Витамин Д се состои од група на секостероииди растворливи во масти. Двете најважни форми се витамин Д2 (или ergocalciferol) и витамин Д3 (или cholecalciferol). Витамин Д, кој се синтетизира во телото, е резултат на изложување на сонце, или воведен преку храна и витамински додатоци, тоа е биолошки инертен и да се активира во телото по одредени хемиски реакции.[3]
Витаминот Д е многу важен за метаболизмотна калциум и фосфор, што ја промовира ресорпција на овие минерали од цревата и овозможува нивно складирање во коските. Потребен е за правилен раст на коските и забите и за доброто на мускулите и нервните ткива. Витамин Д се формира во кожата за време на сончање, додека потребата за дополнителни количини на витамин Д се добива од храната. Добри извори се: црн дроб, масло, риба, путер, јајца (жолчка).
Витамин Д предизвикува демирилизација на коските, во која кај децата се манифестира како рахитис, и кај возрасните, како остеомалација. За третман на рахитисот се користити масло од витамин Д, кој се прима орално или интрамускулатурно.
↑Wahl DA, Cooper C, Ebeling PR, Eggersdorfer M, Hilger J, Hoffmann K, и др. (2013-02-01). „A global representation of vitamin D status in healthy populations: reply to comment by Saadi“. Archives of Osteoporosis. 8 (1–2): 122. doi:10.1007/s11657-013-0122-7. PMID23371520. S2CID5929230.