Dit artikel beschrijft de prestaties van de Belgische voetbalclub KAA Gent in het seizoen 2015-2016.
Na de eerste landstitel uit de clubgeschiedenis startte KAA Gent aan zijn tweede seizoen met Hein Vanhaezebrouck als coach. Assistent-trainer Peter Balette verliet Gent om assistent-trainer te worden bij KRC Genk.[1] Rudi Cossey van Lokeren nam de vrijgekomen positie bij Gent in.[2]
Met het uitzicht op de Champions League verliet geen enkele sterkhouder de club tijdens de zomermercato. Gent lichtte de optie van Lasse Nielsen, die het voorgaand seizoen gehuurd werd van NEC Nijmegen.[3] Daarnaast kwamen er een aantal versterkingen. Thomas Matton werd aangetrokken van KV Kortrijk.[4] De Malinese spits Kalifa Coulibaly werd aangetrokken via een spelersruil met Charleroi waarbij David Pollet terugkeerde naar zijn vroegere club.[5] De Zweedse centrale verdediger Erik Johansson werd aangekocht van Malmö FF.[6] Een andere verdediger, de Serviër Stefan Mitrović van SC Freiburg kwam naar Gent op huurbasis.[7]
De vraag naar abonnementen voor het nieuwe seizoen was zo groot dat bij de start van de vrije verkoop heel wat supporters aan de ingang van de Ghelamco Arena kampeerden.[8] De eerste wedstrijd met inzet was de Supercup, op 16 juli 2015. De Buffalo's versloegen bekerwinnaar Club Brugge met 1-0 in de Ghelamco Arena dankzij een doelpunt van Laurent Depoitre en veroverden zo voor de eerste keer in hun bestaan de Supercup.[9]
In de groepsfase van de Champions League moest Gent het opnemen tegen Zenit Sint-Petersburg, Valencia en Olympique Lyon. De eerste wedstrijd, thuis tegen Lyon, kwam Gent met zijn tienen te staan na een rode kaart voor Brecht Dejaegere. Enkele minuten voor affluiten, bij een 1-1 stand, kreeg ook Thomas Foket rood voor een fout in het eigen strafschopgebied. Matz Sels stopte de penalty van Alexandre Lacazette en stelde zo het eerste Champions League-punt veilig voor Gent.[10] De uitwedstrijden tegen Zenit en Valencia werden telkens met 2-1 verloren.[11][12] Op 4 november hielp aanvoerder Sven Kums zijn ploeg aan zijn eerste Champions League-overwinning in de thuiswedstrijd tegen Valencia door vanop de stip het enige doelpunt van de wedstrijd te maken.[13] Hein Vanhaezebrouck noemde achteraf de vocale steun van de supporters tijdens die wedstrijd het mooiste moment uit deze Champions League-campagne.[14]
In de eerste zeven speeldagen van de competitie had Gent 11 punten op 21 behaald en stond daarmee op de zesde plaats. De achtste speeldag won Gent met 4-1 thuis van Standard. Vanaf dan begonnen de Buffalo's aan een opmars in de rangschikking. De heenronde van de reguliere competitie werd afgesloten met een thuisnederlaag tegen Charleroi (de eerste competitienederlaag van het seizoen), waardoor het de herfsttitel aan KV Oostende moest laten.[15]
De volgende Champions League-wedstrijd, op het terrein van Olympique Lyon, moest Gent het zonder supporters stellen omdat de Franse overheid wegens terreurdreiging geen bezoekende supporters toeliet.[16] De wedstrijd werd beslist door invaller Kalifa Coulibaly die in de slotseconden het winnende doelpunt tegen de touwen kopte (1-2 eindstand).[17] Na afloop groetten de spelers symbolisch de lege bezoekerstribunes.[18] De thuiswedstrijd tegen Zenit, dat met 15 punten op 15 aan de leiding stond en sterspeler Hulk rust gunde, zou beslissend zijn voor de kwalificatie voor de 1/8e finales. Gent won met 2-1 dankzij doelpunten van Laurent Depoitre en Danijel Milićević.[19][20] Zo hadden ze, na een 1 op 9 in de heenronde, alle drie de wedstrijden van de terugronde gewonnen en pakten daarmee de tweede plaats met 10 punten op 18. KAA Gent was daarmee de eerste Belgische club sinds het seizoen 2000/01 die in de Champions League kon doorstoten tot de laatste 16.
In de laatste zes competitiewedstrijden van 2015 behaalde Gent 13 punten op 18 en ging daarmee als leider de winterstop in. Voor de beker hadden de Buffalo's zich op 16 december geplaatst voor de halve finales dankzij een 1-0 overwinning tegen KV Mechelen.[21]
Op het gala van de Gouden Schoen op 13 januari 2016 ging Gent met de meeste prijzen aan de haal: Sven Kums won de gouden Schoen, Laurent Depoitre en Danijel Milićević vervolledigden de top drie. Daarnaast won Matz Sels de prijs van Doelman van het Jaar en Hein Vanhaezebrouck die van Coach van het Jaar.[22]
Tijdens de wintertransferperiode waren de opvallendste vertrekkers Yaya Soumahoro (Sint-Truiden), Erik Johansson (FC Kopenhagen), Benito Raman (Sint-Truiden, verhuur) en Nicklas Pedersen (KV Oostende). Bij de aanwinsten vielen onder meer Peter Olayinka (Skënderbeu Korçë), Gustav Wikheim (Strømsgodset IF), Lucas Deaux (FC Nantes), Simon Diedhiou (FK Haugesund) en Rob Schoofs (Sint-Truiden) te noteren.
De meest besproken transfer van de wintermercato was echter de terugkeer van Mbark Boussoufa, de publiekslieveling van Gent uit de periode 2004-2006. Hij werd voor de rest van het seizoen uitgeleend aan Gent door zijn huidige club Lokomotiv Moskou. Slechts enkele minuten voor het verstrijken van de deadline ondertekende hij zijn contract in de Ghelamco Arena.[23] Vanhaezebrouck liet zich achteraf sceptisch uit over de transfer.[24]
Eind januari 2016 versloeg Gent in één week tijd zowel Anderlecht (2-0; competitie), Club Brugge (2-1; heenmatch halve finales beker) als Standard (0-3; competitie).[25][26] Gent stond op dat moment nog steeds aan de leiding in de competitie. Daarna begon het wat minder te lopen voor de landskampioen. De terugwedstrijd van de halve finales van de beker verloor Gent met 1-0 van Brugge, waardoor ze de finale aan zich voorbij zagen gaan.[27] Enkele dagen later verloor Gent met dezelfde cijfers een uitwedstrijd bij Brugge, dit keer in de competitie. Daardoor sprong Brugge over Gent naar de eerste plaats in de rangschikking.[28]
In de achtste finales van de Champions League kwam Gent uit tegen Wolfsburg. De heenwedstrijd in de Ghelamco Arena werd verloren met 2-3, waarbij Kums en Coulibaly in het slotkwartier de Gentse doelpunten voor hun rekening namen.[29] Drie weken later werd de return in Wolfsburg verloren met 1-0, waarmee de Champions League-campagne voor Gent ten einde was.[30]
De reguliere competitie werd afgesloten op de tweede plaats, op vier punten van leider Club Brugge.[31]
Tijdens de play-offs kon Gent geen beroep doen op sterkhouder Brecht Dejaegere, die een kruisband gescheurd had.[32]
De Buffalo's misten hun start in play-off 1 met een 1 op 6, waardoor ze naar de derde plaats zakten, na Brugge en Anderlecht. Na een uitoverwinning tegen Racing Genk op de vijfde speeldag kwamen de Buffalo's, halverwege de play-offs, naast Anderlecht op de tweede plaats, op drie punten van Brugge.[33] De drie daaropvolgende wedstrijden haalde Gent echter een 0 op 9. Daardoor stond het, op twee wedstrijden van het slot, op zes punten van de nummer twee, Anderlecht.[34]
De voorlaatste wedstrijd van play-off 1 won Gent met 0-1 op Oostende. De achterstand op Anderlecht, dat tegen Genk was verloren, was zo tot drie punten geslonken en de voorsprong op achtervolger Genk bedroeg twee punten. De laatste speeldag moest daardoor uitsluitsel brengen over de rangschikking en de Europese tickets.[35] De slotwedstrijd, een thuiswedstrijd tegen Genk, eindigde op 0-0. Play-off 1 werd zo afgesloten op een derde plaats, waarmee Gent geplaatst was voor de voorrondes van de Europa League van het komende seizoen.[36]
DM: Doelman, RB: Rechtsback, CV: Centrale verdediger, LB: Linksback, CVM: Verdedigende middenvelder, CM: Centrale middenvelder, RM: Rechtsmidden, LM: Linksmidden, CAM: Aanvallende middenvelder, RV: Rechter vleugelspits, LV: Linker vleugelspits, CA: Hangende spits, SP: Diepste spits, : Aanvoerder (1): enkel eerste seizoenshelft bij KAA Gent; zie wintertransfers uitgaand (2): enkel tweede seizoenshelft bij KAA Gent; zie wintertransfers inkomend
P: wedstrijden gespeeld, W: wedstrijden gewonnen, G: gelijke spelen, V: wedstrijden verloren, +: gescoorde doelpunten, -: doelpunten tegen, DS: doelsaldo, Ptn: totaal punten PO I: Play-off I, PO II: Play-off II, D: Degradeert na dit seizoen naar tweede klasse. Vanaf dit seizoen is er maar één daler naar tweede klasse.[102]
2000/01 · 2001/02 · 2002/03 · 2003/04 · 2004/05 · 2005/06 · 2006/07 · 2007/08 · 2008/09 · 2009/10 · 2010/11 · 2011/12 · 2012/13 · 2013/14 · 2014/15 · 2015/16 · 2016/17 · 2017/18 · 2018/19 · 2019/20 · 2020/21 · 2021/22 · 2022/23 · 2023/24