De stamreeks begint met Johann Wolff Dopff die vanaf 1631 vermeld wordt als schout te Kesselstadt (Hanau, Hessen). Zijn zoon Daniël Wolff baron van Dopff, heer van onder andere Nedercanne (1650-1718) werd in 1694 kwartiermeester-generaal van het leger van de Verenigde Nederlanden en commandant, vanaf 1713 gouverneur van Maastricht. Bij decreet van keizer Leopold I van 27 oktober 1685 werd hij verheven in de adelstand van het Heilige Roomse Rijk.
Bij Souverein Besluit van 28 augustus 1814 werd een kleinzoon van de laatste benoemd in de ridderschap van Brabant. In 1816, 1822 en 1828 volgen nog een benoeming en erkenningen, de laatste ook van de titel van baron op allen. Het geslacht stierf in 1922 uit.
Frederik Karel von Dopff, heer van Nedercanne, Agimont en Eben, Emael en Hartelstein (1685-1749), generaal-majoor
Johann Hieronymus van Dopff, heer van Agimont, Eben en Nedercanne (1718-1793), majoor infanterie
jhr. Jean François Pierre van Dopff (1759-1822), generaal-majoor
jhr. Ferdinandus Joannes Wilhelmus Maria van Dopff (1763-1833), majoor infanterie, kamerheer i.b.d.
jkvr. Maria Isabella van Dopff (1822-1903); trouwde in 1842 Hadelin Stanislas Humbert graaf de Liedekerke Beaufort (1816-1890), lid van de Tweede Kamer
jhr. Willem Jacob Frederik van Dopff (1721-1794); medeheer van Liedekerke Beaufort, kolonel-eigenaar van een regimentinfanterie, luitenant-generaal in Statendienst, commandant van Breda, gouverneur van Hulst, commandant van Zeeland en Amsterdam, adjudant-generaal en adviseur van stadhouder Willem V. Hij bouwde in 1761 het kasteel De Strijdhoef in Udenhout.
jhr. Anne van Dopff, heer van Udenhout (1755-1818), generaal-majoor in Statendienst, generaal-kwartiermeester der infanterie
Willem Frederik Lodewijk Anne van Dopff (1781-1813), luitenant
Lodewijk Willem Frederik Alexander Wolf baron van Dopff (1807-1874)
Henri Louis Frederik Alexander baron van Dopff (1839-1922), laatste telg van het adellijke geslacht
Bronnen, noten en/of referenties
De Nederlandse adel. Besluiten en wapenbeschrijvingen. 's-Gravenhage, 1989, p. 80.
