Påska (gjennom gresk Πάσχα og arameisk פַּסְחָא [pasḥā] frå hebraisk פֶּסַח [pesaḥ], ‘passering’) er den viktigaste av dei kristne høgtidene, og blir markert til minne om Jesu Kristi død og oppstode. I forkant av påska kjem fastetida og den stille veka, og etter påskesundag kjem påsketida, som varar fram til pinse. I tillegg til den kristne tydinga har høgtida òg innslag frå jødiskpesah, som lammemiddag; frå heidensk tru, som påskeegg; og frå hovudsakleg verdsleg kultur, som påskekrim og påsketur i fjellet.
Gulfargen er knytt til påska, kanskje sidan det er fargen til sola, kyllingar og eggeplomma. Dei gule påskeliljene blomstrar vanlegvis ved påsketider, og er blitt eit anna symbol på påska.
Ordsoge
Ordet «påske» er ei forvansking av namnet på den jødiske høgtida pesah. Utanom Skandinavia blir namn avleidde av det hebraiske namnet bruka på nederlandsk og på dei fleste romanske språka. På tysk og engelsk brukar ein oftast det førkristne namnet «Ostern» (tysk) eller «Easter» (engelsk).
Opptakta til feiringa av påske byrjar med palmesundag, og held fram med stilleveka der ein markerer skjærtorsdag og langfredag. Desse dagane er til minne om Kristi liding og markeringa ber i dei fleste kyrkjer framleis preg av den enkle liturgien frå fastetida. I Den katolske kyrkja blir statuar og bilete dekte til, og det blir ikkje ringt med kyrkjeklokkene. Det er òg særs lite dekorasjonar i kyrkjene mellom skjærtorsdag og påskeaftan.
Skjærtorsdag
Skjærtorsdagen er heilagdag i Noreg og Danmark, men er arbeidsdag i dei fleste andre landa. Dagen vert feira til minne om det siste måltidet til Jesus og læresveinane, og dette vert markert med gudstenester med nattverd. Nokre held òg fotvasking til minne om fotvaskinga som har gjeve dagen namn.
Langfredag
Langfredagen er av dei stillaste dagane i året, og det set òg eit preg på gudstenesta. Alterlysa vert ikkje tent, pynten er ofte borte frå alteret, musikken er avdempa. I gudstenesta vert Jesu liingshistorie lesen, ei lang og dramatisk forteljing.
Mange stader har folk krossvandringar der dei minnest Jesu vandring til Golgata, samtidig som dei bed for dagsaktuelle emne. Men i luthersk tradisjon er all langfredagsmarkering avdempa - noko som står i sterk motsetning til den meir dramatiske langfredagsmarkeringa i sørlege, katolske stròk.
Påskeaftan
Påskeaftan er laurdagen før påskedag. Tradisjonelt er det ein dag der ein ikkje har liturgiske handlingar; i både katolsk og ortodoks tradisjon er denne dagen føreskriven som ein dag utan liturgi. Ein seier gjerne at påskeaftan er den dagen då kyrkja står samla i sorg ved Kristus si grav.
Påskevaka
Påskevaka, eller påskevigilia, er starten på sjølve påskefeiringa. Ho blir gjerne feira som ein påskenattsmesse kring midnatt på påskeaftan, eller tidlegast etter solefall. Ein bruker i den kyrkjelege tradisjonen ofte den gamle definisjonen på eit døger som ein finn i jødisk liturgi, nemleg frå solefall til solefall. Det vil seie at det uansett er på sundagen ein byrjar feiringa, uavhengig av det verdslege døgeret sin gang.
I vestleg tradisjon er det tradisjon for at liturgien byrjar med tenning av påskelyset, som er eit symbol på Kristus; han kalla seg «Verda sitt lys». Liturgien står i kontrast til den som har vore dei føregåande dagane; kyrkjene er no pynta, prestane har gjerne på seg dei flottaste messekleda og korsongen er lovsong i staden for dei meir neddempa salmane som blir bruka i fasta og den stille veka. Det er òg tradisjon for å lese Påskelovsongen, ein høgtideleg proklamasjon av påskeunderet.
I den protestantiske kyrkja feirar dei oftast ikkje påskevigilie, men i dei seinare åra er det òg i desse kyrkjelydane vorte stadig meir vanleg med ei gudsteneste påskenatt.
På påskedagen held feiringa av Kristi oppstode fram på morgonen og denne dagen innleier i tradisjonelt ein oktav, det vil seie ein åttedagarsperiode der alle dagar liturgisk sett blir rekna som festdagar på lik line med sundagar.
Påskedagen er halden som den fremste høgtidsdagen i den kristne kyrkja. I mange land held dei òg andre påskedag som heilagdag. Tredje påskedag var heilagdag i Danmark og Noreg fram til 1771, og heldt som «halvhelg» lang tid etter dette.
Den kristne påskefeiringa fell saman med ein gammal heidensk tradisjon om å feira vårjamndøgeret og eit nytt jordbruksår. For å sikra grøde hadde ein mange skikkar der ein brukte symbol for livskraft. Ein brukte mellom anna egg, til dømes til å grava ned i jorda eller som gåver mellom ungdom. Desse er blitt til vår tids dekorerte eller godterifyldepåskeegg
I Tyskland blei egga forbunde med påskeharen; det vart sagt at han ein gong om året kunne leggja egg, og det var i påska.
Nye klede
Nye klede er eit symbol på fornying, noko påska er på mange plan.[1] I engelsktalande land finst ein langvarig tradisjon for å få nye klede til påske. Shakespeare nemner han i Romeo og Julie[2] Å ta på nye klede til påske var rekna som lukkebringande.[3] Etterkvart gjekk skikken over til å gjelda ein hatt som blei kjøpt eller pynta til påske. Denne skikken er omtalt i songen «Easter parade» av Irving Berlin.[4]
Skikken er etterkvart gått ut av bruk, slik at berre særs gamle og særs unge bruker ny påskehatt, eller Easter bonnet.[5] I staden er det vanleg for ungar i barnehagar og småskular å pynta spesielle hattar med påskepynt.
Nyare tradisjonar
Fjelltur
I Noreg er det ganske vanleg å nytta påskeferien til å dra på fjellet for å nyta snøen og sola. Dette kan ha samanheng med ein tradisjon om å sjå på sola frå ein fjelltopp påskemorgon. Ein meinte nemleg at sola dansa på denne dagen, i glede over at Jesus var stått opp igjen. Denne skikken kan òg ha både jødiske og heidenske røter:
Dei moglege røtene i åsatrua heng saman med at sola på denne tida av våren varmar meir enn om vinteren. Sjølv om vi ikkje veit heilt sikkert om det var nokon slik skikk, så er ein fjelltur for å sjå sola stå opp ein rimeleg konsekvens av dette. Ein skikk som er meir direkte knytt til soldyrking og ein tidlegare offerkult, er den gamle norske skikken å smørje smør på ein stein og sjå at sola «et» smøret.
For reindriftsamane fell påska og starten på reinsdyrtrekket til kysten saman, og høgtida er derfor blitt til ei sosial samlingstid der ein gjerne legg giftarmål, selskap og konkurransar.
Når er det påske?
Dei første kristne feira påska slik ho vart tidfesta etter den jødiske kalenderen. Etter denne kalenderen kunne påskedagen falle på ein kvar vekedag, slik at dei kunne komme til å feire Jesu oppstode på ein fredag. Rundt år 160 e.Kr. byrja difor dei kristne i Roma å feire påskedagen første søndagen etter den jødiske påskeaftan. Men praksisen var ulik inntil kyrkjemøtet i Nikea i 325 fastsette at påskedagen heller skulle feirast første søndagen etter første fullmåne etter vårjamndøgn (her: 21. mars).
I dei vestlege kyrkjene kan påskedagen tidlegast falle på 22. mars, seinast 25. april. Mange austlege ortodokse kyrkjer reknar etter den julianske kalenderen, slik at påska der fell på ein annan dato.
Dato for påskedag år 2000–2050
År
Vestlege kirker
Austlege kyrkjer
Gregoriansk dato
Juliansk dato
2000
23. april
30. april
17. april
2001
15. april
2. april
2002
31. mars
5. mai
22. april
2003
20. april
27. april
14. april
2004
11. april
29. mars
2005
27. mars
1. mai
18. april
2006
16. april
23. april
10. april
2007
8. april
26. mars
2008
23. mars
27. april
14. april
2009
12. april
19. april
6. april
2010
4. april
22. mars
2011
24. april
11. april
2012
8. april
15. april
2. april
2013
31. mars
5. mai
22. april
2014
20. april
7. april
2015
5. april
12. april
30. mars
2016
27. mars
1. mai
18. april
2017
16. april
3. april
2018
1. april
8. april
26. mars
2019
21. april
28. april
15. april
2020
12. april
19. april
6. april
2021
4. april
2. mai
19. april
2022
17. april
24. april
11. april
2023
9. april
16. april
3. april
2024
31. mars
5. mai
22. april
2025
20. april
7. april
2026
5. april
12. april
30. mars
2027
28. mars
2. mai
19. april
2028
16. april
3. april
2029
1. april
8. april
26. mars
2030
21. april
28. april
15. april
2031
13. april
31. mars
2032
28. mars
2. mai
19. april
2033
17. april
24. april
11. april
2034
9. april
27. mars
2035
25. mars
29. april
16. april
2036
13. april
20. april
7. april
2037
5. april
23. mars
2038
25. april
12. april
2039
10. april
17. april
4. april
2040
1. april
6. mai
23. april
2041
21. april
8. april
2042
6. april
13. april
31. mars
2043
29. mars
3. mai
20. april
2044
17. april
24. april
11. april
2045
9. april
27. mars
2046
25. mars
29. april
16. april
2047
14. april
21. april
8. april
2048
5. april
23. mars
2049
18. april
25. april
12. april
2050
10. april
17. april
4. april
Kjelder
↑Cindy Dell Clark, Flights of Fancy, Leaps of Faith: Children's Myths in Contemporary America (University of Chicago Press), 1998:97. Oppgjeve i Engelsk Wikipedia.
↑Mercutio erter Benvolio: "Did'st thou not fall out with a Tailor for wearing his new Doublet before Easter?»
↑Iona Opie & Moira Tatem. «EASTER: new clothes», A Dictionary of Superstitions. Oxford University, 1996. ISBN-13: 9780192829160. Onlineversjon: 2003 eISBN: 9780191726873.
↑In your Easter bonnet
with all the frills upon it,
You'll be the grandest lady in the Easter parade. (Irving Berlin, «Easter Parade», 1933.
