NGC 2099 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Кочијаш, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Телото било предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2099 се споменува и како M 37, OCL 451.
Телото е откриено во 1654 година од страна на Џовани Батиста Ходиерна, со помош на рефрактор, чијашто леќа имала пречник од - cm.
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2099 е од видот II1r.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 5,6 m.[2] NGC 2099 има само една позната привидна димензија, која изнесува 15'.[2]
Телото е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 5 ч 52 м 18,3 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 32° 33' 11".
Проучување на NGC 2099 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 98; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 2410. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1459.