Aliran itu dinamakan Gaecheon ("anak sungai terbuka") selepas projek pengubahsuaian pertama untuk membina sistem saliran semasa Dinasti Joseon. Kerja-kerja yang termasuk pengorekan dan pengukuhan tebing sungai dan pembinaan jambatan dilakukan setiap 2-3 tahun dalam zaman ini dari pemerintahan Taejong, raja ketiga Dinasti Joseon. Raja Yeongjo khususnya menjadikan kerja-kerja pengubahsuaian itu sebagai projek negara.[2]
Gacheon dinamakan semula kepada Cheonggyecheon, nama terkini, semasa Korea di bawah pemerintahan Jepun. Pada masa ini, kesulitan kewangan mengganggu dan menghalang pasukan tentera Empayar Jepun dari menutupi aliran itu walaupun beberapa percubaan untuk melakukannya.[3][4]
Selepas Perang Korea (1950-1953), lebih ramai orang berhijrah ke Seoul dan menetap di sepanjang anak sungai itu dalam rumah-rumah kecil setinggan. Sampah, pasir, najis dan sisa serta keadaan yang semakin teruk menyebabkan anak sungai itu merosakkan pemandangan kota. Anak sungai itu ditutup dengan konkrit lebih dari 20 tahun bermula pada tahun 1958, dan lebuh raya bertingkat sepanjang 5.6 km dibina di atasnya pada tahun 1976. Kawasan ini menjadi contoh kejayaan pengindustrian dan pemodenan Korea Selatan.[3]
Pemulihan
Cheonggyecheon ketika pemulihan pada tahun 2005 Tidak lama selepas pembukaan semula pada tahun 2005.
Pada bulan Julai 2003, Datuk Bandar Seoul ketika itu, Lee Myung-bak telah memulakan projek untuk menanggalkan lebuh raya bertingkat dan memulihkan sungai tersebut. Ia merupakan usaha besar memandangkan lebuh raya terpaksa ditanggal dan tahun-tahun pengabaian dan pembangunan telah menyebabkan aliran itu hampir kering. 120,000 tan air dipam setiap hari dari Sungai Han, anak sungai, dan air bawah tanah dari stesen kereta bawah tanah.[5] Terdapat masalah keselamatan akibat konkrit yang semakin merosot. Namun, pemulihan Cheonggyecheon dianggap penting kerana ia sesuai dengan pergerakan untuk memperkenalkan semula alam semula jadi ke dalam bandar dan mempromosikan reka bentuk bandar yang lebih mesra alam. Matlamat lain projek itu adalah untuk memulihkan sejarah dan budaya rantau ini, yang telah hilang selama 30 tahun, dan untuk memulihkan ekonomi Seoul.
Kerajaan Metropolitan Seoul menubuhkan beberapa organisasi untuk menyelia pemulihan Cheonggyecheon: Ibu Pejabat Projek Pemulihan Cheonggyecheon untuk mengawal keseluruhan projek; Jawatankuasa Penduduk untuk Projek Pemulihan Cheonggyecheon untuk pengurusan konflik antara Kerajaan Metropolitan Seoul dan kesatuan peniaga; dan Kor Penyelidikan Pemulihan Cheonggyecheon untuk penubuhan dan kajian semula rancangan pemulihan.
Untuk menangani masalah lalu lintas yang timbul, Ibu Pejabat Projek Pemulihan Cheonggyecheon mewujudkan langkah aliran trafik di bahagian pusat bandar yang terjejas oleh kerja pemulihan dan menyelaraskan perubahan dalam sistem lalu lintas di pusat bandar berdasarkan penyelidikan Kor Penyelidikan Pemulihan Cheonggyecheon.[3]
Pemulihan dua jambatan bersejarah, Gwangtonggyo dan Supyogyo, juga merupakan isu perbalahan, kerana beberapa kumpulan menyuarakan pendapat tentang cara memulihkan laman dan peninggalan sejarah dan budaya dan sama ada untuk menggantikan jambatan tersebut atau tidak.[3]
Projek pemulihan Cheonggyecheon mempunyai tujuan untuk mengekalkan identiti unik persekitaran semulajadi dan sumber bersejarah di CBDSeoul, dan memperkukuhkan kawasan perniagaan sekitar dengan teknologi maklumat, hal ehwal antarabangsa dan industri digital.[3] Pelan ini menggalakkan pengembalian rangkaian jalan mesra pejalan kaki yang menyambung aliran dengan sumber tradisional: Bukchon, Daehangno, Jungdong, Namchon, dan Donhwamungil. Sistem rangkaian ini, yang dinamakan Jalur Budaya Cheonggyecheon, cuba membina asas budaya dan alam sekitar bandar itu.
Pencapaian
Aliran ini dibuka kepada orang ramai pada bulan September 2005 dan dipuji sebagai kejayaan besar dalam pembaharuan dan pengindahan bandar. Walau bagaimanapun, terdapat bantahan kuat dari pentadbiran Goh Kun sebelumnya, yang takut dengan gentrifikasi kawasan berdekatan yang menempatkan banyak kedai dan perniagaan kecil dalam perdagangan mesin.
Mewujudkan alam sekitar dengan air bersih dan habitat semula jadi adalah pencapaian yang paling penting dalam projek ini. Spesies ikan, burung, dan serangga telah meningkat dengan ketara hasil daripada penggalian sungai tersebut.[6] Aliran ini membantu menyejukkan suhu di kawasan berhampiran dengan penurunan 3.6°C secara purata berbanding bahagian lain di Seoul.[7] Bilangan kenderaan yang memasuki pusat bandar Seoul telah menurun sebanyak 2.3%, dengan peningkatan bilangan pengguna bas (1.4%) dan kereta api bawah tanah (4.3%: purata harian 430,000 orang) akibat daripada perobohan kedua-dua jalan utama yang digunakan di situ sebelumnya.[8] Ini mempunyai pengaruh positif dengan meningkatkan persekitaran atmosfera di rantau ini.
Projek ini cuba mempromosikan ekonomi bandar dengan memperkukuhkan infrastruktur untuk bandar yang kompetitif di kawasan perniagaan dan perindustrian yang berpusat di anak sungai itu. Projek pembaharuan bandar adalah pemangkin pemulihan di pusat bandar Seoul. Cheonggyecheon menjadi pusat aktiviti budaya dan ekonomi.
Kerja pemulihan Cheonggyecheon membawa keseimbangan ke kawasan-kawasan selatan dan utara sungai. Semasa era pemodenan, pusat bandar Seoul dibahagikan kepada dua bahagian, utara-selatan, berdasarkan ciri-ciri dan fungsi mereka. Pemulihan ini membantu untuk penggabungan bahagian-bahagian ini untuk mewujudkan struktur bandar baru yang menghubungkan sumber budaya dan alam sekitar di kawasan utara dan selatan anak sungai tersebut, menghasilkan pembangunan yang seimbang dan lestari di kawasan utara dan selatan Sungai Han.
Projek ini meningkatkan lalu lintas di sekitar bandar apabila lebuh raya telah dimusnahkan. Ia telah dipetik sebagai contoh kehidupan paradoks Braess.[9]
Kos
Dianggarkan pada waalnya 349 bilion won, kos akhir projek itu melebihi 386 bilion won (lebih kurang AS$ 281 juta). [3]
Sesetengah organisasi alam sekitar Korea telah mengkritik kos yang tinggi dan kekurangan kesahihan ekologi dan sejarah, memanggilnya simbolik semata-mata dan tidak memberi manfaat kepada alam sekitar di bandar ini. Daripada menggunakan pemulihan sebagai instrumen pembangunan bandar, organisasi-organisasi alam sekitar telah meminta pemulihan ekologi dan sejarah jangka panjang secara beransur-ansur keseluruhan lembangan sungai Cheonggyecheon dan sistem ekologinya.[10]
Kos menguruskan Cheonggyecheon pula meningkat setiap tahun.[11]
^ ab2013년 한국하천일람 [List of Rivers of South Korea, 2013] (PDF) (dalam bahasa Korean). Han River Flood Control Office, Republic of Korea. 31 December 2012. m/s. 108–109. Diarkibkan daripada yang asal(PDF) pada 4 March 2016. Dicapai pada 8 July 2014.CS1 maint: unrecognized language (link)
^Kang (강), Gyeong-ji (경지) (2011-11-20). 청계천 물길 따라 해마다 80억원 증발. edaily (dalam bahasa Korean). Dicapai pada 2011-12-03.CS1 maint: unrecognized language (link)
Bacaan lanjut
M.-R. Cho, "The Politics of Urban Nature Restoration, The Case of Cheonggyecheon Restoration in Seoul, Korea," International Development Planning Review, Vol. 32, No. 2, 2010.
J. H. Shin, "Dream and Hope of Korea, Cheonggyecheon Restoration," Magazine of Korean Water Resources Association, Vol. 37, No. 1, 2004.
B. Križnik, "Urban Regeneration in Global Seoul: New Approaches, Old Divides?" Wiener Beiträge zur Koreaforschung, Vol. 2, No. 1, 2010.
Shin, Hisup (2005). "Uncovering Chonggyechon: The Ruins of Modernization and Everyday Life". Korean Studies. 29 (1): 95–113. doi:10.1353/ks.2006.0009. ISSN1529-1529.
Temperton, V. M., Higgs, E., Choi, Y. D., Allen, E., Lamb, D., Lee, C.-S., Harris, J., Hobbs, R. J. and Zedler, J. B. (2014), Flexible and Adaptable Restoration: An Example from South Korea. Restoration Ecology, 22: 271–278. doi:10.1111/rec.12095.
.jpg)
.JPG)
