NGC 711 — леќеста галаксија во соѕвездието Овен, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела. Телото било предмет и на други истражувања, па освен како NGC 711 се споменува и како UGC 1342, MCG 3-5-24, CGCG 460-38, NPM1G +17.0073.
Телото е откриено на 4 ноември 1881 година од страна на Едуар Жан Мари Стефан, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 31,5 см.
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 711 е од видот S0.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,1 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,1 m, додека површинскиот сјај изнесува 13,3 m/лм2.[2] NGC 711 има привидни димензии од 1,6' х 0,7'.[2]
Телото е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 1 ч 52 м 27,7 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 17° 30' 47". Положбениот агол на објектот е во износ од 15°.[2]
Проучување на NGC 711 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 6940. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 129; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 1209. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1275.