryzowaniu obydwóch przenosi cenny ładunek na ich sprawną ciężarówkę. Odjeżdża, pozostawiając kolegów na Saharze z (jednak) niezbędnymi do przetrwania zapasami żywności na kilka dni. Znający doskonale teren Hervé jest jednak w stanie pieszo, w szybkim tempie dotrzeć do autostrady i po kilku godzinach, w nieodległym mieście dopada zaskoczonego Rocco. Pomiędzy obydwoma "twardzielami" dochodzi do wyczerpującego pojedynku na pięści, a gdy już obydwaj są porządnie poobijani, Herve dowiaduje się od Rocca, że obydwaj trudzili się na daremno, bowiem "Pepa" niepostrzeżenie uciekła wraz z drogocennym ładunkiem. Obydwaj przyjaciele nie chowają do siebie wzajemnej urazy.
i inni.
Kolejny film jednego z czołowych twórców filmowych (scenarzysta i reżyser) kina francuskiego[1] okazał się być dużym sukcesem kasowym. Złożyły się na to głównie prosta i atrakcyjna fabuła typowego filmu przygodowo-sensacyjnego, połączona z doskonałym aktorstwem tuzów kina francuskiego połowy XX wieku (Belmondo, Ventura). We Francji był siódmym pod względem wpływów ze sprzedaży biletów filmem roku 1964 z przychodem blisko 3,5 miliona franków. Podobnie dużym sukcesem cieszył się we Włoszech, gdzie obejrzało go blisko 1,5 miliona widzów[2][3]. Spodobał się krytykom, chociaż nie jurorom festiwali filmowych w Cannes i Salonikach, gdzie nominowany do nagród za reżyserię Henri Verneuil nie otrzymał żadnej z nich[4][5]. Niektórzy porównywali go do, utrzymanej w podobnym klimacie, Ceny strachu – arcydzieła Clouzota z 1953[6]. Zupełnie odmienny los spotkał ten film za oceanem. W Stanach Zjednoczonych obraz miał swoją premierę dopiero w sierpniu 1965[7] i został dość sceptycznie przyjęty przez krytyków[8].
Dla reżysera Henri Verneuila sukces kasowy filmu okazał się być przepustką do kariery międzynarodowej, natomiast dla autora literackiego pierwowzoru na którym został oparty scenariusz filmu – Claude'a Veillot – był wstępem do wieloletniej twórczości jako współautora scenariuszy filmowych Yvesa Boisseta[5].