Машка ракометна репрезентација на Хрватска
Машка ракометна репрезентација на Хрватска — државна репрезентација која ја претставува Хрватска на меѓународните ракометни натпревари. Тимот е под управа на Хрватскиот ракометен сојуз.
Хрватска честопати се смета за меѓународна сила во ракометот[1], освојувајќи два олимписки златни медали и едно Светско првенство, но никогаш не освоила едно Европско првенство, откако изгубила две финалиња, едното од Франција и другото од Данска. Хрватската ракометна репрезентација која го освоила Олимпискиот златен медал во 1996 година, честопати се смета за најголемо изненадување во историјата на ракометот, можеби поради своето прво учество на турнирот[2] . Хрватската репрезентација освоила таканаречен „меѓународен двомеч“, откако го освоила златниот медал на Олимпијадата (2004) и на Светското првенство (2003), победувајќи ја Германија во двете финалиња.
Ракометната репрезентација на Хрватска честопати била обележана како модел за спорт[3], честопати како замена за Романија во „големите три“ на Европа во ракомет, заедно со Франција и Данска[4]. Некои од нивните најголеми соперници се соседите Словенија, Унгарија и Србија. Германија исто така е голем соперник, иако на натпреварите помеѓу двете земји, Хрватска има поголема доминација. Германија победила само еднаш на своите девет средби, а Хрватска победила седум пати. Шпанија исто така се смета за близок соперник на Хрватска, откако одиграла 23 натпревари со нив, најмногу од која било страна со која Хрватите играла во ракомет. Сепак, Французите често се забележуваат како најголем соперник на Хрватска во ракомет, поради успехот на двете земји. Сепак, во поновата историја, Хрватска честопати претрпела елиминации во корист на Французите[5].
Историја
Австроунгарија (1904-1918)
Зборот ракомет во хрватскиот регион прв го искористил Фрањо Бучар, опишувајќи ја германската игра Шлеудербол во списанието Сокол 1904. Најраните документирани форми на играње ракомет во овие области се појавиле во 1911 година во гимназијата на Пазин, што меѓу другото се должи на фактот дека програмите за образование во Истра, како дел од тогашното австриско крајбрежје, дошле од центарот за образование во Грац. Во Хрватска, во тоа време ракометот бил воведен во средношколски програми. Тоа бил еден вид чешки ракомет, проширен од Чешката Република, а потоа го играле и учениците од Осиек и Вуковар[6].
Двете светски војни (1918-1941)
Во раните почетоци на хрватскиот ракомет, на местата се играло теренски ракомет и ракомет. Студентите биле привлечени кон ракометниот терен, затоа што малиот ракомет се играл на импровизирани терени без соодветна статива, наспроти ракометниот терен, кој се играл на постојните фудбалски игралишта[7]. За време на Кралството Југославија се одиграл првиот јавен ракометен натпревар во хрватскиот регион и во поширокото соседство. Се одиграл во средно училиште во Вараждин на 29 мај 1930 година под раководство на наставниците по физичко образование. Од тоа време, до 1950 година, во Хрватска и Југославија јавно се играло исклучиво теренски ракомет, на фудбалскиот терен со единаесет играчи на секоја страна. Во средното училиште во Загреб на 1 јуни 1935 година, биле отворени првите ракометни терени во Југославија[8].
Втора светска војна (1941-1945)
На почетокот на Втората светска војна Кралството Југославија се распаднало. Поголемиот дел од територијата населена од Хрвати на 10 април 1941 година, станала дел од новоформираната Независна Држава Хрватска (НДХ). Како дел од новата држава на 2 октомври 1941 година во Загреб за првпат во историјата била основана Хрватската ракометна федерација (ХРС)[9] со седиште во Загреб. Хрватската ракометна федерација ја координирала работата на десетина клубови и до 1944 година организирала национални првенства. Во државата НДХ била основана првата Хрватска ракометна репрезентација. Првиот тренинг за тимот се одржа на 12 октомври 1941 година помеѓу двата тима избрани од селекторот Драгутин Пех. Неговиот прв и единствен меѓународен натпревар овој тим го одиграл на 14 јуни 1942 година со Унгарија во Будимпешта каде Хрватска загубила со 0:9. Овој теренски ракометен натпревар се одиграл пред 30.000 гледачи на тогашниот стадион НЕП[10]. Најдобар ракометар на теренот бил голманот Бранко Кпарал. Под раководство на тренерот Анте Шкртиќ, играчите за Хрватска биле Владо Абрамовиќ, Ирислав Доленец, Жарко Галетовиќ, Ѕвонко Лесковар, Тодор Маринов, Виктор Медведев, Крешо Павлин, Владо Шимановиќ Стјепан Шириќ, Јосип Житник. ХРС престанала да функционира во 1944 година поради војната во Втората светска војна[11].
Ракомет во СФР Југославија (1945–1991)
Кога завршила Втората светска војна во 1945 година, територијата на Независната Држава Хрватска била вклучена во новоформираната СФР Југославија.
Веднаш потоа започнало реконструкцијата на ракометот во Југославија, а истата година бил основан Комитет за ракометна асоцијација за гимнастика Хрватска, а во мај 1948 година Комитет за ракометна асоцијација за гимнастика на Југославија. ХРС била обновена на 19 декември 1948 година, во која таа, во согласност со националната политика на новата југословенска држава, името го сменила во Хрватското ракометно здружение (РСХ). Ракометната федерација на Југославија (РСЈ) била основана на 17 декември 1949 година во Белград со здружување на националните и провинциските асоцијации и таа станала членка на Меѓународната ракометна федерација (ИХФ) во 1950 година[12].
По завршувањето на Втората светска војна, повеќето ракометарки на теренот на НДХ завршиле курсеви и станале инструктори или судии во ракомет. Некои од нив станале членови на теренската ракометна репрезентација на Југославија и учествувале на својот прв меѓународен натпревар, одигран на 19 јуни 1950 година на стадионот Крањчевиќева во Загреб, против Белгија. Југославија победила со 18:3 играјќи со девет играчи од Загреб, еден од Сплит и еден од Сараево[13].
Од крајот на Втората светска војна до распадот на Југославија во 1991 година, најдобрите хрватски ракометари играле за репрезентацијата на Југославија. Со оваа репрезентација Хрватите настапиле на 17 големи натпреварувања и освоиле седум медали, како два олимписки златни медали, олимписка бронза, светско злато, светско сребро и две бронзи. Меѓу другите познати трофеи, во овој период тие освоиле 5 златни медали на пет настапи на Средоземните игри (1967, 1975, 1979, 1983 и 1991 година), два златни и еден бронзен медал на Светските првенства што се одржале во 1971, 1974 и 1984 година, 2 бронзени медали во ракометната Супер лига што се одржала во 1981 и 1983 година во Германија и среброто на Игрите за добра волја во 1990 година во Сиетл.
Место
|
Хрвати во состав на Југославија[14][15][16][17][18][19][20][21][22][23][24][25][26][27][28][29][30][31][32][33][34]
|
Тренери
|
10 место на СП 1952 |
Ирислав Долонец (играч) |
Иван Сној / Ирислав Долонец
|
5 место на СП 1955. |
Ирислав Долонец (играч), Стјепан Корбар |
Иван Сној / Ирислав Долонец
|
8 место на СП 1958 |
Јеролим Караџа, Ловро Манестар, Божидар Петер, Златко Шименц?, Иван Шпољариќ |
Иван Сној
|
9 место на СП 1961. |
Антон Башиќ, Иван Ѓуранец, Ѕвонко Јандроковиќ, Јеролим Караџа, Божидар Петер,[35] Златко Шименц? |
Иван Сној
|
6 место на СП 1964 |
Воислав Беговиќ, Винко Декарис, Иван Ѓуранец, Лујо Гиори, Јеролим Караџа, Ѕвонко Кочијан, Јосип Милковиќ, Владимир Вичан, Албин Видовиќ, Златко Жагмештер |
Иван Сној
|
7 место на СП 1967 |
Винко Декарис, Иван Ѓуранец, Хрвоје Хорват, Јеролим Караџа, Бранко Клишанин, Јосип Милковиќ, Мирослав Прибаниќ, Добривоје Селеч, Нинослав Томашиќ, Иван Уремовиќ,[36] Владимир Вичан |
Иван Сној / Ирислав Долонец
|
златен медал на МИ1967 |
Хрвоје Хорват, Мирослав Клишанин, Јосип Милковиќ, Иван Уремовиќ, Албин Видовиќ |
Иван Сној / Владо Стензел
|
Бронзен медал на СП 1970 |
Абас Арслангиќ, Хрвоје Хорват, Маријан Јакшековиќ, Драгутин Мервар, Јосип Милковиќ, Мирослав Прибаниќ, Златко Жагмештер |
Иван Сној / Владо Стензел
|
Златен медал на СП 1971 |
|
Иван Сној
|
златен медал на ЛОИ 1972 |
Абас Арслангиќ, Хрвоје Хорват, Здравко Милјак, Мирослав Прибаниќ, Добривоје Селеч, Албин Видовиќ, Зденко Зорко |
Иван Сној / Владо Стензел
|
Бронзен медал на СП 1974 |
Абас Арслангиќ, Хрвоје Хорват, Здравко Милјак, Жељко Нимш, Ѕвонимир Сердарушиќ, Зденко Зорко |
Иван Сној / Јосип Милковиќ
|
златен медал на СП 1974 |
|
Иван Сној
|
златен медал на МИ1975 |
Абас Арслангиќ, Здравко Милјак, Жељко Нимш, Мирослав Прибаниќ, Ѕвонимир Сердарушиќ, Зденко Зорко |
Иван Сној
|
5 место на ЛОИ 1976 |
Абас Арслангиќ, Хрвоје Хорват, Здравко Милјак, Жељко Нимш, Ѕвонимир Сердарушиќ, Зденко Зорко |
Иван Сној / Перо Јанјиќ
|
5 место на СП 1978[37] |
Хрвоје Хорват, Здравко Милјак, Жељко Нимш, Ѕвонимир Сердарушиќ,[38] Жељко Видаковиќ, Зденко Зорко |
Иван Сној / Здравко Малиќ
|
златен медал на МИ1979 |
Павле Јурина, Жељко Видаковиќ, Здравко Зовко, Жељко Зовко |
|
6 место на ЛОИ 1980 |
Павле Јурина, Стјепан Обран |
|
бронзен медал на СЛ 1981 |
|
|
сребрен медал на СП 1982 |
Мирко Башиќ, Павле Јурина, Стјепан Обран, Здравко Зовко |
|
Bronze medal РСЛ 1983 |
|
|
златен медал на МИ1983 |
Мирко Башиќ, Павле Јурина, Стјепан Обран, Жељко Видаковиќ, Здравко Зовко |
|
Бронзен медал на РСЛ 1984 |
|
|
златен медал на ЛОИ 1984 |
Мирко Башиќ, Павле Јурина, Здравко Зовко / Абас Арслангиќ (тренер) |
|
златен медал на СП 1986 |
Мирко Башиќ, Здравко Сарачевиќ / Абас Арслангиќ (голман и фитнес тренер) |
|
Бронзен медал на ЛОИ 1988 |
Мирко Башиќ, Борис Јарак, Алваро Начиновиќ, Горан Перковац, Изток Пуц, Здравко Сарачевиќ, Ирфан Смајлигиќ |
Абас Арслангиќ
|
4 место на СП 1990[39][40] |
Мирко Башиќ, Ненад Клјаиќ, Изток Пуц, Здравко Сарачевиќ, Ирфан Смајлигиќ, Ратко Томлјановиќ |
|
сребрен медал на GG 1990[41][42] |
Патрик Чарвар, Бруно Гудељ, Ненад Клјаиќ |
|
златен медал на МИ 1991 |
Томислац Фаркаш , Валтер Матошевиќ |
|
Резултати
Медали
Последно обновено по крајпт на Светско првенство 2019
‘‘‘Шампион’’’ ‘‘‘Финалист’’’ Трето место Четврто место
Летни олимписки игри
Светско првенство
Рекорди во квалификациона група
|
Рекорди против други тимови
|
Европско првенство
Средоземни игри
Година
|
Фаза
|
Место
|
Победи
|
Нерешено
|
Порази
|
Дадени голови
|
Примено голови
|
Головна разлика
|
1993 |
’‘‘Финале’’’ |
01 |
непознато
|
1997 |
’‘‘Финале’’’ |
01 |
4 |
0 |
1 |
121 |
115 |
+6
|
2001 |
’‘‘Финале’’’ |
01 |
непознато
|
2005 |
’‘‘Финале’’’ |
02 |
3 |
0 |
1 |
107 |
103 |
+4
|
2009 |
не учествувала
|
2013 |
’‘‘Финале’’’ |
02 |
4 |
0 |
2 |
166 |
158 |
+8
|
2018 |
’‘‘Финале’’’ |
01 |
5 |
0 |
0 |
|
|
|
Наводи
Надворешни врски
|
|