![]()
Petrus Magnus: effigies anno fere 1724 ab Andrea Matveev picta
Petrus Magnus est Sergii Širinskij-Šichmatov carmen epicum (vel lyrico-epicum, ut auctor ipse in titulo id appellavit) anno 1810 editum. De gestis Petri Magni ab adulescentia usque ad mortem narrat. Non versu Alexandrino, ut alia carmina epica huius saeculi necnon Petrus Magnus Michaelis Lomonosov, a Šichmatov in Carmine verbo Russico[1] ut maxime laudatus, compositum est, sed tetrametro iambico et stropha odica modificata[2] A Gulielmo Kuechelbecker pro sermonis et versus elegantia et sollemnitate Širinskij-Šichmatov poema laudatum est[3].
Argumentum
| I |
Prooemium. Sagittariorum[4] tumultus. Petri adulescentis otia: iam classem parvulum aedificat. Militia Asoviensis et reditus in Moscuam cum victoria.
|
| II |
De artibus renovandis et de primo Petri itinere, cum homini ignobili similis varias terras visitaret et manibus ipsius, ut artifex, laboraret.
|
| III |
Bellum cum Suecia. Poloniam et Lithuaniam Carolus vexat. Mazepae proditio. Proelium Poltavense incipitur.
|
| IV |
Proelium Poltavense. Petri et Caroli μονομαχία. Carolus et Mazepa fugae se dant. Petrus victor suos milites donis ornat et captivos ignoscit.
|
| V |
Bellum Turcicum (militia Pyretensis). Castra Petri inimicis circumdata. Fames et Catharinae consilium. Petropolis aedificatur.
|
| VI |
Classis nova construitur. Proelium Gangutense[5] navale et victoria. Militiam Persicam Petrus facit, ut non solum in mari Baltico, sed etiam in Caspio pax regnet.
|
| VII |
Raphaelis invocatio: pictura Russiae renovatae.
|
| VIII |
Petrus, сum nautas submersos ex aqua gelida ipse eripuisset, aeger factus est. Mors Petri. Theophanis oratio.
|
Notae
Nexus externi
