Sonata clavili in b maiore, s. 178, (Theodisce: Klaviersonate h-moll) est compositio musica motu uno clavili ab Francisco Liszt anno 1853 conscripta. Quod opus, omnium illius temporis sonatarum maxumum, Roberto Schumann anno 1854 dedicatum est. Quamquam unum motus triginta minutarum habet, motus a quattuor partibus divisus est. Quaeque partes sine pausas luduntur. Opus, forma sonatae compositum, multis formis simul utitur ac fugam difficillimam continet.[1] Hoc opus antecessoribus fuit difficilius.