Łatyhol

Łatyhol

Латыгаль

Państwo	Białoruś
Obwód	witebski
Rejon	głębocki
Sielsowiet	Koroby
Populacja (2009) • liczba ludności	68[1]
Położenie na mapie obwodu witebskiego Łatyhol
Położenie na mapie Białorusi Łatyhol
55°02′26″N 27°30′27″E

grodzisko

Łatyhol (biał. Латыгаль; ros. Латыголь) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, w sielsowiecie Koroby.

Historia

W czasach zaborów w powiecie wilejskim w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego.

W dwudziestoleciu międzywojennym kolonia (wcześniej wieś) i folwark leżały w Polsce, w województwie wileńskim^[a], w powiecie duniłowickim (od 1926 postawskim), w gminie Norzyca.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało:

• kolonię –182 osoby, 178 było wyznania rzymskokatolickiego a 4 prawosławnego. Jednocześnie 178 mieszkańców zadeklarowało polską a 4 białoruską przynależność narodową. Były tu 33 budynki mieszkalne^[2]. W 1931 w 49 domach zamieszkiwało 209 osób^[3].
• folwark [1] –12 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Były tu 3 budynki mieszkalne^[2]. W 1931 w 1 domu zamieszkiwały 4 osoby^[3].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Konstantynowie i prawosławnej w Norzycy. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Duniłowiczach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Łasicy^[4].

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się w granicach BSRR. W latach 1941–1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.

Do 1960 miejscowość wchodziła w skład sielsowietu Struki^[5].

Zabytki

• grodzisko z wczesnego okresu epoki żelaza nr 213В000393^[6]

Uwagi

1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy

1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 31 .
3. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 42 .
4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 438 .
5. Рашэнне выканаўчага камітэта Віцебскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 20 мая 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1960, № 16.
6. Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь, склад. В.Я. Абламскі, І.М. Чарняўскі, Ю.А. Барысюк. – Мінск : БЕЛТА, 2009, s. 165

Linki zewnętrzne

• Ginki, zaścianek, powiat wilejski, gmina Norzyca, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 572 .