Annet Haring (Hoorn, 1934) is een Nederlands beeldhouwer.[1]
Leven en werk
Haring heeft haar opleiding aan het Instituut voor Kunstnijverheidsonderwijs in Amsterdam (Rietveldacademie) niet afgemaakt omdat abstract werk haar niet beviel. Later volgde ze nog een opleiding aan de ABK Arnhem en Giacomo Manzu in Milaan. Ze werkte zes jaar aan het Instituut voor Beeldende Expressie te Amersfoort. In de periode 1978 tot 1996 heeft ze gewoond en gewerkt in Friesland, het laatst in Ureterp. Na 11 jaar te hebben gereisd is zij sinds 2008 weer terug in Nederland.
Ze maakte onder andere de bronzen trofee die sinds 1990 jaarlijks op het Festival Vrouwenfilms[2] wordt uitgereikt aan een vrouw die zich verdienstelijk heeft gemaakt op het gebied van vrouw en film. In 1995 werd een grotere uitvoering hiervan door de organisatie van het festival aan de gemeente Assen aangeboden.
Haring was een aantal jaren getrouwd met Jop Goldenbeld, zij zijn de ouders van beeldend kunstenaar Marco Goldenbeld.
Werken (selectie)
- 1979 De Kopergieter, Joure
- 1980 Kinderen aan vijver, Joure
- 1980 De Trilker, Waskemeer
- 1980 Ritskemooi, Buren (Ameland)
- 1981 Spelende kinderen, Eestrum
- 1982 Drogehamsterkoe met boer en koopman, Drogeham
- 1982 De Drie Toeristen, aan de Midstraat in Joure[3]
- 1983 Spelende kinderen, Balk
- 1995 Filmdoek, Assen
- 1984 Spelende kinderen, Buitenpost
- 1984 groepen mensen die de ziekenfondsklanten uitbeelden, aan de Harlingertrekweg in Leeuwarden
- 1986 Vrouw met duiven bij politiebureau, Harlingen
- 1986 Tryntsje muoi, Oenkerk
- 1995 De Muontsen, aan de Tsjaerddyk in Folsgare
- 1996 De nonnen fan it Nijkleaster, aan de Legedyk in Scharnegoutum
- 1996 Het haren van de zeis, Nijeberkoop
Galerij
-
De drie toeristen (1982), Joure
-
Spelende kinderen (1981), Eestrum
-
Filmdoek (1995), Assen
-
De nonnen (1996), Scharnegoutum
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties
