Hopen er omkransa av is mellom november og juli. I denne perioden får Hopen stadig gjesting av isbjørn og fjellrev.
Det finst ymse historier om korleis øya vart oppdaga, men truleg var det Thomas Marmaduke av Hull som fyrst såg øya i 1613. Han var ein engelsk kvalfangar som arbeidde for Muscovy Company i London. Han gav øya namnet Hope Island, truleg etter skuta hans, «Hopewell».
Hopen vart freda som naturreservat 26. september 2003. Heile øya er freda bortsett frå et lite område rundt Meteorologisk institutt sin vêrstasjon.
Andre verdskrig
I juni–juli 1942 vart 24 farty i den austgåande konvoien PQ17 søkkt aust for Hopen og mange omkom. Den 4. november vart det sovjetiske dampskipet «Dekabrist» på 7463 brt søkkt av tyske fly like sør for Hopen med 80 mann om bord. Ein av totalt fire livbåtar som vart firt på sjøen og med 19 mann om bord, mellom anna skipper Stepan Polikarpovic Beljajev, tok seg i land på sørspissen av Hopen. Dei fleste av dei 19 omkom i laupet av vinteren, men skipperen, skipslegen og ein matros overlevde opphaldet og vart henta av den tyske ubåten U-703 som førte dei til Harstad sumaren og hausten 1943.
