Maurice Paléologue werd op 13 januari1859 in Parijs geboren als zoon van Alexandru Paleologu, een Walachserevolutionair die, nadat hij een mislukte aanslag had gepleegd op prinsGheorghe Bibescu, de hospodar van Walachije (1848), naar Frankrijk vluchtte. Maurice Paléologue was ook een van de drie buitenechtelijke zonen van Elisabeta Văcărescu, telg uit de bojarenfamilieVăcărescu. Hij en z'n broers werden geadopteerd door Zoe Văcărescu, de moeder van Elisabeta, die hen haar geboortenaam Paleologu gaf als achternaam.[1] Uiteindelijk werd de naam Paleologu verfranst tot Paléologue. Maurice Paléologue beweerde af te stammen van de Byzantijnse keizersfamilie der Paleologen, iets waar men vandaag de dag aan twijfelt (telgen uit de familie Paleologu claimen afstamming van de Paleologen sinds de 17de eeuw).[2]
Tijdens de Eerste Wereldoorlog bleef Paléologue ambassadeur in Rusland. In opdracht van de Franse regering oefende hij in 1915 druk uit op de Ruasische tsaar om een nieuw offensief tegen de Duitsers te beginnen, om zo het westfront te ontlasten.[4]
In het vroege voorjaar van 1917 raakten zowel Paléologue, als zijn Britse ambtsgenoor Sir George Buchanan, ervan overtuigd dat hervormingen in Rusland noodzakelijk waren, omdat zij een vreesden dat anders een revolutie de monarchie omver zou werpen en Rusland zich in dat geval uit de oorlog zou terugtrekken. In januari 1917 waarschuwde hij tsaarNicolaas II van Rusland dat er een regering moest komen die het vertrouwen zou moeten genieten van de Doema.[6] De tsaar ging echter niet in op Paléologues waarschuwing. Uiteindelijk was Paléologue getuige van de Februarirevolutie van 1917 die de monarchie ten val bracht.
Later dat jaar keerde Paléologue naar Frankrijk terug en in 1920 was hij secretaris-generaal van Buitenlandse Zaken ten tijde van het kabinet-Millerand.
Maurice Paléologue schreef met regelmaat artikelen voor het culturele tijdschrift Revue des Deux Mondes ("Tijdschrift van de Twee Werelden"). Ook schreef hij essays en novellen en diverse boeken over de tsaristische familie en zijn jaren als ambassadeur in Rusland. In zijn boeken wordt ook uitgebreid de relatie tussen tsarinaAlexandra Fjodorovna en Grigori Raspoetin beschreven. Vanaf het begin van het bezoek van presidentRaymond Poincaré aan Sint-Petersburg op 20 juli 1914 tot aan zijn vertrek uit Rusland in 1917 hield Paléologue een oorlogsdagboek bij. Vermaard zijn ook zijn boeken over de geschiedenis van Rusland.
Vanwege zijn literaire gaven werd in Paléologue in 1928 tot lid verkozen van de Académie française.
Maurice Paléologue overleed op 85-jarige leeftijd, enkele weken na de bevrijding van Parijs, op 18 november1944 aldaar.