De Jurassic Coast bestaat grotendeels uit steile kliffen, vergelijkbaar met andere plekken langs de zuidkust van Engeland. Het hoogste punt is de Golden Cap, die 191 m boven het water uittorent.
De kust staat bloot aan kusterosie, waarbij grote stukken klif afbreken en in zee storten. De laatste keer dat zoiets gebeurde was op 6 mei 2008, toen een aardverschuiving een 400 m lang stuk klif de zee in deed schuiven. Deze aardverschuiving werd beschreven als de ergste in 100 jaar.
Delen van de kust, vooral rond Portland, zijn lastig navigeerbaar voor de scheepvaart. In de loop der geschiedenis zijn dan ook talloze schipbreuken voorgekomen. In januari 2007 verongelukte nog het containerschipMSC Napoli bij Branscombe bij Sidmouth, waarbij olie en cargo in de zee terechtkwamen.
Geologie
Jurassische kalksteen vormt de kust van het Isle of Portland. Het op de foto zichtbare gedeelte is afgegraven voor de winning van bouwmateriaal.
De Jurassic Coast is een populaire bestemming voor toeristen. Bij West Bay en Weymouth liggen grote stranden. In Weymouth, Charmouth en West Lulworth bevinden zich bezoekerscentra waar informatie over het gebied onder het publiek verspreid wordt. Andere kustplaatsen die veel toeristen trekken zijn Abbotsbury, Bridport, Budleigh Salterton, Lyme Regis, Exmouth, Seaton, Sidmouth en Swanage.
Militaire betekenis
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de kust beheerd door het Britse ministerie van oorlogszaken. Portland Harbour was een van de grootste marinehavens van de Royal Navy, hoewel de haven na de oorlog gesloten werd. Nog steeds is er een grote legerbasis in Bovington en zijn grote delen van de kuststrook beperkt toegankelijk, zoals de kust tussen West Lulworth en Kimmeridge, waaronder Tyneham, een leegstaand spookdorpje. Delen van de kust bij Exmouth and Weymouth en het strand bij Studland zijn ook gebruikt als oefenterrein tijdens de oorlog.
.jpg)
.svg){kind=small}
