Antoine Joseph Théodore de Pitteurs-Hiegaerts (soms met de roepnaam Théodore aangeduid) (Sint-Truiden, 4 december 1795 - aldaar, 17 november 1874) was een Belgisch senator.
Antoine de Pitteurs-Hiegaerts was een telg uit de familie de Pitteurs-Hiegaerts. Hij was een zoon van Jean-Théodore de Pitteurs (1755-1807), burgemeester van Sint-Truiden en lid van de departementsraad van Nedermaas, en Christine Colen de Kiseckom (1772-1798). Het was zijn vader die aan zijn naam Hiegaerts toevoegde, ingevolge het testament van zijn oom Jean-Antoine Hiegaerts. Hij was een broer van Charles de Pitteurs-Hiegaerts, burgemeester van Ordingen, provincieraadslid van Limburg en volksvertegenwoordiger, en een oom van baron Armand de Pitteurs-Hiegaerts, burgemeester van Rijkel en senator.
Hij trouwde in 1824 in Sint-Truiden met zijn nicht Laure de Pitteurs (1802-1838). Ze kregen twee zoons en twee dochters.
De Pitteurs-Hiegaerts verkreeg adelserkenning in 1871 met de bij eerstgeboorte overdraagbare baronstitel.
Hij studeerde aan de École de droit in Brussel.
Hij was gemeenteraadslid van Sint-Truiden van 1824 tot 1845. Nog onder het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden werd hij lid van de Provinciale Staten van Limburg. Hij bleef dit tot in 1836 en werd wederom herkozen tot provincieraadslid van Limburg in 1848. Van 1839 tot 1848 was hij voorzitter van de provincieraad.
In 1848 werd hij verkozen tot senator voor het arrondissement Hasselt. Hij vervulde dit mandaat tot aan zijn dood. Oorspronkelijk behoorde hij tot de Liberale Partij, maar vanaf 1863 evolueerde hij naar de Katholieke Partij.
Hij was ook van nabij betrokken bij de landbouwactiviteiten. Zo was hij vele jaren en in een aantal gevallen tot aan zijn dood: