Bartholomeus Barbiers, in de literatuur ook vermeld als Bartholomeus I Barbiers Pzn, (gedoopt Amsterdam, 11 januari 1743 – aldaar, 1808) was een Nederlandse schilder.
Leven en werk
Barbiers, lid van de schildersfamilie Barbiers, werd gedoopt in de rooms-katholieke kerk De Lely in Amsterdam als zoon van kunstschilder Pieter Barbiers (1717-1780) en Pieternella de Maagd (1716-1779). Hij trouwde met Johanna Hendrica Kieman en na haar overlijden met Anna Geertruida Boom.
Barbiers was een leerling en later medewerker van zijn vader.[1] Hij hield zich bezig met het schilderen van toneeldecors en landschappen.[2] Hij gaf les aan zoon Pieter Barbiers (1771-1837), geboren uit zijn eerste huwelijk.
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties
