in Nederland
Reformatie (16e eeuw) Protestantisme in Nederland Doopsgezinden (16e eeuw) Gereformeerd protestantisme Nederduitse Gereformeerde Kerk (16e eeuw) Synode van Dordrecht (1618-1619) Nadere Reformatie (17e-18e eeuw) Nederlands Hervormde Kerk (1816) Afscheiding (1834) Ledeboeriaanse Gemeenten (1840) Doleantie (1886) Gereformeerde Kerken in Nederland (1892) De Vereniging (1907) Vrijmaking (1944) Samen op Weg-proces (vanaf 1961)
Lutheranisme Lutheranisme Vrijzinnig protestantisme Vrijzinnig protestantisme Midden-orthodoxie Protestantse Kerk in Nederland Modern-gereformeerd Voortgezette Gereformeerde Kerken in Nederland Orthodox-protestantisme Calvinisme Gereformeerd protestantisme Orthodox-protestantisme Orthodox-gereformeerd Orthodox-gereformeerden Bevindelijk gereformeerden Bevindelijk gereformeerden Evangelisch
Vrijzinnig-protestants Algemene Doopsgezinde Sociëteit Remonstrantse Broederschap Vrijzinnige Geloofsgemeenschap NPB Quakers Protestantse Kerk in Nederland Protestantse Kerk in Nederland Confessionele Beweging Gereformeerde Bond Orthodox-gereformeerden Confessionele Beweging (PKN) Gereformeerde Bond (PKN) Nederlandse Gereformeerde Kerken Gereformeerde Kerken Voortgezette Gereformeerde Kerken in Nederland Christelijke Gereformeerde Kerken Bevindelijk gereformeerden Gereformeerde Bond (PKN) Hersteld Hervormde Kerk Christelijke Gereformeerde Kerken Gereformeerde Gemeenten Gereformeerde Gemeenten in Nederland Gereformeerde Gemeenten in Nederland (buiten verband) Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland (buiten verband) Vrije gemeente Thuislezers Evangelisch christendom Baptisten Evangelische gemeenten
De Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland (OGGiN) zijn een kerkgenootschap van bevindelijk gereformeerde signatuur.
Het kerkverband is ontstaan in 1948 uit een fusie van de Federatie van Oud Gereformeerde Gemeenten en de Oud-Gereformeerde Gemeenten (Boone-gemeenten).
Het kerkverband is ontstaan in 1948 uit een fusie van de Federatie van Oud Gereformeerde Gemeenten en de Oud-Gereformeerde Gemeenten (Boone-gemeenten). In de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw beleefde het kerkverband een bloeiperiode. In deze periode waren de predikanten Joh. van der Poel, M.A. Mieras en E. Du Marchie van Voorthuysen het meest toonaangevend. Het aantal kerkelijke gemeenten steeg van 38 in 1948 tot boven de 60 gemeenten. In de latere jaren bleef dat aantal ongeveer gelijk. Tegenover de vorming en overkomst van een aantal gemeenten stond toen het tenietgaan en de onttrekking van een ongeveer gelijk aantal gemeenten.
De sterke groei in de jaren vijftig en zestig werd voornamelijk veroorzaakt door overkomst van gemeenten uit andere kerkgenootschappen. Ook een aantal vrije gemeenten verzocht om aansluiting. Zo kwam in 1952 ds. E. du Marchie van Voorthuysen met Leersum (159 leden) over uit de Christelijke Gereformeerde Kerken, in 1960 gevolgd door ds. W. Baaij met Doorn (209 leden). In 1977 ging ds. M. Pronk met zo'n 400 leden van Dordrecht-Centrum naar de aula van het Christelijk Lyceum Dordrecht, alsook met vier kerkenraadsleden, twee ouderlingen en twee diakenen.[2] Daartegenover staat onder meer de breuk van de grote gemeente van Ede met de OGGiN in 1986 en in 1981 de overgang van Doetinchem (een gemeente met 541 leden) naar de Gereformeerde Gemeenten.
In oktober 2007 ontstond er – naar aanleiding van het zich onttrekken aan het kerkverband van de predikant A.P. van der Meer – een afsplitsing onder de naam Oud Gereformeerde Gemeenten buiten verband. Een deel van de gemeente van Sint Philipsland en de gemeente van Bolnes traden uit het kerkverband.[3] In maart 2010 onttrok de gemeente Goes zich aan het kerkverband.[4][5]
Evenals andere reformatorische kerkgenootschappen houden de Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland vast aan het gezag van de Bijbel, samengevat in de Apostolische geloofsbelijdenis, Geloofsbelijdenis van Nicea, de Geloofsbelijdenis van Athanasius en de Drie Formulieren van Enigheid.
Het kerkverband had in de lijn van de ledeboeriaanse traditie altijd een relatief losse kerkstructuur, maar met de komst van een eigen kerkelijk bureau is er meer onderlinge samenhang gekomen. Het kerkverband heeft geen specifieke leeruitspraken zoals de Gereformeerde Gemeenten en de Gereformeerde Gemeenten in Nederland.
Doordat er relatief weinig predikanten zijn wordt op zondag vaak een preek gelezen. Dit kunnen preken zijn uit de tijd van de Nadere Reformatie of preken van meer recent overleden voorgangers die gediend hebben binnen of buiten het kerkverband waarmee geestelijke overeenstemming bestaat. De oud-gereformeerde ouderling F. N. Snoek uit Ermelo gaf in 2020 aan dat hij in de leesdiensten voor de helft oude schrijvers leest: „Mijn oudvader is Smijtegelt. Verder lees ik graag Gray, Van der Hagen of David Bruinings en van de meer eigentijdse predikanten Smits, Van de Breevaart, Van de Ketterij of Monster.”[6]
Door sommige predikanten binnen de oudgereformeerde traditie wordt op bepaalde aspecten van de geloofsleer (de rechtvaardigmaking) meer nadruk gelegd. In 2012 uitte ds. A. Kort kritiek op de zogenoemde "embryotheologie." Deze theologie verbond hij aan de namen van dr. A. Comrie, dr. A. Kuyper, ds. G. H. Kersten en dr. C. Steenblok. Hij wilde hiermee waarschuwde "voor de leer van de onbewuste inlijving in Christus en het deelhebben aan de weldaden vóórdat men de Middelaar als Persoon kent." Volgens de Hersteld Hervormde dr. P. de Vries was Kort in zijn kritiek "op een aantal punten ongenuanceerd." "We zullen er mee moeten rekenen dat er in de mate van kennis van Christus trappen zijn. In de Dordtse Leerregels wordt daarover heel nadrukkelijk gesproken. Het boek van Kort zou aan waarde hebben gewonnen als hij op deze zaak nader was ingegaan." (..) [7][8]
Liturgisch wordt in de kerkdiensten de Statenvertaling gebruikt. Psalmen worden volgens de Psalmberijming van 1773 en niet-ritmisch (op hele noten) gezongen. In 16 gemeenten wordt de berijming van 1566 van Petrus Datheen gebruikt.
Het kerkverband telt 55 gemeenten en 3 afdelingen in Nederland. Er is daarnaast één gemeente in Canada en een afdeling in de Verenigde Staten. Het kerkverband telt ongeveer 16.500 leden en doopleden. De grootste gemeenten zijn te vinden in Barneveld, Ede-Wekerom, Geldermalsen, Hardinxveld-Giessendam, Kinderdijk, Krimpen aan den IJssel, Stavenisse en Urk. Volgens schattingen van het Reformatorisch Dagblad groeit het kerkverband met ongeveer 50 leden per jaar.[9] Het ledenaantal kende de afgelopen decennia een ietwat grillig verloop doordat regelmatig hele gemeenten zich afscheidden of zich juist aansloten.
De Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland kennen officieel geen eigen theologische opleiding voor toekomstige predikanten. Degenen die predikant willen worden in dit kerkverband studeren veelal bij een van de predikanten van het kerkverband. Het kerkverband kent geen curatorium, maar een Commissie van Onderzoek die elk jaar in januari vergadert. De eerste twee jaar gaat een student door de gemeenten als proponent. Daarna is hij beroepbaar als lerend ouderling. Na twee jaar lerend ouderling te zijn geweest, wordt hij wederom beroepbaar gesteld, nu als predikant.
Predikanten van de Oud Gereformeerde Gemeenten zijn Rein Bakker (Kinderdijk), Pieter de Boer (Echteld-Ochten), G. Gerritsen (Barneveld), Ton Kort (Krimpen aan den IJssel), Harmen Romkes (Rouveen), A.F.R. van de Veen (Wekerom), P. van Veen (Benthuizen), A.J. van Wingerden (Lienden) en Thomas Zwartbol (Urk). Op 20 januari 2025 werden er twee studenten aangenomen door de Commissie van Onderzoek: Sijmen de Boer uit Urk en Jan Poppe uit Geldermalsen.[10] De vier jaren daarvoor was er geen enkele student aangenomen.
Eens in de twee weken verschijnt het Kerkblad der Oud-Gereformeerde Gemeenten in Nederland, met vaste rubrieken zoals meditatie, kerkelijke geschriften, kerkvaders en kerknieuws. Dit kerkblad verschijnt 25 keer per jaar.
Op tal van gebieden werken de Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland samen met andere kerkgenootschappen, bijvoorbeeld binnen de GBS (Gereformeerde Bijbelstichting), Stichting Adullam en de Mbuma-Zending (een zending die uitgaat van de Free Presbyterian Church of Scotland).
Met de Gereformeerde Gemeenten onderhoudt men een zekere band, die bestaat uit het erkennen van elkaars attestaties.
Hieronder zijn alle oudgereformeerde gemeenten vermeld, inclusief een geschat ledenaantal: