Afrodita

Particular de la naissença de Vènus (nom roman d'Afrodita), pench per William-Adolphe Bouguereau en 1879

Afrodita (en grèc, Ἀφροδίτη), dins la mitologia grèga, èra la diva de l’amor, de la beutat, de la sexualitat e de la luxúria.

Son equivalent dins la mitologia romana èra Vènus.

Mirto, colomba, passero e cicne èran per ela sacrats.

Originas

L'Afrodita grèga teniá fòrça equivalents: Inanna (controparte sumera), Ishtar (Mesopotamia), Hathor (egiziana), Astarte (Siro-Palestinese), Turan (etrusca) e Venere (Romana). Coneis de parallelismes amb las divas de l'alba indoeuropèas, coma Ushas o Aurora.

Lo nom Modèl:Polytonic es ligat dins l'etimologia populara a ἀφρός "escuma", interpretat coma "salís de l'escuma".

Culte

L'epitèt Afrodite Acidalia èra apondut de còps que i a a son nom, dalla sorgente dont soliá anar se banhar, situada en Beocia (Virgili I, 720). Èra sonada tanben Kypris o Cytherea, provenents de sos luòcs de naissença supausats, valent a dire respectivament Cirpo e Citera. L'isla de Citera foguèt un centre de son cultr. Foguèt associada a Esperia e sovent acompanhada de las Oreadas, las ninfas de las montanhas.

La naissença de Venus de Sandro Botticelli, 1485

Vejatz tanben

• Divinitats grègas primordialas