École française d’Extrême-Orient (EFEO), Francuska Szkoła Dalekiego Wschodu − francuski instytut specjalizujący się w badaniu społeczności azjatyckich, założony w 1900 roku w Hanoi, w ówczesnych Indochinach Francuskich. Po wyzwoleniu główna siedziba została przeniesiona do Paryża. Główne obszary badawcze EFEO to archeologia i studia nad współczesnymi społeczeństwami azjatyckimi. Od 1907 EFEO kieruje również pracami konserwatorskimi w Angkorze.
W XIX wieku w EFEO opracowano system transkrypcji znaków pisma pisma chińskiego na alfabet łaciński, mający niewielkie podobieństwo do transkrypcji Wade-Giles i hanyu pinyin, obecnie zastąpiony całkowicie przez pinyin.
Transkrypcję EFEO opracował w 1902 Séraphin Couvreur. Jest ona jednak nieznacznie zmodyfikowaną metodą Arnolda Vissière'a (1858–1930), opublikowaną w 1901[1].
