De voorzitter van het Federal Reserve System, vaak aangeduid als de voorzitter van de Fed, staat aan het hoofd van het Federal Reserve System, het centrale banksysteem van de Verenigde Staten. De voorzitter is de 'active executive officer' van het bestuur van bestuurders van het bankensysteem.
De basis voor de Federal Reserve werd in 1913 gelegd en Charles Hamlin werd de eerste voorzitter. In een nieuwe bankwet van 1935 werd bepaald dat de voorzitter en de overige zeven governors worden benoemd door de Amerikaanse president en de keuze moet vooraf worden bevestigd door de Amerikaanse Senaat.[1] Ze worden benoemd voor een periode van maximaal 14 jaar.[1] De voorzitter en vicevoorzitter worden gekozen uit de Board of Governors voor een periode van vier jaar. Deze benoemingen moeten ook door de Senaat worden goedgekeurd.
Na de termijn van vier jaar kan de benoeming worden verlengd. Eenmaal voorzitter af komt het zelden voor dat de oud-voorzitter weer terugkeert in de Board of Governors, ook al is de volledige termijn van 14 jaar nog niet verstreken. Marriner Eccles is de enige die dat deed.
In de wet is verder vastgelegd dat de voorzitter tweemaal per jaar voor het Amerikaanse congres verschijnt.[2] In de even jaren verschijnt de voorzitter voor de Committee on Banking and Financial Services van het Huis van Afgevaardigden en in oneven jaren voor de Committee on Banking, Housing, and Urban Affairs van de Senaat.[2] De voorzitter legt een verklaring af en beantwoordt vragen van de commissieleden.
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Chairman of the Federal Reserve op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.