PROFILBARU.COM

Stefano Garzelli
Persoonlijke informatie
Bijnaam	Piratino; Kleine piraat
Geboortedatum	16 juli 1973
Geboorteplaats	Varese, Italië
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Neri Sottoli
Specialisatie(s)	allround
Ploegen
1997-2000; 2001-2002; 2003-2004; 2005-2006; 2007-2012; 2013	Mercatone Uno; Mapei; Vini Caldirola-Sidermec; Liquigas-Bianchi; Acqua & Sapone; Vini Fantini-Selle Italia (tot 23-08)
Beste prestaties
Milaan-San Remo	4e (1999)
Luik-Bastenaken-Luik	2e (2002)
Ronde van Lombardije	8e (2008)
Ronde van Italië	1e (2000) ; 9 etappezeges
Ronde van Frankrijk	14e (2001)
Ronde van Spanje	11e (2004)
Overige functies
2014-	Ploegleider Neri Sottoli
Portaal	Wielersport

Stefano Garzelli (Varese, 16 juli 1973) is een voormalig Italiaans wielrenner. Sinds 2014 is hij ploegleider bij Neri Sottoli.

Carrière

De in Varese geboren Garzelli werd beroepswielrenner in 1997. Hij was tussen 1997 en 2000 een ploegmaat van Marco Pantani bij de Mercatone Uno-ploeg en toen hij in 1998 doorbrak met twee ritzeges en een eindzege in de Ronde van Zwitserland werd hij dan ook veelvuldig met Pantani vergeleken. Het leverde hem de bijnaam Piratino op, oftewel kleine Piraat (Pantani's bijnaam was Piraat). Hoewel Garzelli misschien als klimmer iets moet onderdoen voor Pantani in zijn beste jaren, is hij een betere tijdrijder die bovendien, zeker als het bergop gaat, een behoorlijk goede sprint in de benen heeft.

Garzelli's definitieve doorbraak kwam in 2000 toen hij, na een spannende strijd met Francesco Casagrande en Gilberto Simoni, de Ronde van Italië wist te winnen. Omdat hij nog steeds bij Pantani in de ploeg reed, die zichzelf nog altijd als absolute kopman zag, besloot Garzelli bij de Mapei-ploeg van Alvaro Crespi te gaan rijden. De Giro reed hij dat jaar niet uit, maar werd wel veertiende in de Ronde van Frankrijk, zijn beste prestatie daar ooit.

Het jaar erop reed Garzelli de Giro alweer niet uit, ditmaal wegens vermeend gebruik van doping, maar in 2003 werd hij tweede en een jaar later nog eens zesde en won hij respectievelijk twee en één etappes. Garzelli won in 2004 ook de Ronde van Aragon. In de Ronde van Italië 2005 kwam hij ten val, verloor vervolgens veel tijd in de eerste serieuze bergetappe en kwam twee dagen later niet meer aan de start. In 2006 won hij de 45e editie van Rund um den Henninger-Turm en de 5e etappe in de Ronde van Luxemburg.

In 2007 mocht Garzelli deelnemen aan de Ronde van Italië van dat jaar, nadat zijn ploeg Acqua & Sapone een wild-card had ontvangen voor deze wedstrijd. Garzelli was er uiterst succesvol met twee etappezeges en eindigde als 16de in het eindklassement. In 2008 mocht zijn ploeg niet deelnemen aan de Ronde van Italië, maar in 2009 was hij wel aanwezig. Hij behaalde de bergtrui en een zevende plaats in het eindklassement.

In 2010 wist Garzelli, inmiddels 36, de rittenkoers Tirreno-Adriatico aan zijn palmares toe te voegen, door in de laatste tussensprint van de laatste rit 1 seconde bonificatie te pakken. Hij stond namelijk 1 seconde achter op Michele Scarponi, maar door de gelijke stand gaven de eerdere klasseringen de doorslag. In de Giro van dat jaar won hij ook een mooie rit: de klimtijdrit naar de Kronplatz.

Doping

Op 27 juli 2002 werd hij door het Zwitsers Olympisch Comité voor negen maanden geschorst wegens het gebruik van verboden middelen. Zijn positieve plas in mei afgenomen op maandag na de tweede etappe van naar Luik. Hij zou positief getest zijn op een Probenecid^[1], een vochtafdrijvend middel om eventueel doping te maskeren.

Ook werd zijn overwinning van de vijfde etappe afgenomen en kreeg hij een boete opgelegd van 50.000 Frank.^[2] Garzelli zei over het dopingincident: "Het moet het waterhoen geweest zijn dat ik heb gegeten. Het vlees was verontreinigd." en de ploegleiding meldde hierover: "Een onbekende heeft in onze ontbijtmelk geroerd. Dat zag je in de etappe van die dag. Al onze renners moesten veel plassen."^[3]

Belangrijkste overwinningen

1998: 4e en 5e etappe Ronde van Zwitserland; Eindklassement Ronde van Zwitserland
1999: GP Miguel Indurain; 3e etappe Ronde van het Baskenland
2000: GP Nobili Rubinetterie; 18e etappe Ronde van Italië; Eindklassement Ronde van Italië; 8e etappe Ronde van Zwitserland; Bergklassement Ronde van Zwitserland
2001: 6e etappe Ronde van het Baskenland; GP Industria & Artigianato; 7e etappe Ronde van Zwitserland
2002: 2e en 5e etappe Ronde van Italië
2003: 1e etappe Ronde van Trentino; 3e en 7e etappe Ronde van Italië
2004: Eindklassement Ronde van Aragón; 2e etappe Ronde van Romandië; 19e etappe Ronde van Italië
2005: Puntenklassement Ronde van Romandië; Tre Valli Varesine
2006: Rund um den Henninger Turm; 4e etappe Ronde van Luxemburg; Tre Valli Varesine; Trofeo Melinda
2007: 3e etappe Ronde van Trentino; 14e en 16e etappe Ronde van Italië; 2e etappe Ronde van Slovenië
2008: 2e en 4e etappe Ronde van Trentino; 2e en 3e etappe Ronde van Asturië; GP van Wallonië
2009: Cima Coppi; Bergklassement Ronde van Italië
2010: Eindklassement Tirreno-Adriatico; 16e etappe Ronde van Italië (individuele klimtijdrit)
2011: Cima Coppi; Bergklassement Ronde van Italië

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
1997	9e
1998	21e
1999	opgave	32e
2000	↑ (1)
2001	opgave	14e
2002	opgave (2)
2003	2 ↑ (2)	opgave
2004	6e (1)		11e
2005	opgave	32e
2006		54e
2007	16e (2)
2008
2009	5e
2010	opgave (1)
2011	25e
2013	108e

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	Clásica San Sebastián	Rund um den Henninger Turm	WK op de weg	Wereldranglijsten
1997			42e		59e	14e
1998					119e	3
1999	4e		20e		136e
2000	7e				88e
2001					6e
2002			2 ↑
2003					12e
2004			62e		20e		opgave
2005					4e
2006	7e	36e	32e		2 ↑	1
2007	47e			66e
2008				8e
2009	50e						71e	26e (UWK)
2010	83e		17e					38e (UWK)
2011
2013