Hahn werd opgeleid bij Jan van Luijn aan de Academie Artibus (1968-1973) in Utrecht en bij Piet Esser aan de Rijksakademie van beeldende kunsten (1973-1977) in Amsterdam. Ze maakt beelden in klein, steen en brons, daarbij geïnspireerd door alledaagse dingen.[2] Ze werkt figuratief, maar zoekt naar een eenvoudige, heldere vorm. In een interview met De Telegraaf zei ze daarover in 1993: "Ik zoek naar de essentie; het kan allemaal veel simpeler. Ik wil met minder middelen een sterkere expressie bereiken. Het is wel figuratief, maar in feite ook een abstractie."[3]
Hahn won in 1975 de kunstprijs Willem F.C. Uriot en in 1977 de Prix de Rome voor vrije beeldhouwkunst.[4] Ze gaf les aan bij Artibus (1977-1989) en de Stichting CREA (1978-2013), de culturele afdeling van de Hogeschool van Amsterdam en de Universiteit van Amsterdam.[2] Tot haar leerlingen behoorden Theo Germann, Diet Idzerda en Caroline Ruizeveld.[5]
Enkele werken
1984 Nijlpaard, Koekoeksplein, Utrecht. Stond aanvankelijk op de speelplaats van de Singelschool. Na een fusie met basisschool De Koekoek, kreeg het in 1995 een plaats aan het Koekoeksplein.