Publiek-private Samenwerking (PPS) is een samenwerkingsvorm tussen een overheid en een of meer private ondernemingen.
In tegenstelling tot de openbare aanbesteding van de overheidsbestedingen, waarbij de aanbestedende overheid de uitvoering gedetailleerd vastlegt in een bestek en/of Programma van Eisen (PvE), bemoeit de overheid zich bij Pps-constructies niet met de inhoud en stuurt volledig op het gewenste einddoel. Zo hebben de marktpartijen alle vrijheid om naar eigen inzicht de uitvoering vorm te geven. Overheden willen zo gebruikmaken van de denk- en innovatiekracht van de markt.
De marktpartij wordt voor een lange periode gecontracteerd om niet alleen te ontwerpen, te bouwen en/of te beheren, maar vaak ook om het project te financieren.
Een PPS gebeurt via een bepaalde contractvorm; dat omvat dan meestal ontwerp, bouw, financiering, onderhoud en exploitatie van het te realiseren object. Genoemde componenten zijn de verantwoordelijkheid van de projectbeheerder, die ze weer kan delegeren aan haar subcontracten. Hiermee worden verantwoordelijkheden overgedragen aan marktpartijen met bedoeling dat meerwaarde wordt gerealiseerd. De overheid ziet hierin een manier om projecten van een bepaalde kwaliteit te realiseren tegen een lagere prijs of van betere kwaliteit tegen een gelijke prijs. Bovendien kunnen projecten door deze werkwijze sneller worden opgeleverd. Risico's die samenhangen met overdracht tussen ontwerp, bouw en onderhoud worden volledig bij de marktpartij neergelegd en door één aanbesteding voor al deze onderdelen worden ook de transactiekosten lager.