(3131) Mason-Dixon

(3131) Mason-Dixon

Odkrywca	Edward Bowell
Data odkrycia	24 stycznia 1982
Numer kolejny	3131
Oznaczenie tymczasowe	1982 BM1
Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność obiektu	pas główny
Półoś wielka	2,9224 au
Mimośród	0,0429
Peryhelium	2,7970 au
Aphelium	3,0478 au
Okres obiegu wokół Słońca	4 lata 364 dni 19 godzin
Średnia prędkość	17,41 km/s
Inklinacja	2,41°
Charakterystyka fizyczna
Okres obrotu	19,748 h
Jasność absolutna	12,0^m

(3131) Mason-Dixon – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 5,0 lat w średniej odległości 2,92 au. Odkrył ją 24 stycznia 1982 roku Edward Bowell w Anderson Mesa Station (placówce Lowell Observatory). Nazwa planetoidy pochodzi od nazwisk dwóch brytyjskich astronomów: Charlesa Masona i Jeremiaha Dixona^[1].

Zobacz też

• lista planetoid 3001–4000
• lista ponumerowanych planetoid

Przypisy

1. Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2007, s. 258–259. ISBN 978-3-540-29925-7.

Linki zewnętrzne

• (3131) Mason-Dixon w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
• Diagram orbity (3131) Mason-Dixon w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
• (3131) Mason-Dixon w bazie Minor Planet Center (ang.)