Hieroglyphicorum Aegyptiorum interpretatio ideographica saeculo quinto a scriptore Aegyptio Horapollo oblata, in libro cuius titulus est Hieroglyphica, multa saecula ut vera accipiebatur. Lecta est ab auctoribus aevi litterarum renatarum qui de symbolismo disserebant, inter quos Franciscus Columna (Hypnerotomachia Poliphili, 1499) et Ioannes Pierius Valerianus (Hieroglyphica, 1556); multa ex Hieroglyphicis Horapollinis didicit Athanasius Kircherus (Lingua Aegyptiaca restituta, 1643). Qui primum tabulam Rosettanam interpretare conati sunt saeculo undevicensimo ineunte eadem interpretatione ideographica haerebant, inter quos Silvester de Sacy, Thomas Young (qui anno 1819 in commentatione "Egypt" in Encyclopaedia Britannica edita indicem longissimam talium interpretationum inseruit) et Ioannes Franciscus Champollion ("De l'écriture hiératique des anciens Egyptiens", 1821).
Young autem iam anno 1819 litteras phoneticas ad nomina peregrina scribenda reperire coepit, in primis nominis Ptolemaeus in quo litteras "p t o l m e s" recognovit. Ab hoc auspicatus Champollion in Lettre à M. Dacier relative à l'alphabet des hiéroglyphes phonétiques (1822) plura nomina peregrina repperit. Mox et nomina Aegyptia phonetice scripta invenit et in Précis du système hiéroglyphique des anciens Égyptiens (1824;) explicavit.