Концерт за пијано бр. 3 Е-дур, (S.125a) — концерт од Франц Лист веројатно компониран во 1839 година. Се верува дека е скициран пред првите два концерта, но датирањето е неубедливо бидејќи постојат тврдења дека не бил завршен до 1847 година. Како и неговиот Концерт за пијано бр. 2, тоа е во еден став[1].
Повторно откривање
Бил практично непознат до 1989 година. Бил идентификуван и составен од повеќе извори од Џеј Розенблат, докторанд на Универзитетот во Чикаго. Делови од партитурата биле пронајдени во Вајмар, Нирнберг и Санкт Петербург, и, до степен до кој биле воопшто познати, се претпоставуваше дека тоа се рани нацрти на Листовите Концерт за пијано бр. 1, исто така во Е-дур. Лист не го спомнал овој трет концерт во неговите дела, така што постоењето на делото било непознато за истражувачите[2].
Кога Лист умрел, неговата куќна помошничка ги пуштила учениците да поминат и да земат ракописи како спомен. Ова не биле секогаш целосни партитури. Листот од Нирнберг дошол од Макс Ердмансдорфер, кој стапил во контакт со Лист додека бил капелмајстер во Сондерсхаузен. Во 1882 година станал капелмајстер во Москва. Можно е тој да ја имал целата партитура и тој дел од неа на крајот се нашол до библиотеката во Санкт Петербург по неговата смрт.
Историја на изведбата
Концертот бил премиерно изведен од Јанина Фиалковска на 3 мај 1990 година, со Симфонискиот оркестар на Чикаго, под диригентство на Кенет Џин.
Сè уште не е во стандардниот репертоар и останува малку познат, иако има снимки од Јанина Фиалковска, Џером Ловентал[3].
Наводи
