Кимитакe Хираокa (јапонски: 平岡 公威, Токио, 14 јануари 1925 - Токио, 25 ноември 1970), подобро познат под книжевниот псевдоним Јукио Мишима (јапонски: 三島 由紀夫), бил јапонски писател, поет, драматург, националист, глумец, модел, режисер и основач на паравоената организација Татенај. Трипати бил номиниран за Нобеловата награда за литература и се смета за еден од највлијателните јапонски писатели на 20 век. Неговите авангардни дела ја отсликуваат комбинацијата на современа и традиционална естетика, поттикнување на културни и политички промени.
Раното детство
Мишима е роден во Јокохама (денес Шинџуку) од регионот Токио. Неговиот татко (Азуса Хираока) бил владин претставник; и неговата мајка, Шиџо, ќерка на директорот на училиштето во Токио . Имал помлада сестра Мицуко, која починала од тифус и помлад брат Чуки. Неговата баба Нацу го оставила најголемо влијание на неговото детство, каде што поминал неколку години одвоено од своето семејство. Таа го задржува значителниот дел од аристократското наследство, дури и по бракот со Јотаро Хираока (дедо Јукио Мишима); бирократ кој создал големо богатство за време на новиот колонијализам и се преправал дека е генерален градоначалник на Карафуто. Таа му забранувала да излегува, да се дружи со своите врсници и да тренира некаков спорт.
Мишима се враќа во неговото семејства на дванаесет години. Неговиот татко, дисциплиниран во воен дух, ја употреби суровата тактика на предавање на младиот Мишима.
Образование и дела
На шестгодишна возраст, Мишима е запишан во елитно основното училиште во Гакушуин (学習 院). Веќе во дванаесеттата година почнува да пишува, најчесто приказни. Тој бил фасциниран од делата на Оскар Вајлд , Рајнер Марија Рилке и голем број јапонски класични писатели. По шест години одење на училиште, тој станува најмлад член во книжевниот оддел. Привлечен од делата на Микезо Тахихара (立 原 道 造), тој е исто така заинтересиран за класичната форма на Вака песни. Тоа влијаело на неговите први дела поврзани со поезијата, со цел да размислува за прозата подоцна.
Повоена литература
Мишима пишувал романи , популарни сериски романи , раскази, есеи , како и познати дела за театарот Кабуки и модерна драма . Исто така, во 1945 година, расказот за Мисаки не е моногатари (Приказна за Кејп - 岬 に て の 物語) и продолжил да пишува до крајот на Втората светска војна . Веќе во 1946 година, во посета на познатиот јапонски писател Јсунари Кавабатаво Камакура. На препорака на Кавабат, 1946 година. Табако е објавен во новиот литературен магазин Нинген (Човечност - 人間).