Volleyball is en Mannschopssport ut de Koppel vun de Torüchslagspelen, bi dat sik jümmer twee Mannschoppen mit söss Spelern op en dör en Nett deelt Speelfeld gegenöverstaht. Dat Teel is bi dat Speel, en Ball (den Volleyball) ahn wietere Helpsmiddel över’t Nett op den Bodden vun de gegnerischen Speelhälft to spelen un de annere Mannschop doran to hinnern, dat sülve to doon, oder de annere Mannschop so antospelen, dat se dorbi en Fehler maakt. De Ball dröff in jeden Speeltog (tosätzlich to’n Block) höchstens dreemol ahn Boddenkuntakt vun de sülven Mannschop speelt warrn un mutt denn wedder na’n Gegner torüchslahn warrn.
Dat speel kummt ut de USA un warrt vundaag meist op de helen Welt speelt. De Volleyball-Weltverband FIVB organiseert dat Speel in 218 Natschonen mit üm un bi 35 Millionen Spelers.[1]
Historie
In de tweeten Hälft vun 1895 hett William G. Morgan, en Sportdirekter bi’n YMCA in Holyoke, Massachusetts, en Speel mit Naam Mintonette utklamüstert, dat as Tietverdriev för öllere Liddmaten dacht weer. Dat Speel gell as en sachtere Sportoort as de Basketball, wat veer Johr vörher in Springfield, dat 16 km wieter weg leeg, entwickelt worrn weer. De Hallensportoort harr Elementen vun Tennis un vun Handball. Morgan hett ok sülvst de eersten Regeln opschreven. Dorna weer vörsehn, dat dat Feld 25 mol 50 Feet (7,62 m mol 15,24 m) groot un dat Nett 6 Feet un 6 Inches (1,98 m) hooch wesen schüll. De Tall vun de Mitspelers harr keen Grenz, jüst so ok de Tall vun de Ballkuntakten. Bi en Fehler bi’t Opslahn geev dat, as bi’n Tennis, en tweeten Versöök.
As dat Anfang 1896 en Kunferenz vun all de Sportdirekters vun’n YMCA in Springfield geev, is dat Speel vörstellt worrn un man hett sik op den Naam Volley Ball verstännigt, de 1952 blots noch ’n lütt beten ännert worrn is. Ok de Regeln sünd licht ännert worrn.
In de Johren dorop hett sik dat Speel över Kanada (1900) in de hele Welt verbreedt. Wiel den Eersten Weltkrieg is dat Speel dör US-amrikaansche Soldaten in Oosteuropa inföhrt worrn, woneem dat bannig veel Frünnen funnen hett. Bit to de Mitt vun’t 20. Johrhunnert hett sik dat Speel denn över den helen Kontinent verbreedt. Vele Techniken un Taktiken, de den modernen Volleyball utmaken doot, sünd vun europääsche Mannschoppen inföhrt worrn. Bispelen dorför sünd das Blocken (Tschechoslowakei, 1938), dat 5-1-System vun de Sowjetunion, dat Baggern (Tschechoslowakei, 1958) un de Angrepen ut de achteren Reeg (Polen, 1974).
In de hüütigen Tiet sünd bi’n Volleyball Brasilien, Italien, Serbien, China un Russland de föhren Natschonen. De FIVB schätzt, dat sik vundaag ruchweg en Sösstel vun all Minschen op de Welt aktiv oder as Tokiekers an’n Volleyball bedeligen doot.
Volleyball-Feld – vun bavenVolleyball-Feld – vun de Siet
Dat Volleyballfeld is na moderne Regeln 18 m lang un 9 m breed, so dat jede Mannschop op en Speelhälft vun 9 mol 9 m spelen deit. Scheedt warrt de beiden Hälften dör en Nett, dat bi de Maanslüüd en Hööch (Nettböverkant) vun 2,43 m hett un bi de Fronslüüd 2,24 m. Bi’t Mixed sünd dat 2,35 m. Dat Nett is ut düsterbruun bit swart Linnengoorn un een Meter breed un 9,5 bit 10 Meter lang, so dat dat op jede Siet 25-50 cm över de Sietenlien vun’t Feld översteiht. Fastmaakt is dat Nett an Postens, de ut den Grund nich op de Sietenlien staht man ruchweg 1 Meter wiet buten vun’t Feld. Dat een de Sietengrenz beter sehn kann sünd över de Sietenlien twee Bänner pielliek an’t Nett fastmaakt, över de en Staff (so nöömte Antenn) 80 cm hooch över’t Nett kieken doot. De Antennen drööft in’t Speel nich anröhrt warrn un deent as linke un rechte Begrenzen, binnen de de Ball über dat Nett speelt warrn mutt – na baven as’n dacht Lien verlängert. Dat Nett mutt straff spannt wesen. Dat Nett to beröhren is keen Fehler un de Ball dröff ok wieterspellt warrn, wenn he vun’t Nett torüchprallt.
In dree Meter Afstand vun’t Nett sünd parallel to de Middellien de Angreepslienen. Blots de Vörderspeler (kiek bi Mannschop) drööft binnen diesse Angreepszoon (Rebeet twüschen Middellien un Angreepslienen) de Ball, de sik to de Tiet vun’n Slag vullstännig baven de Nettkant is, över’t Nett slahn. Achterspeler drööft den Ball in de Vörderzoon blots vun ünner de Nettkant över’t Nett spelen oder den Ball na’t Afspringen vun achter de Angreepslien slahn, wobi se aver ok in de Vörderzoon wedder op’n Bodden opkamen künnt. Rund üm dat egentliche Speelfeld mutt en Zoon vun tomindst dree Meter freehollen warrn, in de de Ball ok speelt warrn dröff. För Hallenspelen warrt en tomindst acht Meter hooch Dack anraat, dat ahn stören Hinnern (t. B. Basketballkörv) in’n Ruum is. In’n offiziellen Speelbedriev warrt vun wegen de begrenzten Mööglichkeiten vör allen vun de lütteren Verenen in de ünneren Ligen vun Sieten vun de Volleyballverbännen aver sietere Anspröök an de Rüüm stellt as in de högeren Klassen.
Ball
De Ball heet jüst so Volleyball as dat Speel sülvst. Bit 1998 weer de Ball eenklöört un hell, man sietdem dröff he ok ut mehrere Klören kombineert wesen. Vun buten besteiht he ut licht oppolstert Ledder ahn Naht mit en luftfüllte Gummiblaas binnen in. Mit’n Gewicht vun 260 bit 280 g un en Ümfang vun 65 bit 67 cm is de Volleyball lütter un düütlich lichter as de Basketball oder en Football. De Marke vun de Speelbäll warrt vun’n Volleyballverband för den natschonale Rebeet fastleggt. Op internatschonale Even gifft dat mehrere tolaten Speelbäll, de sik in en poor lütte Saken as de Klöör oder dat Material ünnerscheden doot. Man, de allgemeenen Grundsätz as Gewicht un Ümfang sünd överall gliek.
Mannschop
Spelerpositschonen bi’n Volleyball
Bi Frons- un Mannslüüd besteiht en Volleyballmannschop ut söss bit twölf Spelers, vun de jümmer söss to glieken Tiet op’n Speelfeld staht. De söss Speler, de to’n Anfang op’n Feld staht, warrt as Startspelers betekent (ok „starting six“).
Rotatschoonsregel
De Spelerposition, de to’n Anfang op’t Feld innahmen warrt leggt fast, wanneer wokeen op wovun Steed spelen deit. De Reeg gellt för den helen Satz vun’t Speel. Die Spelers op de Positschonen 2 bit 4 warrt Vörderspelers nöömt, de op de Positschonen 1, 5 un 6 sünd de Achsterspelers. Wenn en Mannschop dör en Fehler vun de annern sik dat Opslagrecht hollt hett, roteert de Spelers üm een Positschon in’n Klockenwiesersinn. Dat heet, de Speler, de an de Positschoon 2 an’t Nett stahn hett rückt op Positschoon 1 un warrt nu Opsläger vun de Mannschop. Disse Positschoon blifft so lang, bit se na’n verloren Opslagrecht sik dat vun Gegner wedder torüch hollt hebbt.
Dör disse Regeln dörlöpt jede Speler in’n Verloop vun’t Speel all Positschonen, man liekers warrt in’n Ligabedriev mit faste Opgaven speelt. Dat is mööglich, wiel de Mannschoppen disse vörgeven Positschonen blots jümmer bi’n Opslag innehmen mööt. Man, in den Ogenblick, wenn de Ball de Hand bi’n Opslag verlaten hett, drööft de Spelers sik op de Steed stellen, woneem se jemehr vun’n Trainer towiest Opgaav to maken hebbt. Eerst wenn de Ballwessel to Enn is, mööt de Spelers vör den nächsten Opslag wedder op jemehr vörgeven Positschoon na de gellen Rotatschoonsfolg torüch. Dorbi hett de Vörderspeler vör sien tohören Achterspeler to stahn, also t. B. mutt Speler 2 vör Speler 1 stahn, un ok de Regen mööt na de Rotatschoonsfolg opstellt wesen, also Speler 6 hett blangen Speler 1 to stahn. De Positschoon warrt na de Fööt vun de Spelers fastleggt. Bi jeden Vörderspeler mutt en Deel vun sien Fööt dichter an de Middellien wesen as de Fööt vun den tohören Achterspeler. Jeed Butenspeler mutt tomindst mit’n Deel vun’n Foot dichter an de Sietenlien wesen as de Middelspeler vun sien Reeg.
Spelerpositschonen
De Opgaven in en Mannschop warrt gewöhnlich opdeelt op twee Middelblockers, twee Butenagriepers un – na’t Speelsystem – twee Tospelers oder een Tospeler un een Diagonaalspeler.
De Middelblocker/-angrieper schall vör allen dat Blockspeel maken un den Gauangreep dör de Mitt, also Positschoon 3.
De Butenangrieper/-blocker grippt vun de linken Siet vun’t Feld ut an un stellt den Block op sien Siet, also Positschoon 4.
De Hööftopgaav vun’n Tospeler, de ok Steller, Setter oder Opspeler nöömt warrt, is dat, den afwehrten oder annahmen Ball mit’t tweete Anröhren vun’n de Mannschop in’n Speeltog op sien Angriepers totospelen (Positschoon 2).
De Diagnoaal- oder Schraagspeler steht as Spegelbild („diagonaal“) to’n egenen Tospeler. He övernimmt den sien Blockopgaven, wenn de Tospeler in’n Rüchruum is, un grippt normalerwies in’n Rüch vun’n Tospeler an. In de högeren Speelklassen is de Diagonaalspeler in de Regel de Hööftangrieper. He warrt nienich bi’t Annehmen insett un grippt jümmer över de Positschoon 1 oder 2 an. In de ünneren Speelklassen warrt de Diagonaalspeler faken as Blangentospeler insett, de de Bäll tospeelt, de to’n Bispeel vun’n Tospeler annahmen worrn sünd. Dat Insetten vun’n Diagonaalspeler hangt bannig dorvun af, wo goot de Mannschop Bäll annehmen kann un wo goot de Tospelers sünd, vun wegen dat de Diagonaalspeler böots bi’t „Överkopp-Anspeel“ richtig to Gellen kummt.
De Speler, de to Anfang vun’n Ballwessel in’t Achterfeld staht (Positschonen 1, 5 un 6), warrt tomeist ok mit sünnere Opgaven versehen. Se wesselt dorüm na’n Opslag mööglichst gau op de Steed, woneem se insett warrt.
De Libero is Spezialist för Afwehr un Annahm. He dröff – egal, woneem he steiht – Angreepsslääg blots maken, so lang sik de Ball ünner de Nettböverkant ophollt. Na sien böver’t Tospeel (Pritschen) in de Angreepszoon dröff de Mitspeler sien Angreep ok nich vun baven de Nettkant maken. Dat gellt ok för Angrepen ut dat Achtefeld. Maakt he sien böver’t Tospeel achter de Angreepslien, gifft dat bi’n Angreep keen Inschränken. De Libero dröff butendem keen Block oder Blockversöök maken un ok keen Opslag. In de Regeln is disse Positschoon eerst 1998 fastschreven worrn. De Libero warrt binnen de Mannschap dör en anners klöört Trikot kenntekent (ok baven op dat Bild to sehn).
As Universalspeler warrt Spelers betekent, de vun wegen jemehr Anlagen mit en grote Tall vun verschedene Opgaven beleggt warrn un dorüm op verschedene Positschonen insett warrn künnt (Normalerwies mit Utnahm vun’n Libero un den Tospeler).
In’n Leistungsvolleyball gifft dat ünnerscheedliche Speelsystemen, dorünner dat 4-2-System un dat 5-1-System.
In’n jeden Satz kann jede Mannschop söss mol utwesseln. De Anfangs- un Utwesselspeler billt dorbi en fastet, „exklusiv“ Tandem, d. h. in den Moment, wo en Speler för en annern inwesselt warrt, kann he ok blots wedder dör den glieken wedder utwesselt warrn. Dat warrt Torüchwessel nöömt. Utnahm is de Libero. Wenn torüchwesselt worrn is, is för disse beiden Speler in den Satz keen wieteren Wessel mehr möglich. De Utwesselspeler drööf in den Satz ok nich för en annern Startspeler mehr inwesselt warrn.
En Utnahm vun disse Regel besteiht aver för den Fall, dat sik en Speler en Sehr totütt un nicht mehr wieterspelen kann. Unafhangig dorvun dröff de Libero op de dree Achterruumpositschonen in- un utwesselt warrn, so faken dat wullt is.
Op den Speelberichtsbagen is för jede Mannschop Ruum för twölf Spelers. Tosätzlich to de Startspelers könnt dorna also bit to söss wietere Speler sitten un inwesselt warrn.
Schiedsrichters
De Eerste Schiedsrichter op’n Schiedsrichterstohl an de Siet vun’t Nett
Bito kann dat noch’n Helpsmann vun’n Schriever geven, de to’n Bispeel ’n Anwiestafel mit den Speelstand för de Tokiekers bedeent.
Der Eerste Schiedrichter steiht oder sitt op’n Schiedsrichterstohl an de Siet vun’t Nett. Sien Sichtfeld schall sik üm un bi 50 cm över’t Nett befinnen. De Tweete Schiedsrichter steiht op de annern Siet vun’t Nett. Schriever un Helpsmann sitt an en Disch achter den Tweeten Schiedsrichter. De Lienrichters staht an jede Eck vun’t Speelfeld, wenn dat blots twee Lienrichters sünd, staht se an Ecken schraag gegenöver.
Opgaven
Eerste Schiedsrichter
De Eerste Schiedsrichter is de Ledder vun’t Speel. He hett dat Seggen över all Liddmaten vun’t Schiedsgericht un wat he seggt, dat gellt. He dröff annere Liddmaten vun’t Schidsgericht överstimmen, wenn sik rutstellt, dat een wat verkehrts anwiest oder -seggt hett. Wenn enn vun de Liddmaten sien Opgaav nich ordig maken deit, hett he ok dat Recht, den uttotuschen. Butendem hett he ok dat Seggen över Saken, de dat Speel bedrapen doot, man de nich in de Regeln fastleggt sünd, to’n Bispeel, wenn Tokiekers den Speelverloop stört.
Tweete Schiedsrichter
De Tweete Schiedsrichter is de Assistent vun’n Eersten Schiedsrichter un schall em ünnerstütten. Wiel en Ballwessel hett he’n egen Tostännigkeitsrebeet dordör dat he Fehlers dör Fleiten un en nafolgen Handteken anwiesen dröff. Dorto höört, wenn en Speler ünner’t Nett in de gegnerische Speelhälfte kummt, Positschoonsfehler bi de annehmen Mannschop bi’n Opslag, Anröhren vun’t Nett, Blockakschonen, Anröhren vun Saken buten dat Speelfeld dör den Ball, Kuntakt vun’n Ball mit’n Bodden, wenn de Eerste Schiedsrichter dat nich sehn künn (t. B. wenn en Speler em in’t Sichtfeld steiht), wenn de Ball op sien Siet över den Sekter rutgeiht. Fehler, de buten sien Tostännigkeit leegt, dröff he den Eersten Schiedrichter anwiesen, man he dröff nich sülvst dat Speel ünnerbreken.
He hett ok’n Oog op de Schrievers, över de Speler, de jüst nicht in’t Speel sünd, as ok över de Uttieten un jemehr Duer un Utwesseln vun de Spelers. He nimmt Anfragen für Uttieten un Utwesseln vun de Trainers an un wiest jem torüch, wenn dat nich na de Regeln is. De Tweete Schiedsrichter hett dormit eenige Opgaven mehr to doon, as de Eerste Schiedsrichter.
Lienenrichters
De Lienenrichters wiest mit en 40 x 40 cm² groden Fahn an, wat de Ball dicht bi de Lienen binnen oder buten vun’t Speelfeld op’n Bodden opkamen is oder wenn he buten vun’n verlööften Sekter speelt worrn is. Butendem wiest se an, keen Speler den Ball toletzt anröhrt hett – vun de angriepen oder de afwehren Mannschop – bevör de Ball in’t Ut gahn is, oder wenn en en Speler de Antenn anröhrt hett. Op jemehr Siet vun’t Speelfeld wiest se ok Footfehlers vun de Spelers an.
Schriever
De Schriever is för den Speelberichtsbagen tostännig. Dor warrt Angaven to dat Speel un de Mannschoppen indragen as de Anfangsopstellen, Opslagrecht, Punkten, Sätz, Utwesseln, Uttieten, Strafen, Speelduer un annere Anmarken. De Schriever sorgt ok dorför, dat de Speelstand richtig anwiest warrt.
Bito hett he de Opgaav, op de Opslagsreeg, Uttieten un Utwesseln Acht to geven un den Scheidsrichter dorbi op Fehlers hentowiesen.
Vörgahn
De eerste Schiedsrichter gifft dör Fleiten un Handteken de Freegaav vun’n Opslag. Sütt he in’t Speel en Fehler, gifft he wedder dör Fleiten dat Teken för’t Ünnerbreken un wiest denn op de Mannschop, de as nächste opslahn dröff, dorna de Oort vun’n Fehler un, wenn dat nödig is, wokeen den Fehler maakt hett. De tweete Schiedsrichter maakt dorbi all Handtekens vun’n eersten Schiedsrichter na.
Wenn de tweete Schiedsrichter en Fehler sütt, fleit he, wiest de Oort vun’n Fehler un, wenn nödig, wokeen den Fehler maakt hett. De eerste Schiedsrichter wiest dorbi blots an, welke Mannschop as nächst den Opslag hett. De tweete Schiedsrichter wedderhollt dit Handteken.
Bi en Dubbelfehler, wenn beide Mannschoppen to glieken Tiet Fehlers maakt hebbt, wiest beide Schiedsrichters de Oort vun de Fehlers an un wenn nödig, wokeen wat verkehrt maakt hett, as ok de Mannschop, de den Opslag wedderhollt.
Handtekens vun de Schiedsrichters
Vun de nafolgen Handtekens kann de eerste Schiedsrichter all bruken, de tweete en poor dorvun:
Opslag freegeven (E): In Opslagricht warrt’n Arm na Siet streckt, vör den Lief föhrt un dorbi afwinkelt.
Opslahn Mannschop (E,T): Nipp un nau na’n Punkt wiest de na Siet streckte Arm in de Richt vun de nu opslahn Mannschop. Dorna eerst warrt de Fehler anwiest.
Sietenwessel (E): De anwinkelten Arms warrt eenmol gegengliek üm den Lief schwenkt.
Uttiet (E,T): Mit beide Hannen warrt en groot „T“ (för „Time-Out“) anwiest, un dorna mit beide na Siet utstreckte Arms in richt vun de Mannschop wiest, de de Uttiet nehmen will.
Spelerutwesseln (E,T): Beide Ünnerarms warrt pielliek vör den Lief üm’nanner roteert.
Straaf (E): De gele Koort warrt wiest.
Rutstellen (E): De rode Koort warrt wiest.
Disqualifikatschoon (E): De gele un rode Koort warrt tosamen in en Hand wiest.
Enn vun’n Satz oder Speel (E,T): De Ünnerarms warrt vör de Bost krüüzt.
Ball bi’t Opslahn ut de Hand slahn (E): En streckten Arm warrt mit de Handflach na baven vör den Lief na baven föhrt.
Tietschinnen bi’n Opslag (E): Acht Fingers (för acht Sekunnen) warrt hooch hollen.
Blockfehler oder Sichtblock (E,T): De streckten Arms warrt vör’n Lief, mit Handflachen na vörn, na baven hollen.
Positschoons- oder Rotatschoonsfehler (E,T): En Wiesfinger tekent en waagrechten Krink in de Luft.
Ball in’t Ut (E,T,L): De Arms warrt, in’n rechten Winkel, mit de Handflachen na achtern, vör Kopp un Schullern hollen.
Ball in’t Feld (E,T,L): En Arm wiest na’n Bodden.
Ball hollen (E): En Ünnerarm warrt mit de Handflach na baven an de Siet vör’n Lief na baven föhrt.
Dubbelt anröhrt (E): Twee Fingers vun en Hand warrn hooch hollen.
Veer Slääg (E): Veer Fingers vun en Hand warrt hooch hollen.
Över’t Nett faat (E): En Ünnerarm warrt waagrecht över’t Nett hollen.
Nett vun’n Speler anröhrt; Opslag nich över’t Nett (E,T): Dat Nett warrt mit de flachen Hand anröhrt op de Siet vun de Mannschop, de den Fehler maakt hett.
Fehler bi’n Angreep (E): En Arm warrt pielliek in de Hööch hollen un de Ünnerarm na ünnen afwinkelt.
Indringen in’t Gegnerfeld; Ball geiht ünner’t Nett dör (E,T): Mit’n Wiesfinger warrt op de Middellien wiest.
Dubbelfehler un Wedderhollen (E): De Duums vun beide Füüst warrt na baven wiest.
Ball anröhrt wenn he dorna in’t Ut geiht (E,T,L): En Arm warrt in’n rechten Winkel mit de Handflach na binnen vör Kopp un Schuller hollen, de annere Hand striekt över den sien Fingerkuppen.
Verwarnen, Straaf vun wegen Tietschinnen (E): En Handgelenk warrt mit de Handflach vun de annern Hand verdeckt (Verwarnen) oder mit de gelen Koort anröhrt (Straaf).
E = Eerste Schiedsrichter, T = Tweete Schiedsrichter, L = Lienenrichters
Fahnenteken vun de Lienenrichters
De Lienenrichters hebbt en Fahn, mit de se den eersten Schiedsrichter de folgen Fehlers anwiesen doot:
Ball in’t Feld: De Fahn wiest na’n Bodden.
Ball in’t Ut: De Fahn warrt an de Siet över’n Kopp piel in de Hööch hollen.
Ball anröhrt: De Fahn warrt mit een Hand piel vör den Lief hollen un de Handflach vun de annern Hand op’n Tipp vun de Fahnstang leggt.
Ball in’t Ut; Footfehler bi’n Opslag: De Fahn warrt mit een Hand na Siet hen över’n Kopp swenkt un mit de annern Hand op de Antenn oder op de entspreken Lien wiest.
keen Entscheed mööglich: De Ünnerarms warrt vör’n Lief krüüzt.
Footfehlers bi’n Opslag
As Footfehler gellt, wenn de Speler, de den Ball opsleiht, buten de Opslagzoon op’n Bodden oppedden deit, noch bevör de Ball sien Lief verlaten hett. As Opslagzoon gellt dorbi dat Rebeet achter de Grundlien twüschen de sachten Verlängern vun de Sietenlienen. Die Lienen sülvst tellt dorbi mit den de Opslagzoon dorto.
Bi de annern Spelers gellt dat as Footfehler, wenn se to de Tiet vun’n Opslag ut dat Speelfeld rutpedden doot. De Lienen warrt dorbi to dat Speelfeld tellt.
In’t Regelwark gifft dat keen offiziell Handteken, wodör de Schiedsrichter ’n Footfehler anwiesen deit. Dat gifft blots dat Fahnenteken för de Lienenrichters. Dat heet, dat de Schiedsrichter dat richtig maakt, wenn he na’t Anwiesen vun’n nächsten Opslag keen wieteret Teken gifft. Dat is an sik ok klor noog, vun wegen dat „keen Teken“ nix anners as’n Footfehler wesen kann. För all annern Fehlers gifft dat neemlich Handtekens.
Liekers hebbt sik verscheden Handtekens dörsett, vun wegen dat dat snaaksch utsütt, keen Teken to geven. Man de staht all nich in’t Regelwark:
Mit’n utstreckten Arm in Richt op de Grundlien eenmol de Breed vun’t Feld överstrieken. Dit Teken warrt ok an’n leefsten op Lehrgäng vermiddelt.
Den utstreckten Arm in Richt op de Grundlien hen un her penneln.
Op de Grundlien wiesen.
Speelverloop
Dat gifft in’t Volleyballspeel söss sünnere Speelphasen.
Opslag – dormit warrt de Ball in’t Speel bröcht.
Annahm – dormit warrt de Opslag vun’n Gegner annahmen.
Tospeel – deent dorto, ’n egen Angreep praat to maken.
Angreep – dormit warrt de Ball över’t Nett to’n Gegner speelt.
Block – dormit schall de Angreep vun’n Gegner afwehrt warrn.
Verdeffenderen – to’n Opbo vun’n egen Angreep.
Jede vun disse Situatschonen hett’n sünnern Ansprook an’t Künnen vun de Spelers. Dorbi speelt to’n Bispeel ok de Liefgrött ’n Rull. Lüttere Spelers sünd beter egent för’t Annehmen, Verdeffenderen un för’t Opspeel, de grötteren Spelers egent sik mehr för’t Angriepen un för’n Block.
Opslag un Speewies
Siet 2001 gifft dat de Regel, dat in’n Volleyball de Mannschop een Punkt kriggt, de en Speeltog winnt („Rally-Point-Tellwies“). De Regel is inföhrt worrn, dorför dat de Speelduer beter kontrolleerbor is un dat Speel dordör fründlicher för de Tokiekers warrt. Sünners is dat dordör ok beter in’t Feernsehn to wiesen. Vörher künn jümmer blots de Mannschop ’n Punkt maken, de sülvst ok den Opslag harr.
Wenn en Mannschop also ’n Fehler maakt bi’n Opslag, kriggt de annere Mannschop dat Opslagrecht un togliek ok’n Punkt. Ehr Spelers wesselt dorbi ok de Positschonen na de rotatschoonsfolg. Opslahn mutt denn de Speler, de na’t Roteeren op de Positschoon 1 steiht.
Üm dat Speel to winnen, mutt en Mannschop dree Sätz winnen (Winnsätz). Dat Speel duert also tomindst dree Sätz, höchstens aver fief. Een Satz duert so lang, bit een vun de beiden Mannschoppen fiefuntwintig Punkten bisamen hett. Man, to’n Winnen mutt de Mannschopp ok tomindst twee Punkten mehr hebben as de Gegner, so dat de Satz bit to’n Entscheed verlängert warrt. Wenn dat en föfften Satz gifft, warrt de ok Tie-Break nöömt. Vör den föfften Satz warrt dat eerste Opslagrecht un de Speelfeldsieten nee wählt. De Sieten warrt na acht Punkten wesselt. In’n Tie-Break winnt de Mannschop, de toeerst fööfteihn Punkten hett, man ok dor mööt dat tomindst twee Punkten Ünnerscheed wesen.
Bevör de Regeln ännert worrn sünd, is jede Satz bit 15 Punkten tellt worrn, wobi de eersten veer Sätz unafhangig vun’n Vörsprung bi 17 Punkten vörbi weern. De föffte Satz weer denn bit 15 ahn de Hööchstpunktegrenz un as vundaag in de „Rally-Point-Tellwies“ dörföhrt.
In jeden Satz kann jede Mannschopp twee Uttieten nehmen, de hööchstens dörtig Sekunnen duert.
Fehler
Bi’n Fehler warrt dat Speel ünnerbroken, de Opslag wesselt un de Gegner kriggt en Punkt. As Fehler gellt ünner annern:
wenn de Ball op’n Bodden opkamen deit, man dat gegnerische Feld nicht drööpt („Ut“). De Lienen tellt dorbi mit to dat Speelfeld.
wenn en Mannschop den Ball mehr as dreemol na’nanner speelt (mit Utnahm vun’n Block).
wenn en Speler den Ball tweemol direkt na’nanner speelt. Utnahmen: a) na’n Block dröff de glieke Speler den Ball nochmol spelen; b) bi’t Annehmen dröff de Ball mehrere Liefdelen vun’n annehmen Speler gliektietig oder glieks na’nanner anröhren.
wenn en Speler den Ball „föhrt“, an Steed, dat he em sleiht (lang Anröhren).
wenn de Speler dat Nett anröhrt, wiel he den Ball speelt. To annere Tieten is dat Anröghren vun’t Nett keen Fehler, wenn dat ahn Afsicht passeert un de Speelverloop nich bedrapen is.
wenn de Ball dat Nett nich in’n vullen Ümfang twüschen de Antennen oder jemehr dachte Verlängerung bit na de Hallendeek passeert.
wenn de Ball en Tokieker, Trainer, oder Speler, de nich in’t Speel is, anröhrt oder en Saak, de sik in’t „Ut“ befinnt.
wenn en Achterspeler in de Angreepszoon blockt oder baven vun de Nettkant Angreepsslääg maakt. De Versöök aleen, ahn den Ball antoröhren, is aver noch keen Fehler (Utnahm: de Libero).
Positschoonsfehler: En Mannschop mutt to Anfang vun’n Opslag na de Rotatschoonsfolg opstellt wesen. Butendem mööt de Positschonen betogen op annere Positschonen sünnere Steden innehmen (t. B. mutt jeder Achterspeler wieter vun’t Nett wegstahn as sien Vördermann). Wat en Mannschop richtig steiht, warrt blots ut de Positschonen vun de Speler to’nanner, de wohrhaftigen Steden op’n Feld speelt an sik keen Rull. De Speler drööft butendem vör den Opslag nich över de Sietenlienen rut dat Feld verlaten.
Ingriepen in dat Speelrebeet oder Hinnern vun’n Gegner („övergriepen“, „överpedden“).
dat Blocken vun’n gegnerischen Opslag oder dat direkte Torüchspelen vun’n Opslag na’n Gegner, wenn sik de Ball in de Vörderzoon un vullständig baven vun de Nettböverkant ophollt.
wenn de opslahn Speler mehr as acht Sekunnen för’n Opslag bruukt oder in’n Moment vun’n Slag de Grundlien oder de Verlängerungslienen vun de Sietenlienen överpeddt.
Wenn en opslahn Ball wiel dat Passeeren vun’t Nett de Nettkant anröhrt, ist dat siet 2000 keen Fehler mehr. Wenn so en Ball in’t Feld vun’n Gegner fallt, gellt dat as Ass un gifft en Punkt för de opslahn Mannschop. Siet 1998 dröff de Ball ok mit’n helen Lief anröhrt warrn mit Utnahm vun’n Opslag. Dorför weern Kuntakten ünner de Gördellien, t. B. mit’n Foot, verboden un gellen as Fehler.
Bi „eenfacke“ Regelverstöten (unschick Verhollen) kann en Speler mit en gele Kort bestraaft warrn. In den Fall gifft dat tosätzlich een Punkt för den Gegner. Bi’t tweete mol vun’n glieken Speler, kann de Speler vör den Rest vun’n Satz vun Platz stellt warrn (rode Kort). De Speler mutt dör en reguläär Utwesseln uttuuscht warrn, de Gegner kriggt aver keen Punkt. Is dat Utwesseln nich mööglich, warrt de Mannschop as unvullstännig ansehn un de Satz warrt vun den Gegner wunnen. Bi’t drüdde unschicke Verhollen vun’n glieken Speler, bi’t tweete beleidigen Verhollen oder na een versöchten oder doon körperlich Angriepen kann en Speler disqualifizeert warrn (gele un rode Koort to gliek in de Hand). En disqualifizeerten Speler mutt för den Rest vun’t Speel dat Wettkamprebeet verlaten un mutt – as bi’n rode Koort – reguläär utwesselt warrn. Wietere Strafen gifft dat för de Mannschop aver nich.
Speeltechniken
Opslag
Opslag
De Opslag bringt den Ball in’t Speel, mit em fang en ne’en Ballwessel an. De opslahn Speler steiht achter de Grundlien un versöcht, den Ball den so över’t Nett to spelen, dat de gegneersche Mannschop dorbi mööglichst en Fehler maken deit. Snelligkeit un Richt vun’n Ball dröff dorbi wesselt warrn. To’n Opslahn hett de Speler blots een Versöök. Na’t An-/Hoochsmieten mutt de Ball also in Richt vun’t Nett speelt warrn.
De Opslag kann vun ünnen oder vun baven speelt warrn. Bi’n Opslag vun ünnen warrt de Ball so goot as gor nicht hoochsmeten un mit de flachen Hand drapen. Bi’n Opslag vun baven warrt de Ball hooch smeten un de Speler sleiht em in’n Stahn oder in’n Sprung. Drapen warrt de Ball mit de flachen Hand. Bi’n Sprungopslag mutt de Speler achter de Grundlien afspringen, dröff aver dorna in’t Feld lannen. De Opslag mutt jümmer twüschen de Verlängern vun de beiden Sietenlienen passeeren. Wenn de Opslag glieks to’n Punkt föhrt, snackt man vun en Ass. de Opslag mutt in en Tietduer von 8 Sekunnen maakt warrn, nadem de Schiedsrichter fleit un den Ball freegeven hett.
Ünnert Tospeel (Baggern)
Baggern
Bi dat ünnere Tospeel, wat ok as Baggern betekent warrt, warrt de Ball mit beide dörstreckte, parallel hollen Ünnerarms speelt. De Speelflach liggt dorbi op de Binnensiet vun de Ünnerarms. Beide Arms mööt dorbi nich bruukt warrn, man de Ball is mit beide Arms beter to kontrolleeren. Bi Anfängers finnt man faken de Fehler, dat de Arms bi’n Ballkuntakt in de Ellbagens afknickt warrt oder de Arms ut de Schullern rut bewegt warrt, so dat de Ball ahn Kontroll wegjumpt. De beste Ballkontroll hett een, wenn de Arms in’n Ellbagen liek streckt blievt un de Winkel to’n Bodden nich ännert warrt. De Winkel twüschen Arm un Böverlief schüll 90 bedrägen. De richt kriggt de Ball dör’t Strecken vun de Been.
De Bagger warrt vör allen bi’t Annehmen vun gegneerschen Opslag oder bi de Afwehr vun en Angreep insett. tomeist is de Ball dorbi al dicht över’n Bodden. In Utnahmen warrt de Ball bi’t Tospeel baggert, in gresige Situatschonen kummt de baggerslag ok mol in de eenhannig Form vör.
Böveret Tospeel (Pritschen)
Pritschen
Bi’t bövere Tospeel oder Pritschen wiest de Handflachen na’n Ball, de sik baven de Schullerass ophollen schüll. De Dumen un Wiesfingers vun beide Hannen billt dorbi en apen Dreeeck. De Ball warrt na’n korte Bewegen ut de Knee speelt, wobi de spreizten Fingers Richt un Snelligkeit vun’n Ball fastleggt. Bruukt warrt disse Akschoon vör allen bi’t Tospeel as Praatmaken vun’n Angreep. Ok hier gift dat en Form mit blots een Hand, de aver’n teemlich groden Ansprook an Technik un Koordinatschoon hett, dormit de Slag nich vun’t Schiedsgericht as unsauber, d. h. as Fehler ansehn warrt.
Angreepsslag
Na de Regel 14.1 is jede Akschoon en Angreepsslag, bi de de Ball in Richt na’n Gegner speelt warrt, mit Utnahm vun’n Block un vun’n Opslag.
Smettern (Smash)
Smetterslag
De Smetterslag is de fakenste Oort un Wies, en Punkt to maken, vun wegen dat de Slag an’n meisten Kraft hett.
Vör den Smetter-Angreep warrt dree Schreden maakt:
Optaktschritt: mit de gegenöverliggen Siet vun de Slaghand ahn groot Tempo to winnen. De Arms gaht licht na vörn.
Stemmschritt: de is gau un vör allen lang, dat de Swoorpunkt vun’n Lief sieter maakt warrt, de Arms gaht achtern Lief.
Afsprungschritt: de achtere Foot warrt kräftig dicht vör den vörderen sett, üm de Vörwärtsbewegen in en Bewegen na baven övertoleiden. Wichtig is dorbi, na’n Slag nich gegen dat Nett to kamen oder in dat gegneersche Feld – beids is en Fehler.
Foorts na’n Afsprungschritt kummt de Afsprung sülvst, bi den de Arms gau na baven bröcht warrt. De Slagarm warrt wieter an de Siet achter de Schuller föhrt, wobi de Ellbagen de hööchste Punkt vun’n Arm wesen schüll. In de richtigen Sprunghööch warrt de Ball denn kräftig na ünnen över dat Nett haut, so dat he in’n besten Fall op den Bodden in de gegneerschen Speelhälft opkamen deit. De Slag warrt mit de helen Hand mit apen Fingers un tosätzlich Rünnerklappen vun’t Handgelenk utföhrt, dat de Ball ok en Richt mitkriggt.
Bi en gauen Angreep, na en Akschoon dicht bi’t Nett, warrt de Stemmschritt faken ok licht insprungen dörföhrt un dorbi de inleiden Optaktschritt weglaten. Bi’n Achterruumangreep springt en Achterfeldspeler achter de Angreepszoon (3-Meter-Ruum) af. As Fehler gellt dorbi, wenn he de Angreepslien oder ehr dachte Verlängern na de Siet vör’n Slag drapen deit oder överpeddt un dorna den Ball baven vun de Nettkant sleiht.
Hever
Bi en Hever warrt de Ball blots mit de Fingers vun de Slaghand över dat Nett speelt, faken ok över den Block vun de Gegners weg.
Lob
De Lob is en langen, hooch speelten Ball, de tomeist in’n achteren Deel vun’t gegneersche Feld opkamen deit.
Fint
En Fint is en Ball, de mit dat bövere Tospeel na en Steed vun’t gegneersche Feld speelt warrt, wo nümms steiht. He warrt faken vun’n Opspeler bruukt, üm den Gegner to överraschen, de mit’n Opspeel to’n Smetterslag rekent.
Block
Block
Een bit hööchsten dree Speler springt to’n Block in de Neeg vun’t Nett hooch un versöökt, mit utstreckte Arms un spreizte Fingers den Angreep vun Gegner to hinnern un em aftowehren. Geiht de Ball liekers in’t Feld vun de afwehren Mannschop, kann he ganz normal wieterspeelt warrn. De Block hett en sünnere Positschoon, as he bi’n Hallenvolleyball nich as Ballkuntakt ansehn warrt un de Mannschop dorna noch de vullen dree Kuntakten free hett. Ok de Spelers in’n Block drööft den Ball gliek dorna noch mol wedder spelen, ahn dat dat as tweemol anröhrt gellt. Man, blocken drööft blots de Vörderspeler. De Speler, de blockt, mutt ’n beten later as Angrieper hoochspringen, so lang sik dat dorbi nich üm en Opstieger hannelt. Bi’n Opstieger springt man togliek mit den Angrieper hooch.
Japan-Rull
Heekbagger
De gaue Japan-Rull is en Afwehrtechnik. De Speler maakt en Utfallschritt na de Siet bi’t Annehmen un rullt sik denn över de linke oder rechte Schuller af. De Technik weer 1964 to’n eersten mol vun de japaanschen Mannschop bi de Olympschen Spelen wiest. Dör disse Technik, kummt de Speler gauer wedder in’n Stand. Dorbi is sien Grundkraft vun Bedüden.
Heekbagger
De Heekbagger warrt maakt, wenn de Ball in’n Lopen nicht mehr to kriegen is. De Ball warrt dor en Heeksprung speelt. Bruukt warrt de, üm to’n Bispeel en Ball noch to hollen, de slecht afwhert worrn is un in’t „Ut“ flüggt. Man ünnerscheedt tüschen den eenarmigen un den tweearmigen Heekbagger.
För de ünnerscheedlichen Akschonen gifft dat in’n modernen Volleyballsport Speler, de sik dorop spezialiseert hebbt. In’n Angreep warrt geern grote Spelers nahmen, wiel de lütteren Speler beter op de achteren Positschonen spelen künnt.
Strandvolleyball is en Afoort, de normalerwies ünner fre’en Himmel speelt warrt.
De Regeln sünd in’n Grundsatz jüst so as bi’t klassische Volleyball, dat in de Hall speelt warrt. De wichtigsten Ünnerscheden sünd:
En Mannschop besteiht blots ut twee Spelers.
En Satz duert bit 21 Punkt an Steed vun 25.
Dat Speelfeld is lütter (16 m mol 8 m).
De Block tellt as eerst Anröhren vun’n Ball.
Dat „bövere Tospeel“ hett Inschränken.
As Boddenbelag warrt en Sandschicht vun tomindst 40 cm foddert. De Köörn mööt afrunnt wesen un schüllt 0,2 mm Dörmeter hebben. De Markeeren vun’t Speelfeld bestaht ut Plastikbänner mit Eerdankerplatten. Ok de Bäll sünd wat anners. Se sünd düütlich weker un grötter in’n Ümfang.
Kinnervolleyball
Volleyball kann af ruchweg negen Johr speelt warrn. De Utbilln bi Kinner ümfaat blangen de Volleyballtechniken ok eenige allgemene Öven in’n Ümgang mit’n Ball, as smieten un fangen. Dat Speel is to Anfang teemlich anfallig för Fehlers, d. h. üm un bi 60 % vun de Speeltöög sünd na Opslag un Annahm wedder to Enn, so dat dat Speel söss gegen söss gau langwielig warrt. Üm de Sportoort för Kinner intressanter to maken, gifft dat sünnere Regeln.
In Düütschland is dat af Saison 2008/09 so:
F-Jöögd (U12): 2 gegen 2 Spelers op en Feld vun 9 x 4,5 m² mit en Netthööch vun 2,05 m.
E-Jöögd (U13): 3 gegen 3 Spelers op en Feld vun 12 x 6 m² mit en Netthööch vun 2,10 m.
D-Jöögd (U14): 4 gegen 4 Spelers op en Feld vun 14 x 7 m² mit en Netthööch vun 2,15 m.
De Mannschop roteert na twee gode Opslääg un de nächste Speler hett Opslag (portugeesche Regel). In de F-Jöögd sünd ok Mixed-Mannschoppen verlööft.
In de C- un B-Jöögd (U16 un U18) gifft dat bi de Geslechter ünnerscheedliche Netthögen, man dat Feld an sik is gliek Groot as bi de Ollen. En Libero dröff eerst af de B-Jöögd insett warrn. För de A-Jöögd (U20) gifft dat bi’t Feld un de Netthööch keen Ünnerscheed mehr to de Ollen. In de Landsverbännen kann dat in’n Jöögdsekter aver Ünnerscheden geven.
De Spelers vun de annehmen Mannschop mööt to de Tiet vun’t Opslahn all achter de 3-m-Lien stahn.
.jpg)
