De Ronde van Zwitserland (Tour de Suisse) is de naam van twee meerdaagse wielerwedstrijden, een voor mannen en een voor vrouwen, die jaarlijks worden verreden in Zwitserland.
De wedstrijd voor maan wordt sinds 1933 jaarlijks verreden en vindt plaats in de derde week van juni. Sinds 2005 was de koers onderdeel van de UCI ProTour, vanaf 2011 behoort hij tot de UCI World Tour.
Door zijn vele beklimmingen en haar tijdstip is de Ronde van Zwitserland een belangrijke voorbereiding op de Ronde van Frankrijk. De ronde ondervindt op dat vlak concurrentie van de Dauphiné, een andere meerdaagse World Tour-wedstrijd die ook in juni wordt verreden. De Ronde van Zwitserland is iets langer dan haar Franse tegenhanger en heeft over het algemeen een zwaarder parcours.
Hoewel het grootste deel van de etappes in Zwitserland wordt verreden, wijkt men zo nu en dan ook uit naar het buitenland: Liechtenstein en Oostenrijk worden, zeker de laatste jaren, regelmatig aangedaan.
Na de drie grote rondes wordt de Ronde van Zwitserland vaak gezien als een van de belangrijkste meerdaagse wedstrijden. De Ronde van Zwitserland wordt daarom ook weleens de vierde grote ronde genoemd.
De enige Nederlandse overwinning werd in 1976 door Hennie Kuiper behaald.
Opvallend is, dat het slechts zelden voorkomt, dat dezelfde renner in één jaar achtereenvolgens de Ronde van Zwitserland en de Ronde van Frankrijk wint. Tot dusverre slaagden hierin alleen Eddy Merckx (1974) en Egan Bernal (2019) in.
In de editie van 2023 kwam de Zwitserse wielrenner Gino Mäder in de vijfde etappe zwaar ten val. Dit vond plaats in de afdaling van de Albulapas. Een dag later overleed hij aan zijn verwondingen in het ziekenhuis.[1]
De Ronde van Zwitserland kende van 1998-2001 ook een vrouweneditie, de Tour de Suisse Féminin, welke in september in vier dagen werden verreden. In 1998, 1999 en 2001 met een proloog en in 2000 met een individuele tijdrit. Na vier edities stopte deze. In 2021, 20 jaar later, werd de wedstrijd weer terug ingevoerd,[3] en telde dat jaar twee etappes. De edities van 2022 en 2023 telden vier etappes, waaronder een indivuduele tijdrit. In 2022 werd deze koers opgenomen op de ProSeries-kalender en in 2023 op de kalender van de UCI Women's World Tour.
De Russin Zoelfia Zabirova zegevierde tweemaal, de Nederlandse Lucinda Brand won in 2022. De Nederlandse Demi Vollering won in 2024. Daarnaast won Vollering ook drie van de vier etappes en het puntenklassement.