James Douglas «Jim» Morrison (8. desember1943–3. juli1971) var songar og låtskrivar i det amerikanske bandet The Doors.[2] Morrison vart rangert på 47. plass på lista til Rolling Stone over dei 100 største songarane gjennom tidene.[3] og vert rekna som ein av dei mest ikoniske frontmennene i rockehistoria.
Han produserte òg fleire diktsamlingar.
Biografi
Ru Beautreillis Nr 17 og 19, der Morrison hadde bustaden sin i Paris
Bakgrunn
Foreldra Steve og Clara Morrison var begge tilsett i US Navy, og dette førte til at oppveksten var prega av stadig flytting. Delar av barndomen tilbrakte Morrison i San Diego i California. I 1958 gjekk han på high school i Alameda, men han tok eksamen frå George Washington High School i Alexandria i Virginia i juni 1961.
I januar 1964 flytta han til Los Angeles i California. Her fullførte han i 1965 første del av utdanninga ved avdelinga for scenekunst ved filmskolen ved UCLA. Medan han var ved UCLA laga han to filmar.
The Doors
Jim Morrison i 1968.
Medan han gjekk på UCLA, budde han i Venice. Her levde han eit bohemliv og vart etterkvart kjent med studiekollega Ray Manzarek. Morrison viste Manzarek nokre av dikta han hadde skrive, og dei fann ut at dei ville prøve å lage musikk saman. Etterkvart fekk dei med gitaristenRobby Krieger og trommeslagaren John Densmore. Dei spela først på nattklubbar, men hausten 1965 fekk dei høvet til å spele inn ei demoinnspeling med seks songar, blant andre «Moonlight Drive», «Summar's Almost Gone» og «Break on Through (to the Other Side)».
Dei kalla seg The Doors. Namnet vart teke frå boka «The Doors of Perception» av Aldous Huxley, som igjen hadde henta uttrykket frå ei linje i diktet «The Marriage of Heaven and Hell» av William Blake: «If the doors of perception were cleansed every thing would appear to one as it is, infinite.» Morrison uttrykte dette som «There are things known and there are things unknown. In between are the doors.»
Frå 1966 spela dei jamleg på Whisky a Go Go. The Doors utgav den første plata si i januar 1967 og oppnådde etterkvart internasjonal ry.
Jim Morrison hadde ein krevjande livsstil med eit omfattande misbruk av alkohol og diverse narkotiske stoff. Dette gjenspegla seg i musikken, som ofte bar preg av mystikk og psykedelia.
Seinare karriere og død
Jim Morrison forlét The Doors like etter utgjevinga av den sjuande plata deira, L.A. Woman.
Han flytta i mars 1971 til Paris i Frankrike for å kunne konsentrere seg om forfattarskapen sitt. Blant anna las han inn på band mange av dikta han tidlegare hadde skrive, nokre utgjeve i bøkene The Lords (1967) og The New Creatures (1967) som den gongen berre vart publisert i 100 eksemplar kvar. Andre dikt var ikkje tidlegare utgjeve. Desse opptaka vart seinare oppdaga av plateselskapet og eit utval vart musikksett av The Doors og gjeve ut på albumet An American Prayer.
Morrison vart funne daud natt til 3. juli 1971 i ei leilegheit i Paris han hadde lånt av den franske modellen Elizabeth(ZoZo) Lariviere. Han vart funne død i badekaret av kjærasten Pamela Curson. Det var i ettertid vore ein del spekulasjonar omkring kva som skjedde då han døydde, men den offisielle dødsårsaka vart fastslått til hjarteinfarkt.
Han ligg gravlagd på kyrkjegarden Père Lachaise i Paris og grava blir jamleg vitja av store mengder tilhengjarar og turistar.
