Na zijn terugkeer naar Nederland werd De Waart aangesteld als assistent-dirigent van het Concertgebouworkest onder Bernard Haitink. In 1967 kreeg De Waart de leiding van het toenmalige Nederlands Blazers Ensemble en het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Van dit orkest was hij tevens artistiek directeur van 1973[3] tot 1979.
In 1975 maakte De Waart zijn debuut bij het San Francisco Symphony Orchestra. Het jaar daarop werd hij er eerste gastdirigent en van 1977 tot 1985 was hij er artistiek directeur. In zijn tijd te San Francisco maakte De Waart kennis met John Adams, wiens werken (waaronder de operaNixon in China) hij sindsdien regelmatig dirigeert en ook op cd heeft vastgelegd. Van 1986 tot 1995 was hij chef-dirigent van het Minnesota Orchestra.
In 1989 keerde De Waart terug naar Nederland om chef te worden bij het Radio Filharmonisch Orkest, een functie die hij 16 jaar bekleedde. Naar eigen zeggen waren zijn hoogtepunten uit die tijd onder meer een over drie jaar verspreide cyclus Rondom Mahler, de complete Ring van Wagner en de Mahler 3-tournee met de dames van het Groot Omroepkoor. Nadien werd hij benoemd tot eredirigent bij dit orkest.[4]
In april 2024 stopte De Waart abrupt en per direct met al zijn activiteiten als dirigent, omdat hij er geen vertrouwen meer in had dat hij zijn werk nog goed zou kunnen uitvoeren. Twee geplande concerten zegde hij af; ze werden overgenomen door Nuno Coelho.[5][6]
Bronnen, noten en/of referenties
↑Australian Honours Search Facility; Australian Honours-identificatiecode: 1129371.
