Kenny De Ketele

Kenny De Ketele
De Ketele voor de Ronde van Keulen 2018.
De Ketele voor de Ronde van Keulen 2018.
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 5 juni 1985
Geboorteplaats Oudenaarde, Vlag van België België
Nationaliteit Belgische
Lengte 178 cm
Gewicht 66 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg Sport Vlaanderen-Baloise
Discipline(s) Baanwielrennen
Specialisatie(s) Ploegkoers, Puntenkoers en Zesdaagsen
Ploegen
2004-04/2007
05/2007-2021
Bodysol-Jong Vlaanderen
Sport Vlaanderen-Baloise
Medailleoverzicht
Baanwielrennen
Evenement Goud Zilver Brons
Wereldkampioenschappen 1 2 4
Europese kampioenschappen 5 5 2
Totaal (19 medailles) 6 7 6
Medailles
Baanwielrennen
Wereldkampioenschappen
Goud Melbourne 2012 Ploegkoers
Zilver Roubaix 2021 Puntenkoers
Zilver HongKong 2017 Puntenkoers
Brons Roubaix 2021 Ploegkoers
Brons Pruszków 2019 Ploegkoers
Brons HongKong 2017 Ploegkoers
Brons Londen 2016 Puntenkoers
Brons Melbourne 2012 Puntenkoers
Europese kampioenschappen
Goud Glasgow 2018 Ploegkoers
Goud Hannover 2015 Derny
Goud Apeldoorn 2011 Ploegkoers
Goud Gent 2009 Derny
Goud Alkmaar 2008 Ploegkoers
Zilver Grenchen 2021 Ploegkoers
Zilver Glasgow 2018 Puntenkoers
Zilver St-Quentin-en-Yvelines 2016 Puntenkoers
Zilver Baie-Mahault 2014 Ploegkoers
Zilver Pruszków 2010 Ploegkoers
Brons St-Quentin-en-Yvelines 2016 Ploegkoers
Brons Apeldoorn 2013 Ploegkoers
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Kenny De Ketele (Oudenaarde, 5 juni 1985) is een Belgisch voormalig wielrenner, die vooral als baanwielrenner actief was. Hij was beroeps van 2007 tot 2021. De Ketele wordt gerekend tot de beste Belgische pisterenners van zijn generatie. Zijn naam werd daarbij meestal genoemd met die van Iljo Keisse.

Biografie

In de jeugdcategorieën was De Ketele een van de meest talentrijke Belgen op de piste. Hij won verschillende nationale titels in de verschillende jeugdcategorieën. Internationaal gezien was zijn tweede plek op het Europees kampioenschap voor junioren in 2003 zijn eerste succes. Als belofte werd hij drie keer Europees kampioen. In 2004 en 2006 in de ploegkoers, samen met respectievelijk Iljo Keisse en Steve Schets. In 2007 voegde hij daar de titel in de puntenkoers aan toe. Profrenner werd De Ketele op 1 mei 2007. Toen maakte hij de overstap van Davitamon-Win For Life-Jong Vlaanderen naar profploeg Chocolade Jacques-Topsport Vlaanderen. Voor dit team zou hij tot en met het seizoen 2021 uitkomen.

Vooral in het zesdaagsecircuit is De Ketele een specialist. Begin 2009 won de toen 23-jarige De Ketele zijn eerste zesdaagse. Aan de zijde van de Zwitser Bruno Risi won hij de Zesdaagse van Hasselt. Twee jaar later zou hij zijn tweede zesdaagse winnen. Samen met de Duitser Robert Bartko won hij de Zesdaagse van zijn thuisstad Gent. In de daaropvolgende jaren zou De Ketele nog verschillende zesdaagses winnen. Gedurende zijn carrière won hij in totaal 22 zesdaagses. Het meest succesvol was hij aan de zijde van land- en ploeggenoot Moreno De Pauw. Samen zouden ze tussen 2015 en 2019 acht zesdaagses winnen.

Op het palmares van Kenny De Ketele staan ook vijf Europese titels. Zowel in 2009 als 2015 veroverde hij de tittel achter de Derny. In 2008, 2011 en 2018 werd hij Europees kampioen ploegkoers. De eerste twee keer samen met Iljo Keisse, de laatste keer in combinatie met Robbe Ghys. Op EK's behaalde hij daarnaast ook nog vijf zilveren en twee bronzen medailles. Tijdens Wereldkampioenschappen behaalde De Ketele in totaal acht medailles. Zo behaalde hij twee keer de derde plek in de puntenkoers: (2012 en 2016). Op de ploegkoers werd hij driemaal derde, in zowel 2017, 2019) als 2021. Tweemaal werd De Ketele vice-wereldkampioen puntenkoers. De eerste keer in 2017 achter de Australiër Cameron Meyer. Een tweede maal op het WK 2021 na de Fransman Benjamin Thomas. In zijn loopbaan wist De Ketele zich eenmaal tot wereldkampioen te kronen. Tijdens het WK 2012 te Melbourne veroverde hij samen met Gijs Van Hoecke het goud op de ploegkoers. Tijdens deze wedstrijd behaalden ze zes punten meer dan de zilveren Britten Ben Swift/Geraint Thomas en 17 punten meer dan het Australische duo Leigh Howard/Cameron Meyer die het brons wegkaapten.[1]

Kenny De Ketele was gedurende zijn carrière driemaal actief op de Olympische Zomerspelen. Zowel in 2008, 2012 en 2020 kwam hij uit voor zijn land op de Spelen. In Peking 2008 betwiste hij de ploegkoers aan de zijde van Iljo Keisse. Samen leken ze lange tijd op weg naar de olympische titel, maar in de slotfase van de wedstrijd namen Rusland, Spanje en de latere winnaar Argentinië een ronde voorsprong. Uiteindelijk eindigden ze als vierde. Vier jaar later in Londen 2012 nam hij samen met Dominique Cornu, Jonathan Dufrasne en Gijs Van Hoecke deel aan de ploegenachtervolging. Tegen de verwachtingen in werd het viertal al in de eerste ronde uitgeschakeld. België eindigde zo als negende op tien deelnemende landen. Tijdens de spelen van Tokyo 2020 nam De Ketele deel aan twee onderdelen. Het omnium sloot hij af op een 13e plek.[2] De ploegkoers betwistte hij dit keer samen met Robbe Ghys. Ze streden tot in de slotfase mee voor de medailles, maar strandde uiteindelijk op de vierde plaats.[3]

Op 28 september 2021 kondigde De Ketele zijn afscheid van de wielersport aan. De Zesdaagse van Gent van 16 tot 21 november 2021 werd zijn laatste koers, hij won deze met Robbe Ghys.[4] Hij werd daarna bondscoaches van de elite en beloften mannen op de baan onder Tim Carswell, in 2024 stopte hij als bondscoach.[5][6]

Palmares

Zesdaagsen

Nr. Jaar Zesdaagse van Samen met
1 2009 Hasselt Vlag van Zwitserland Bruno Risi
2 2011 Gent Vlag van Duitsland Robert Bartko
3 2013 Amsterdam Vlag van België Gijs Van Hoecke
4 2014 Berlijn Vlag van Oostenrijk Andreas Müller
5 2014 Gent Vlag van België Jasper De Buyst
6 2015 Londen Vlag van België Moreno De Pauw
7 2016 Bremen Vlag van Duitsland Christian Grasmann
8 2016 Berlijn Vlag van België Moreno De Pauw
9 2016 Londen
10 2016 Amsterdam
11 2017 Gent
12 2018 Rotterdam
13 2018 Bremen Vlag van Duitsland Theo Reinhardt
14 2018 Kopenhagen Vlag van Denemarken Michael Mørkøv
15 2019 Kopenhagen Vlag van België Moreno De Pauw
16 2019 Gent Vlag van België Robbe Ghys
17 2020 Bremen Vlag van Duitsland Nils Politt
18 2021 Gent Vlag van België Robbe Ghys
Aantal Samen met
7
2
1

Baanwielrennen

Jaar Vlag van België BK Vlag van Europa EK WK OS WB Overig
Junioren
2002 Zilver achtervolging
2003 Goud achtervolging
Goud ploegenachtervolging
Goud ploegsprint
Goud puntenkoers
Zilver omnium
Zilver ploegkoers
Zilver scratch
Brons km
Zilver puntenkoers
Beloften
2004 Goud ploegkoers UIV Cup:
Bremen
Gent
2005 Zilver ploegkoers UIV Cup:
München
2006 Goud ploegkoers
2007 Goud puntenkoers
Brons ploegenachtervolging
Elite
2003 Brons derny
2004 Goud achtervolging
Goud km
Brons ploegkoers
Brons omnium
2005 Goud ploegkoers
Zilver omnium
Manchester:
Zilver ploegkoers
Moskou:
Brons ploegkoers
Alkmaar: koppelomnium
St.Etienne: ploegomnium
Kerstmeeting Gent: derny
2006 Goud km
Zilver achtervolging
2007 Goud derny
Goud ploegenachtervolging
Goud puntenkoers
Zilver scratch
Brons achtervolging
Brons omnium
Los Angeles:
Zilver ploegkoers
Gent: ploegkoers
2008 Goud derny
Goud ploegenachtervolging
Goud ploegkoers
Goud omnium
Goud km
Zilver achtervolging
Zilver puntenkoers
Brons scratch
Goud ploegkoers Los Angeles:
Goud ploegkoers
Manchester:
Zilver ploegkoers
2009 Goud achtervolging
Goud derny
Goud ploegkoers
Zilver puntenkoers
Zilver km
Brons omnium
Goud derny Manchester:
Goud ploegkoers
2010 Goud ploegenachtervolging Zilver ploegkoers
2011 Goud ploegkoers
Brons omnium
Goud ploegkoers
2012 Goud ploegkoers
Brons puntenkoers
Peking:
Zilver ploegkoers
Glasgow:
Brons ploegenachtervolging
Melbourne: ploegkoers
2013 Brons ploegkoers Aguascalientes:
Zilver ploegkoers
IBO: ploegkoers en puntenkoers
Melbourne: ploegkoers
3daagse Aigle
2014 Goud ploegkoers Zilver ploegkoers Guadalajara:
Zilver ploegkoers
Londen:
Zilver puntenkoers
Cottbus: ploegkoers
IBO: ploegkoers
2015 Goud derny
2016 Goud ploegkoers Zilver puntenkoers
Brons ploegkoers
Brons puntenkoers Glasgow:
Brons ploegkoers
Apeldoorn:
Goud ploegkoers
Zilver ploegenachtervolging
2017 Goud ploegkoers
Brons puntenkoers
Zilver puntenkoers
Brons ploegkoers
Pruszków:
Zilver ploegkoers
Milton:
Goud ploegkoers
Brons puntenkoers
Dudenhofen: afvalling
Gent: ploegkoers
2018 Goud ploegkoers
Zilver puntenkoers
Londen:
Zilver ploegenachtervolging
2019 Goud puntenkoers
Zilver ploegkoers
Brons omnium
Brons ploegkoers Andia: Ploegkoers
2020 Aigle: omnium
2021 Zilver ploegkoers Zilver puntenkoers
Brons ploegkoers
Cali:
Goud ploegkoers
Zilver afvalling
Fenioux: puntenkoers
Aigle: afvalling en ploegkoers

Ploegen

Commons heeft media­bestanden in de categorie Kenny De Ketele.
(en) Profiel van Kenny De Ketele op ProCyclingStats
Voorganger:
Vlag van Australië Leigh Howard
Cameron Meyer
2011
Regenboogtrui Wereldkampioen ploegkoers Regenboogtrui
2012
Melbourne (met Gijs Van Hoecke)
Opvolger:
Vlag van Frankrijk Vivien Brisse
Morgan Kneisky
2013
Voorganger:
Vlag van Nederland Jens Mouris
Peter Schep
2007
Europese kampioenstrui Europees kampioen ploegkoers Europese kampioenstrui
2008
Alkmaar (samen met Iljo Keisse)
Opvolger:
Vlag van Duitsland Robert Bartko
Roger Kluge
2009
Voorganger:
Vlag van Tsjechië Martin Bláha
Jiří Hochmann
2010
Europese kampioenstrui Europees kampioen ploegkoers Europese kampioenstrui
2011
Apeldoorn (samen met Iljo Keisse)
Opvolger:
Vlag van Tsjechië Martin Bláha
Jiří Hochmann
2012
Voorganger:
Vlag van Frankrijk Florian Maitre
Benjamin Thomas
2017
Europese kampioenstrui Europees kampioen ploegkoers Europese kampioenstrui
2018
Glasgow (samen met Robbe Ghys)
Opvolger:
Vlag van Denemarken Lasse Norman Hansen
Michael Mørkøv
2019
Voorganger:
Vlag van Nederland Matthé Pronk
2008
Europese kampioenstrui Europees kampioen derny Europese kampioenstrui
2009
Gent
Opvolger:
Vlag van Nederland Peter Schep
2010
Voorganger:
Vlag van Denemarken Jesper Mørkøv
2014
Europese kampioenstrui Europees kampioen derny Europese kampioenstrui
2015
Hannover
Opvolger:
Vlag van Denemarken Casper von Folsach
2016