Concilium Parisiense anno 1210 constitutum est, praeside Petro de Corbolio magistro et archiepiscopo Senonensi, assistente Petro de Nemosio episcopo Parisiensi, ad haereses praevalentes (praecipue in Universitate Parisiensi) corrigendas. E laboribus huius concilii servantur documenta duo, scilicet "Decreta magistri Petri de Corbolio" et enumeratio errorum quae incipit "Hae sunt haereses". Per illa decreta homines decem ad manum saecularem (i.e. ad comburendum) relinquuntur, quattuor ad carcerem perpetualem; cadaver Amalrici Carnotensis e sepulchro "in terram non benedictam" proici mandatur; QuaternuliDavidi de Dinant comburendi denuntiantur; "nec libri Aristotelis de naturali philosophia nec commenta legantur Parisius publice vel secreto, et hoc sub poena excommunicationis inhibemus." Eodem tempore "de libris theologicis scriptis in Romano", scil. Francogallice, episcopis dioecesanis tradi praecipiuntur, "et Credo in Deum, et Pater noster in Romano, praeter vitas sanctorum." Is qui libros vel philosophicos vel vernaculares retinetur "pro haeretico habebitur".