Стив Пол Џобс (24 февруари1955 — 5 октомври2011) — соосновач и директор на Епл. Помеѓу 1986 и 2006 година, Стив Џобс бил директор на студиото за анимирани филмови, Пиксар. Откако Дизни го купи Пиксар во 2006 година, Стив Џобс е најголемиот акционер,[5] а бил и еден од членовите на акционерскиот одбор на Дизни.[6]
Ликот и однесувањето на Џобс придонеле кон создавањето на митот на невообичаени ексцентрици и стопанственици од Силициумската Долина. Тој се залагал за промовирање на значењето на дизајнот и естетиката кога станува збор за создавање на производи. Неговиот елан за развивање на производи кои се функционални, но, истворемено и елегантни придонел за создавањето на култни следбеници на Стив Џобс.[7]
Стив Џобс и соосновачот на Епл, Стив Возниак помогнале да се популаризира личниот сметач во крајот на 1970–тите. Во раните 1980–ти, Џобс бил меѓу првите кои го сфатиле потенцијалот на графичките оперативни системи кои биле контролирани со помош на сметачко глувче.[8] Откако Џобс бил протеран од акционерскиот одбор на Епл во 1985 година, тој го основал Некст, компанија која развивала компјутерски системи наменети за образовните и деловните пазари. Во 1997 година, Епл го купил Некст и Стив Џобс повторно бил назначен за директор на Епл, функција која ја држел сè до август 2011 кога поради здравствени причини поднел оставка.
Починал на 5 октомври 2011 од рак на панкреасот.
Животопис
Рани Години
Стив Џобс е роден во Сан Франциско[1]. Неговите биолошки родители се Американката Џоен Керол Шајбл и Сиријанецот Абдулфата Џон Џандали кој за време на раѓањето на Стив Џобс бил постдипломски студент а подоцна станал професор по политички науки.[9] Една недела по неговото раѓање, мајката на Џобс која во тој момент била немажена и (постдипломски) студент, го дала за посвојување. Џобс бил посвоен од Пол Џобс и Клара Џобс (моминско: Хагопиан) кои живееле во Маунтин Вју, во Општината Санта Клара, Калифорнија.[10] Тие му го дале името Стив Пол Џобс. Неговите биолошки родители подоцна се земале и имале ќерка (Мона Симпсон) која подоцна станала познат писател. Стив Џобс ја сретнал за првпат сопствената биолошка сестра кога и двајцата биле возрасни. Неговите биолошки родители се развeле подоцна. Џобс ги смета Пол и Клара Џобс за неговите вистински родители и не сака никој да ги споменува како „посвоени родители“.
Стив Џобс завршил во средното училиште Хоумстед во Купертино, Калифорнија[7] а често посетувал предавања после часови во познатата тешнолошка компанија Хјулет-Пакард во Пало Алто, Калифорнија. По некое време успеал да се вработи таму и да работи преку лето заедно со Стив Возниак.[11] Во 1972, Џобс го завршил средното образование и се запишал на Рид Колеџ во Портланд, Орегон. И покрај тоа што Џобс официјално ги прекинал студиите уште после првиот семестар, тој продолжил да посетува часови [12], како на пример час по калиграфија. „Ако никогаш не го посетев часот по калиграфија, првиот Мек немаше да има повеќе од еден фонт и големината на буквите немаше да биде пропорционална“ има кажано Џобс.[13]
Во есента 1974 година, Џобс се вратил во Калифорнија и заедно со Стив Возниак започнал да посетува состаноци на Клубот за самоделни сметачи.[14] Џобс се вработил како технички помошник во Атари, произведувачот на популарни видеоигри. Неговиот главен интерес бил да заштеди пари за да може да отиде на духовен (религиозен) одмор во Индија. Во 1960–тите било пронајдено дека свирката која била вметната во секоја кутија на познатата житарица за доручек Кептн Кранч произведува звук со честота од 2600 Hz. Овој тон се користел во дигиталните телефонски централи за контролирање на меѓуградски телефонски повици во САД. Отккако прочитал за ова и го сретнал еден од првите корисници на оваа свирка (Џон Дрејпр), Џобс и Возниак започнале фирма со намена да произведуваат и продаваат „сини кутии“ со кои можело да се прават илегално бесплатни меѓуградски телефонски повици.
Џобс, заедно со неговиот пријател Дениел Котки од Рид Колеџ (кој подоцна бил првиот вработен на Епл) пропатувале низ Индија. Од неговото патување, Џобс се вратил со избричена глава и традиционална индиска облека. Тој продолжил да работи во Атари каде му било дадена задача да создаде матична плоча за играта Брејкаут. Според основачот на Атари, Нолан Бушнел, компанијата нудела 100 долари за секој смтачки чип што ќе бил елиминиран од првобитниот дизајн. Џобс не бил заинтересиран ниту пак знаел многу за дизајн на матични плочи па направил договор со кој на Возниак му понудил да ја поделат награда на половина ако Возниак го направи дизајнот. За големо изненадување во Атари, Возниак успеал да елиминира 50 чипови. Џобс му кажал на Возниак дека Атари му дале само 700 долари (наместо 5.000) и поделил само 350 долари со него. Останатите ги задржал.[15][16][17][18][19]
Почетоци на Епл
Првото лого на Епл со слика на Исак Њутн како седи под легендарната јаболкница. Логото е дело на соосновачот Рон Вејн.
Кога имал дваесет и една година, Џобс видел компјутер којшто Возниак го конструирал за лична употреба. Тој веднаш го убедил Возниак да започнат компанија и да го рекламираат и продаваат неговиот компјутер. Компанијата „Apple Computer“ била основана на 1 април1976. Првобитниот план бил тие да продаваат само матични плочи, но, подоцна почнале да продаваат целосни компјутери и со тоа влегле во бизнисот на лични сметачи. Првиот вистински личен сметач се викал Епл I и се продавал эа $666,66 долари. Цената била идеја на Возниак кој сакал бројки со повторени цифри.[16] Наследникот на овој компјутер, Епл II, почнал да се продава следната година со огромен успех со што компанијата Епл станала битен играч во индустријата на лични сметачи. Во декември 1980 година, Епл станала јавна компанија со акции на Вол Стрит и Џобс како последица станал милионер.
Епл продолжил да се развива во поголема компанија и имала потреба од искусен менаџер кој ќе помогне со растот. Во 1983 година, Џобс го привлекол Џон Скали да си даде оставка од Пепси–Кола и да стане директор на Епл при што му рекол: „Дали сакаш да го поминеш твојот преостанат живот продавајќи зашеќерена вода или сакаш да добиеш шанса да го промениш светот?“[20][21] Следната година, Епл започнал да работи токму на тоа со објавувањето на телевизката реклама за време на финалето во американски фудбал. Рекламата била наречена 1984 според истоимената книга на Џорџ Орвел.
Два дена подоцна (24 јануари1984), на годишниот состанок на акционери на Епл, емотивниот Џобс го претставил најновиот компјутер Епл Мекинтош. Реакцијата на акционериоте била ненормално ентузијастичка.[22] Мекинтош бил првиот комерцијално успешен компјутер со графички кориснички интерфејс. Развојот на Мекинтош бил инспириран од проекти во истражувачкиот центар на Зирокс и бил воден од Џеф Раскин и подоцна, Стив Џобс.
И покрај тоа што Џобс бил сметан за харизматичен и убедлив евангелист за Епл, некои од неговите вработени од тоа време го сметале за неструктуиран и бурен менаџер. Кон крајот на 1984 година, продажбата на компјутерите и опаднала во целокупната индустрија и тоа придонело кон нарушување на односите помеѓу Џобс и Скали. Во мај 1985 година откако биле најавени голем број на отпуштања, Скали го заменил Џобс од позицијата на која што го водел развојот на Мекинтош производите.[23]
Мекинтош
Сепак, Стив Џобс набрзо беше исфрлен од проектот Лиза затоа што тој беше сметан за премногу темпераментен менаџер. Премногу лут, тој се одмазди со преземање на мал проект наречен Мекинтош (Macintosh), решен да го направи поевтин GUI компјутер, кој ќе ја уништи продажбата на Лиза. Мекинтош беше во развој од 1979 година и својот концепт беше "компјутер,едноставен како користење на тостер." Стив Џобс регрутираше брилијантни млади инженери во Mac тимот што ги нарекуваше "пирати", за разлика од остатокот на компанијата, "морнарицата." Иако проектот Mac беше контроверзен, како што се закани на Apple II и Лиза, и затоа што Стив Џобс го користеше за контрирање кон остатокот на компанијата, наскоро стана клучен за иднината на Apple бидејќи Лиза покажа уште еден неуспех на пазарот. Стив беше помогнат во неговата мисија од страна на Џон Скули, извршниот директор на Apple, кој го ангажирал во 1983 година за да му помогне да ја води компанијата и да го претвори во врвен директор. Иако првите месеци на Mac проектот беа охрабрувачки, продажбата наскоро почна да опаѓа. Имаше растечки страв во компанијата која овој трет пораз по ред ќе го стави Apple надвор од бизнисот. Покрај тоа, константната ароганција на Стив Џобс ги излудуваше сите, почнувајќи од извршниот директор Џон Скули. По неуспешниот “удар“ на одборот инициран од Џобс во средината на 1985 година, Скули објави дека тој и директорите се согласиле на нова организациона шема за Apple, во која Стив нема раководни должности. Тој беше само оставен да биде претседател на одборот. Стив беше запрепастен. Apple беше негов живот, и тој беше исфрлен од неа. Тој почна да патува и да бара нови начини да ја троши својата енергија. Тоа беше всушност во втората половина на 1985 година, каде тој беше претставен на мал тим на брилијантни експерти по компјутерска графика што Џорџ Лукас се обидуваше да го продаде. Тие сите имале заеднички сон за правење на анимирани филмови со компјутери. Стив беше заинтересиран и тој на крајот го купи претпријатието за 10 милиони долари во 1986 година, именувајќи го како Пиксар (Pixar).
Времето на NeXT
Сепак, неговата главна страст беше уште да прави одлични компјутери. Во септември 1985 година, тој им најави на одборот на Apple дека тој ќе оформи нова компанија, наречена NeXT, за да се изградат напредни компјутери за високо образование и научни истражувања. Тој ќе ги земеше со себе некои од најдобрите инженери и трговци од Mac тимот. Apple неодобри и се закани дека ќе го тужи. Тоа беше моментот кога Стив ја напушти својата компанија и ги продаде скоро сите негови акции од одвратност. NeXT започна со работа на својот компјутер во почетокот на 1986 година, откако Apple ја откажа тужбата против него. Стив целеше на највисоките можни стандарди за неговата нова машина: го сакаше најдобриот хардвер, изграден во најдобро автоматизираната фабрика на светот, и да функционира со најнапредниот софтвер што е направен. Тој одлучи оперативниот систем на компјутерот, NeXTSTEP, да се заснова на UNIX, најотпорен на грешки и најкомплексен систем во светот - но тоа исто така да биде толку лесно да се користи како Macintosh, благодарение на својот графички кориснички интерфејс. Исто така, тоа ќе го направи развојот на софтвер многу лесен со објектно-ориентираната програмска технологија. Овие амбициозни планови ја поставија датата на издавање на компјутерот - наречен NeXT Cube - во октомври 1988 година. Сепак иако одличен, NeXT Cube не се продаваше. Тој беше прескап и му недостигаше корисен софтвер. NeXT се бореше со години да го продаде, проширувајќи ја својата продажна цел од само образование на бизниси, и воведување на поевтин уред, NeXT Station. Сепак, бројот на компјутери што се продаваа секој месец остана во стотици. Компанијата губеше пари и сите соосновачи почнаа да ја напуштаат еден по друг, како и својот прв надворешен инвеститор, Тексашкиот милијардер Рос Перот.
До 1993, NeXT мораше да се откаже од хардверскиот бизнис и да се фокусира само на промоција на своите напредни софтверски технологии. NeXT Software, далеку од надминување на Apple, се претвори во лажен бизнис на развој на софтвер. Стив беше уништен. Покрај тоа, неговата инвестиција во Pixar, исто така, се чинеше дека не води никаде. Малата фирма се обиде да ги продаде напредните графички работни станици на специјализирани пазари, откога е основана, но без успех. Џобс ги затвори хардверските операции на Pixar во 1990 година, и одлучи да се фокусира на развивање на напреден 3D јазик наречен RenderMan. Тој го сочува анимацискиот оддел, предводен од Џон Ласетер, само затоа што својата работа на ТВ реклами беше единствениот извор на компанијата на приходи. Надежта беше покрената од договор склучен со Дизни, да се направи целосен игран филм со компјутери во 1991 година. Но, до крајот на 1993 година, договорот беше откажан од Бурбанк. Со двата негови бизниси кои пропаѓаа, Стив ја достигна најниската точка во неговата кариера. Тој помина најголем дел од своите денови дома со својот млад син Рид и неговата сопруга Лорин, со која тој се ожени во 1991 година.
Враќањето
За среќа, откако Џон Ласетер се врати во Дизни со подобрено сценарио за играниот филм, наречен "Приказна на играчките" (Toy Story), проектот се врати на вистинскиот пат. Филмот требаше да биде издаден за Денот на благодарноста 1995 година. Како што датата се приближуваше, Стив Џобс реализираше каква неверојатна моќ поседување брендот Дизни. Тој одлучи Pixar да се појави во јавноста недела по издавањето на Toy Story, профитирајќи на медиумската возбуда околу првиот компјутерски-генериран анимиран филм на сите времиња. Тој направи чуда: Toy Story успехот беше надминат само од успехот на акциите на Pixar на Вол Стрит. Стив Џобс, кој поседуваше 80 проценти од компанијата, ја виде својата нето вредност како се зголемува на повеќе од 1 500.000.000 долари - пет пати повеќе од парите што ги имаше досега направено во Apple во 1980-тите години. Кога станува збор за Apple, “овошната“ компанија беше во средината на својата најлоша година досега. По издавањето на Windows 95, Mac, кој се претвори во профитабилен, но не успеа да се развива за една деценија додека Стив Џобс беше надвор од компанијата, започна да го губи уделот на пазарот со алармантна стапка. Во 1996 година, новоименуваниот извршен директор на компанијата Гил Амелио, беше во потрага по нов софтвер да го замени стариот и "подуен" Mac OS. Тој на крајот го одбра NeXTSTEP на Стив. Apple плати 400.000.000 долари за да ја добијат NeXT, и Стив се врати во компанијата која го исфрли пред една деценија. Неговата официјална титула беше "неформален советник на извршниот директор." Но, кога Амелио објави загуби на Apple над 700,000,000 долари за првиот квартал од 1997 година, одборот одлучи дека е време да се ослободи од овој ужасен менаџер. Стив Џобс ја презема функцијата на одборот и беше прогласен привремен извршен директор на Apple во јули 1997 година. Тој веднаш почна голема ревизија на целата компанија, намалувајќи го бројот на проекти од стотици на десетина. Бројот на хардверски производи беше намален на само четири. Тој исто така, направи шокантна најавата на Macworld Бостон во август: Apple ќе направи здружување со својот соперник Microsoft, во невиден договор со кој ќе се стави крај на бескрајните патент спорови.
Apple ерата
Враќање на Apple на вистинскиот пат
Стив Џобс брзо даде доверба назад кон заедницата на Apple. Компанијата започна револуционерна маркетинг кампања околу нов слоган: “Размислувај поинаку“ (Think different), ширејќи ја идејата дека луѓето кои користат Мак-ови се сонувачи кои би можеле да го променат светот. Како што брендот на Apple стана посилен, компанијата започна со развој на неколку нови успешни производи, Power Mac G3 и PowerBook. Шест месеци откако се врати, Стив Џобс, ја доведе компанијата во профитабилност. Сепак, оживувањето на Apple дојде малку подоцна, кога Стив воведе нов, неверојатно потрошувачки десктоп компјутер: iMac. Воведен во мај 1998 година, беше првиот вистински иновативен производ на Apple уште од оригиналниот Macintosh во 1984 година. Зашеметувачкиот провиден дизајн на iMac ја запрепасти целата индустрија на лични сметачи, која не успеа да произведе ништо освен црни или беж кутии за повеќе од една деценија. Покрај тоа, iMac беше најпродаван, а тоа е од суштинско значење за враќање на голем број на програмери на Mac платформата. Дизајнерските иноваци продолжија во текот на 1998 и 1999 година со обоени iMac-ови и iBook-ови, потрошувачките лаптопи на Apple. По три години на чело, Стив Џобс го донесе Apple назад кон својата големина. Заради тоа тој конечно прифати да стане со перманентен извршен директор на Apple во јануари 2000 година - првпат еден човек да стане извршен директор на две јавни претпријатија во исто време. Сепак, причината поради која Стив Џобс беше вратен во Apple сè уште не беше оправдана - тоа беше да се донесе софтверската технологија на NeXT на Mac платформата. Ова на крајот се случи во почетокот на 2001 година, така што Apple ја објави првата верзија на нејзиниот напреден оперативен систем, Mac OS X.
Mac OS X беше навистина NeXTSTEP со Mac фасадата. Но, се покажа како суштинско средство на Apple како што компанијата развиваше нови напредни апликации за нејзините Mac-ови, како дел од нејзината стратегија за дигитален наб (digital hub). Стратегијата за дигитален хаб беше откриена од страна на Стив Џобс на Macworld Сан Франциско во јануари 2001 година. Тоа беше визија за иднината на личните сметачи. Иако многумина аналитичари и самоназначени експерти прогласуваа дека компјутерите ќе исчезнат во рок од неколку години и ќе бидат заменети од страна на интернет терминали, Apple веруваше дека тие ќе се претворат во дигитален центри или хабови за нашиот нов дигитален начин на живот. Со други зборови, компјутерот ќе стане централен дел од нашиот нов живот исполнет со дигитални фото апарати и камери, MP3 плеери, мобилни телефони и други дигитални уреди. Стратегијата за дигитален хаб ја доведе Apple да развие пакет со апликации дизајнирани да менаџираат со нашиот нов начин на живот, т.н. iApps: iMovie (1999), iTunes (2001), iDVD (2001), iPhoto (2002), iCal и iSync (2002 ), GarageBand (2004) и конечно iWeb (2006). iApps апликациите беа стратешки потег во поголемиот план на Apple за да се добие удел на пазарот над личните сметачи, така што едноставно немало еквивалентно решение на Windows платформата. Други потези вклучија агресивна рекламна кампања (прекинувачи - Swithcers) и почетокот на малопродажните операции на Apple во средината на 2001 година.
iPod револуцијата
Сепак, најголем импулс за Apple доаѓа од неочекуван извор: iPod. iPod-от е составен дел од стратегијата за дигиталниот хаб. Тоа започна во почетокот на 2001 година, кога Стив Џобс сфати дека тој погрешно го употребил својот ентузијазам за "десктоп видео", односно способност да уредувате филмови на компјутер - кој беше далеку од мејнстримот. Тоа што беше навистина интересно не беа филмови, туку дигитална музика, како што е примерот со успехот на Napster. Тој се фокусираше со нивно достигнување и купил надворешен хардвер девелопер да работи на MP3 плеерот на Apple, кој беше донесен на пазарот во рекордно време, точно на време за сезоната на празници во 2001 година. Неверојатните одлики на iPod-от - неговиот убав дизајн, неговиот брилијантен кориснички интерфејс и тркало за “кликање“, неговиот брз FireWire конектор и неговата способност да се синхронизира со iTunes беспрекорно -го направи најпродаван производ од самиот почеток. За првпат, луѓето купуваа Mac-ови само за да би можеле да го користат овој мал музички плеер со големина на кутија цигари. Apple профитираа од овој успех и отиде подалеку во наредните години, прво со тоа што iPod стана компатибилен со Windows во 2002 година, а потоа со отворањето на iTunes музичката продавница и развивање на iTunes верзија за Windows во 2003 година. Почнувајќи од 2006 година, откако Apple постојано наметнуваше иновации во својот музички бизнис со воведување на iPod-от мини во 2004 година, iPod shuffle и iPod nano во 2005 година, и ја прошири својата музичка продавница на меѓународно ниво, таа стана неприкосновен водач на новата дигитална музичка ера. Значаен белег беше донесен во 2006 година, кога приходите на Apple од iPod-от изнесуваа исто толку со оние кои се направени со компјутерите. За првпат во својата историја, фирмата од Купертино се спремаше да стане еднаков влијателен играч во електрониката како што беше Microsoft во просторот на личните сметачи. Удел на пазарот на iPod-от беше блиску до 75%!
Apple Inc.
Во 2006 година Apple се соочи со доста критичен период во три аспекти. Првиот беше успехот на Mac. Mac продажбата конечно почна брзо да се зголемува, и по неколку години борба за да се добие удел на пазарот, нејзината стапка на раст ја надминуваше онаа на компјутерите. Неколку фактори играа улога во оваа историска промена: успехот на iPod-от, се разбира, и позитивната последица што имаше врз брендот Apple.
Исто и преселбата кон Intel: по неколку години борба против т.н. Wintel монополот, Стив објави во 2005 година дека компанијата ќе почне да ги користат Intel обработувачите во нивните Mac-ови од тогаш па натаму. Целата производна линија беше пренесена во помалку од една година. Интел Mac-овите беа побрзи и поевтини, но нивната главна предност е нивната способност да работат со Windows - кој беше клучен аргумент за Windows корисниците лесно да се префрлат на Mac, плашејќи се што не би ножеле да го пронајдат својот омилен софтвер на Mac. Конечно, Apple наиде на неочекуван успех со својот синџир на продавници, најбрзо растечки во САД. Вториот клучен развој од 2006 година беше целосното прифаќање од страна на Apple на својот нов статус на електронски центар, благодарение на успехот на iPod, вокменот на дигиталната ера. Тоа стана очигледно во февруари 2006 година, кога компанијата го објави iPod Hi-Fi, бум-кутија дизајниран да работи само со iPod (чие производство беше прекинато во следната година), и Apple ТВ помалку од една година подоцна. Но, најголем потег дојде во јануари 2007 година, кога Стив Џобс го претстави iPhone-от на Macworld. iPhone беше и е веројатно најултимативниот Apple производ. Неговиот убав хардвер го оперираше целосниот оперативен систем на Apple, OS X. Неговата multi-touch технологија, веб сурфањето и iPod способностите, лесен-за-користење интерфејс, и друго, го направија паметен телефон "светлосни години“ понапред од својата конкуренција , како што Стив Џобс изјави.
Тоа ја потресе телефонската индустрија до своето јадро, со ексклузивниот договор на Apple со AT&T за претплатнички планови. Три години откако беше претставен на јавноста, веќе беше фер да се каже дека iPhone ќе влезе во историјата како првиот дигитален конвергентен уред, што е еквивалентно на ставање на компјутер, iPod и телефон во вашиот џеб. Тоа беше очигледен дел од потегот на Apple надвор од компјутерскиот бизнис, кој Стив го објави на крајот на Macworld 2007 година дека името на компанијата ќе се промени од Apple Computer АД на Apple АД. Конечно, третиот голем настан од 2006 година за Стив е т.н. backdating скандал. Тоа е нелегална пракса која беше вообичаена во Силициумската Долина, сè додека таа беше изложена од член на Вол Стрит Журналот во 2006 година. Apple брзо ангажираше адвокати да водат внатрешна истрага на своите записи. Тие најдоа неправилности, кои беа потврдени од страна на ДИК во средината на 2007 година. Две големи измами беа претставени, што се одржале во 2000 и 2001 година, под раководството на Стив Џобс. Сепак, тој беше ослободен следната година откако ДИК открил дека тој немал идеја за легалните или сметководствените импликации за ова прашање. ДИК само го обвини поранешниот CFO на Apple и правниот советник за измама. Скандалот беше значаен, во смисла дека тоа го покрена прашањето за иднината на Apple, без Стив Џобс ... Но, главниот повод за кое ова прашање беше покренато не беше истрагата на ДИК, туку за жал беа здравствените проблеми на Стив. Во крајот на 2003 година, Стив беше дијагностициран со рак на панкреасот. За среќа, неговиот тумор не беше од смртоносниот тип: Стив ќе беше зачуван, ако тој се согласеше да има операција. Но, тој не прифати и девет долги месеци, беше на специјален тип на исхрана и диета што мислеше ќе го излечи од болеста. Беше во август 2004 година, кога тој се согласи да има операција. Сите сметаа дека проблемите завршија, како што тој тврдеше дека е "излечен". Се разбира не постои такво нешто како лекување од рак, и во 2008 година, луѓето почнаа многу да коментираат брзото губење на килограми на Стив. Иако тој и Apple продолжија да негираат за каков било сериозен проблем, во декември 2008 година, изненадно најавија дека извршниот директор не би отишол на сцената на последната Macworld презентација во историјата во јануари 2009 година. Стив Џобс зеде шест месеци одмор (првата половина на 2009 година), чекајќи пресадување на црниот дроб – што ја доби во април 2009 година. Целата приказна за ракот на Стив покрена многу дискусии за потребна транспарентност на јавната компанија во врска со здравјето на својот извршен директор, особено кога тој извршен директор е од суштинско значење за својата пазарна вредност како што Стив Џобс е на Apple. Во 2010 година се бележи неверојатно повторното раѓање на Стив Џобс како многу активен извршен директор. Во остар контраст со 2009 година, тој се врати на сцената за многу Apple настани таа година, и го изненади на светот многупати со нездраво голем број на нови производи на Apple. Најголемото објавување од сите беше несомнено iPad, iOS-заснованата таблета на Apple, кој Стив ја откри на 27 јануари 2010 година. Во индустриската конференција D8 во јуни 2010 година, Стив Џобс јасно изјави дека по негово мислење, iPad-от почнал пост-компјутерска ера, и дека компјутерите ќе станат "како камиони", и маргинален дел од пазарот ќе биде доминиран од преносни таблети. Ако ова навистина се случи, овој човек, Стив Џобс ќе одигра клучна улога во двете, раѓање и ставање крај на индустријата на личните сметачи.
Смртта
Џобс умре во својот дом во Калифорнија околу 3 часот на 5 октомври 2011 година, поради компликации од релапс на неговиот претходно третиран невроендокрин рак на панкреасот, што резултира со респираторен арест. Тој ја изгубил свеста на ден пред тоа, и умрел со сопругата, децата и сестра на неговата страна. Џобс е преживеа со Лорин, неговата сопруга од 20 години, нивните три деца, и Лиза Бренан-Џобс, неговата ќерка од претходната врска. Неговото семејство издаде соопштение во кое вели дека "почина спокојно". Мал приватен погреб се одржа на 7 октомври 2011 година, од кои не беа откриени детали во однос на семејството Џобс. Apple објави на истиот ден дека тие немаат планови за јавна комеморација , но беа прилично охрабрувачки кон "добронамерниците" да ги испраќаат своите пораки за сеќавање на е-пошта адреса создадена за да добива вакви пораки. Недела 16 октомври 2011, беше прогласена за "Стив Џобс ден" од страна на гувернерот Џери Браун на Калифорнија. Приватна комеморација за Apple вработените се одржа на 19 октомври 2011 година, на Apple кампусот во Купертино. Меѓу присутните беа Кук, Бил Кемпбел, Нора Џонс, Ал Гор, и Колдплеј, и вдовицата Џобс, Лорин. Некои од продавниците на Apple беа затворени за кратко за вработените да можат да присуствуваат на споменот. Официјално видео од поменот е достапно на мрежното место на Apple. Џобс е погребан во Алта Меса Меморијалниот парк, во Пало Алто.
Denning, Peter J. & Frenkel, Karen A (1989). A Conversation with Steve Jobs. Comm. ACM. Vol. 32, No. 4, pp. 437-443.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
Freiberger, Paul & Swaine, Michael (1999). Fire in the Valley: The Making of The Personal Computer. McGraw-Hill Trade. ISBN 0-07-135892-7.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
Young, Jeffrey S (1988). Steve Jobs: The Journey is the Reward. Scott, Foresman & Co. ISBN 0-673-18864-7.
Wozniak, Steve (2006). iWoz Computer Geek to Cult Icon: How I invented the personal computer, co-founded Apple and had fun doing it. W. W. Norton & Co. ISBN 0-393-06143-4.
