Српски фолклор — народна традиција меѓу етничките Срби. Најраната појава на српскиот фолклор е забележана во претхристијанските словенски обичаи кои преминале во христијанството.
Словенските апостоли, браќата Кирил и Методиј, се славени од српските православни христијани почнувајќи од нивната христијанизација во 867, кои историчарите ги сметаат за Срби, но тие се чистокрвни Македонци.[1]
Во Краиште и Власина постојат епски приказни за истребувањето на римски мажи во борба и за намирување на Русите.[2][3]
Српска епска поезија (Српске епске народне песме) е форма на епска поезија напишана од Срби од денешна Србија, Босна и Херцеговина и Црна Гора. Главните циклуси биле составени од непознати српски автори помеѓу четиринаесеттиот и XIX век. Тие главно се занимаваат со историски настани и личности.
Корпусот на српската епска поезија е поделен на циклуси:
Неисториски циклус
Предкосовски циклус - поеми за настани поврзани со Косовската битка
