Жители на тротоарот на Симфони Веј — мала заедница на жители на тротоарите која живееела на Симфони Веј, главен пат во Делфт, Јужна Африка, од февруари 2008 година до крајот на 2009 година. Тие биле група семејства кои биле иселени во февруари 2008 година од Н2 Гејтвеј Хаусес (анг: N2 Gateway Houses).
Во декември 2007 година, Френк Мартин, советник на Демократската алијанса и член на комитетот за градоначалник на градот Кејптаун, издал писма до околу 300 семејства во Делфт, кои им дале дозвола да се преселат во куќите и изјави дека ќе ја прифати целосната одговорност за последиците. Тогаш биле окупирани над 1.500 куќи во Н2 Гејтвеј.[1][2][3]
Во февруари, над 1.500 семејства биле иселени од куќите на Н2 Гејтвеј. Ова било насилно иселување кое вклучувало употреба на гумени куршуми. Над 20 луѓе биле повредени, меѓу кои и многу жени и деца. Слики и видеа од насилството кружеле, вклучително и пукањето во тригодишно дете кое било застрелано три пати.[1][4][5]
Во февруари 2008 година, жителите поставиле неформална населба на Симфони Веј и покрај напорите на Градот Кејптаун да ги иселат и преместат во блиската област за привремено преместување (TRA) со прекар Бликиесдорп.[6] Жителите останале да го окупираат патот 21 месец тврдејќи дека TRA како Бикиесдорп се создадени како дупка за луѓето.[7]
На 19 октомври 2009 година, судијата на Високиот суд во Западен Кејп издал наредба за иселување на 103 семејства на Бикиесдорп. Поголемиот дел од жителите неволно се преселиле од Симфони Веј (каде се чувствувале побезбедни) во Бикиесдорп (кој е познат по криминалот) во ноември 2009 година.[8][9] Во Бикиесдорп, тие продолжиле да се организираат под знамето на Симфони Веј и ја продолжиле својата борба за земјиште и домување.[10]
Жители на тротоарот на Симфони Веј, исто така познат како Делфт-симфониска кампања против евикција, биле организирани преку избрани комисии кои се занимавале со прашања важни за заедницата. Комитетите биле дел од чадор структурата на Кампањата против иселување на Западен Кејп и вклучувале извршен комитет, детски комитет и комитет за патрола на криминалот во текот на ноќта.[11] Нивниот примарен фокус е домувањето, но комитетите се занимаваат и со други внатрешни и надворешни прашања кои се важни за заедницата. Жителите прибегнуваат кон следните стратегии во нивните обиди да ги решат прашањата: директна акција, правни предизвици, популарно образование, изјави за медиумите, акции на солидарност.
Во август 2008 година, голем број жители на Симфони Веј добиле публицитет кога придружувале над 100 жители на Џо Слово на протест пред Уставниот суд во Јоханесбург.[12]
Жители на тротоарот на Симфони Веј напишале антологија на нивната борба за домување и човекови права со наслов Нема земја! Нема куќа! Нема глас! Гласови од Симфони Веј (2011). Предговорот е на активистот и автор Раџ Пател, а воведот е на поранешниот специјален известувач на ОН за домување Милун Котари. Книгата вклучува фактички приказни кои се однесуваат и на јавното и семејното насилство, кршењето на правдата, ксенофобијата, нивната борба за земја и домување и нивното тврдење на достоинството.[13][14]
Заедницата се потрудила да се грижи за своите деца. Поставила јасли на тротоарот, како и основање свои нетбалски и фудбалски тимови и домаќини на изложби на фотографии од децата.[11][15][16]