Света Гора (планина)

Света Гора
Άθως
Поглед на планината
Највисока точка
Надм. вис.	2.030 м
Координати	40.1584° СГШ; 24.3273° ИГД / 40.1584; 24.3273
Географија
Света Гора на карта
Место	Халкидик, Егејска Македонија

Света Гора или Атон (грчки: Άθως, Атос; Άγιο Όρος) — планина на полуостровот Халкидик, Егејска Македонија.^[1]

Опис

Планината е сместена на истоимениот полуостров Света Гора, на кој се наоѓа православната монашка република со своите 20 манастири и мноштво скитови, создадена во X век.^[1]

Древното име Атон се споменува од разни антички автори — Аристотел, Херодот, Страбон и други. Според Есхил на Атон е запалена една од осумте клади кои го означиле крајот на Тројанската војна.^[1] На неа имало важно светилиште уште во претхристијанско време. Карпите се гнајсови, гранити и амфиболити.^[1]

Обрасната е со дабови, костени, јавори и други видови дрвја. Дел е од мрежата на заштитени подрачја Натура 2000 (1270003) и прогласена за орнитолошки важно место (037). Вклучена е во списокот на светско наследство на УНЕСКО (природно и културно) во 1988 г. (454).^[1]

До врвот се стасува по два пата. Едниот е манастирот Велика Лавра (160 м) - Керасија (600 м) - пештерна црква „Пресв. Богородица“ (1.540 м) - врвот (каде стои параклисот „Св. Преображение“) за околу 6 часа. Другиот пат оди манастирот „Св. Павле“ (130 м) - скит „Св. Ана“ (300 м) - пештерна црква „Пресв. Богородица“ (1.540 м) - врвот за 8 часа.^[1]

Врвови

Име	Грчки	Висина (м)	Местоположба
Света Гора, Атон	Άθως	2.030[1]	во Ј дел на планината
Андитонас, Андитос	Αντίθωνας, Αντίθως	1.042[1]	во централниот дел, СИ над Дионисијат
Ставрос	Σταυρός	1.001[1]	во Ј дел, С од главниот врв
Циакмаки	Τσιακμάκι	1.540[1]	во Ј дел, И од главниот врв
Гаванудес	Γκαβανούδες	820[1]	во централниот дел, И над Симонопетра
Кацанара	Κατσανάρα	608[1]
Кацарис	Κάτσαρης	703[1]
Кедра	Κέδρα	801[1]	во централниот дел, СИ над Симонопетра
Криовуно	Κρυόβουνο	599[1]
Мармарас	Μαρμαράς	629[1]
Палиопиргос	Παλιόπυργος	820[1]	во Ј дел, Ј од главниот врв
Паривуни	Παριβούνι	700[1]
Профитис Илијас	Προφήτης Ηλίας	895[1]
Трија Синора	Τρία Σύνορα	758[1]
Цамандара	Τσαμαντάρα	883[1]	во централниот дел, СИ над Симонопетра
Чука	Τσούκα	738[1]
Цукниди	Τσουκνίδι	648 [1]

Наводи

1. Νέζης, Νίκος (2010). Τα ελληνικά βουνά : γεωγραφική εγκυκλοπαίδεια. Τόμος 2. Ηπειρωτική Ελλάδα. Πελοπόννησος - Στερεά Ελλάδα - Θεσσαλία - Ήπειρος - Μακεδονία - Θράκη. Αθήνα: Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας Αναρρίχησης : Κληροδότημα Αθ. Λευκαδίτη. стр. 362. ISBN 978-960-86676-6-2.