Corint[1] (en grèc ancian e modèrne Κόρινθος) èra una ciutat mai importanta de la Grècia antica, situada dins las tèrras al pé de son acropòli, l'Acrocorint. Abrigava autrescòp un celèbre temple d'Afrodita.
La vila modèrna, bastida al la broa del mar al sègle XIX, es una vila portuària importanta de la Grècia modèrna, cap luòc del districte regional de Corintiá e del Dèm dels Corintians. Abriga 29 787 abitants.
Estatèr a l'efigia de Pegas. Data: ~330 AbC. Fabricat a Corint.
Corint èra coneguda dins l'antiquitat per aver inventat lo ditirambe, l'art de dreçar los cavals e l'arquitectura, coma o remembra lo poèta Pindar[2]. Èra una importanta vila mercanta, contrarotlant l'istme de Corint, listra 6 km permetent d'evitar de contornar lo Peloponès. Es en concuréncia amb Atenas sul plan economic e cultural. Mai d'un còp, se liguèt a Esparta, la granda rivala d'Atenas.
Pendant la Guèrra de Peloponès, Corint èra aliada a Esparta contra Atenas.
Vèrs -146, le sèti de Corint que s'acaba pel pilhatge de la vila pels Romans marca la fin de la Grècia liura. Aquela darrièra es annexada e ven una província romana.
A la mòrt de Periandre, son filh ainat Licofron († -586) essent mòrt abans el e son filh cabdet Cipselos lo Jove essent stupid, es son nebot Psammetic, filh de Gordias, que li succeda.
A l'epòca bizantina, Justinian comença la construccion d'un barri de l'istme de Corint (Examilion) en 530, mas la vila patigava pasmens de las atacas dels Avars, dels Eslaus puèi dels Normands. Endurèt de seïsmes: 551, novembre de 856.
En 1400 amb l'avança turca Teodòr Paleològ, despota de Morèa e fraire de l'emperaire bizantin Manuèl II, vendèt de plaças fòrtas que Corint als Espitalièrs; amb las protestacions dels abitants del Peloponès tornèron en 1404 a Teodor Paleològ.
En 1458 la vila de Corint foguèt conquerida pels Turcs malgrat la resistança de l'Acrocorint. La vila, centre del sandjak de Morèa de la província de Romelia, prenguèt lo nom de Gördes.
Epòca modèrna
Los Cavalièrs de Malta la tornèron prene en 1612, puèi lo capitani general venician Francesco Morosini l´estiu de 1687. Corint e l´istme tornèron èsser una zona frontièra entre las possessions de Venècia e l´Empèri Otoman. Amb lo tractat de Karlowitz (1698), Corint e lo Peloponès (la Morèa) demorèron entre las mans dels Venicians. Pasmens, l´ataca de junh de 1715 del grand vizir Damad Ali Pacha ganhèt la garnison veniciana flaca en qualques jorns. Corint e la Morèa tornèron als Otomans fins a 1822; la vila ven la capitala de la provícia de Morèa fins a 1731.
Pendent la guèrra d'independéncia grèga, la vila foguèt destruïsa; en 1832, es pasmens candidatas per èsser capitala del reialme de Grècia. En 1858, un tèrratrem màger destruisís totalament Corint, alara foguèt decidit de crear una vila novèla sus un plan modèrne, a 3 km al nòrd èst de l'anciana, sul golf de Corint.
L'anciana Corint (Αρχαία Κόρινθος) existís encara: es situada près del site arqueologic. Se revicolèt dels rèstes, mas jamai s'espandiguèt pas. Lo torisme es l'activitat principala du vilatge.
Amb los jòcs olimpics d'Atenas en 2004, la vila de Corint beneficièt de doas infrastructuras novèlas permetent de relacions mai aisidas amb la capitala:
l'autorota regionala dicia Via atica (Attiki odhos) faguent lo ligam amb l'aeropòrt Élefthérios Vénizélos e los quartièrs Nòrd e Èst d'Atenas.
lo malhum expres regional de camin de fèrre la liga al centre d'Atenas.
Lo site arqueologic antic recebèt 174 146 visitors en 2005 e 178 109 en 2006[3].
