Nadat Beks met de eenakter Wrang in 2002 de Hollandse Nieuwe Toneelschrijfprijs (bij theaterfestival Hollandse Nieuwe door theatergroep Cosmic) won,[6][7] richtte ze de Schrijfwerkplaats Frascati op (2003-2006) en toerde ze met diverse onewomanshows door Nederland. In 2009 was ze presentator van het internationaal literatuurfestival Winternachten, samen met Wim Brands, met wie ze onder andere Arthur Japin interviewde.[8] Ze schreef het scenario voor onder andere Godenzoon, een korte film in opdracht van de VPRO (2008) in de serie One Night Stand onder regie van Wolke Kluppell en met acteurs Bart Klever, Wimie Wilhelm, Carlijne Diekerhof en Aylin Onel.[9][10] Als documentairemaker debuteerde Beks met Eigen Volk (2011) over de extreemrechtse stemmen in haar pleeggezin en familie. Met haar documentaire Mookie (2012) won zij in 2013 prijzen voor beste documentaire bij zowel het Mexicaanse internationale filmfestival van kinderfilmvereniging La Matatena[11][12] als het Italiaanse internationale filmfestival van de vereniging Sedicicorto in Forlì.[13] De film is geproduceerd door NCRV in samenwerking met Zuidenwind Filmproducties.[14] Bij theatergezelschap de Ulrike Quade Company deed ze onderzoek naar de godin Isis voor de drieluik-voorstelling Womb m/f/x, die in 2020 is uitgesteld in verband met de coronacrisis.[15][16]
Beks schreef een bijdrage aan het boek Zwart - Afro-Europese literatuur uit de Lage Landen (2018, onder redactie van Vamba Sherif en Ebissé Wakjira).
Ze bracht in 2020 een jeugdboek uit voor kinderen van ongeveer 9-11 jaar oud, Sala en Monk - ons samen, met tekeningen van Hedy Tjin. De hoofdpersonen Sala en Monk, een tweeling van ongeveer 13 jaar oud, groeien op met hun witte moeder Kat en hebben hun zwarte vader Salomon nog nooit ontmoet en gaan naar hem op zoek.[27] In het boek worden onder andere de thema's identiteit en slavernij onder de aandacht gebracht.[28] In hetzelfde jaar publiceerde Beks een non-fictieboek over haar jeugd als zwart meisje in een wit pleeggezin, Omdat we ook zijn wat we hebben verloren.[29]
Haar boek Echo (2021) met essays, speeches en brieven is genoemd naar het gedicht Echoes van Audre Lorde.[30] Het jaar erop kwam haar boek De kleine Morrison - een wegwijzer in het lezen van haar werk vanuit Zwart perspectief uit bij Atlas Contact. Het is een introductie in het werk van Toni Morrison in de vorm van een persoonlijk essay over haar eigen Morrison-leeservaringen, citaten en een vertaling van de toespraak die Morrison gaf bij het aanvaarden van de Nobelprijs voor Literatuur in 1993.[3][31]
In 2022 werd zij benoemd tot lid van de Akademie van Kunsten (AvK), onderdeel van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen.[32] Ze is ook bestuurslid van de AvK.[33] Vanuit de AvK nam ze initiatief tot het organiseren van 'Engagement! - Engagement?', een lezingen- en gespreksavond over "de rol van de kunstenaar in een naar rechts bewegende maatschappij", waarin het politieke klimaat werd verbonden met het gedachtegoed van Anil Ramdas. Deelnemers waren, naast Beks, Charl Landvreugd, Karin Amatmoekrim en Jonas Staal, en de avond werd ingeleid door AvK-voorzitter Liesbeth Bik.[34]
Ook schreef Beks het nawoord bij de vertaling van het boek Tar baby van Toni Morrison: Teer (vertaling Nicolette Hoekmeijer, 2023, uitgeverij Atheneum – Polak & Van Gennep, ISBN 9789025315009[35])
↑Sala en Monk. Ons samen. Neske Beks. Naar school met Querido. Querido, onderdeel van Singel uitgeverijen. Geraadpleegd op 20 juli 2024. “Groep 5-6, Groep 7-8”
↑Jeanine Cronie, Sigmar Vriesde en Neske Beks, Lesbrief - Jeugdroman Sala en Monk, Ons samen (pdf). Naar school met Querido. Querido, onderdeel van Singel uitgeverijen (februari 2021). Geraadpleegd op 20 juli 2024.
.svg){kind=small}
