PROFILBARU.COM

Clemens Brentano (natus in Ehrenbreitstein apud Confluentes (Germania) die 9 Septembris 1778; mortuus Asciburgi die 28 Iulii 1842) fuit poeta Germanicus. Aestheticam romanticami fovebat. Pater Petrus Antonius e Langobardia venit; mater Maximiliana filia scriptricis Sophiae Laroche fuit. Soror Elisabetha uxor Achim von Arnim et patruus Francisci Brentano fuit.

Vita

Voluerunt familiares Clementem nolentem mercatorem fieri. Cum horae in officiis negotiatoriis peractae ad irritum irent, licuit gymnasium frequentare. Patre mortuo (anno 1797) Ienam petivit, ubi Romaticismi fautores convenit et multa iocosa egit. Usque annum 1804 multa itinera fecit et vixit Dresdae, Ienae, Marburgi (apud Fridericum Carolum de Savigny), Francofurti et Vindobonae. Marburgum reversus apud Ernestum de Lasaulx degebat. Isto tempore mythistoriam phantasticam Godwi, oder das steinerne Bild der Mutter scripsit sub pseudonymo Mariae (Bremen 1800–1802, 2 partes). Anno 1801 complicata comoedia ludis philologicis pullulans Ponce de Leon (Gottingae 1804), anno 1802 Dusseldorpii melodramaticum opus Die lustigen Musikanten (Francofurti 1803), anno 1803 Chronika eines fahrenden Schülers (editio nova, Berolini 1872) apparuerunt.

Anno 1803 in matrimonium duxit Sophiam Mereau, quae divortium fecerat cum professore aliquo Ienensi et ipse scripserat Gedichte (Berolini 1800–02, 2 vol.) et plures fabulas Milesias (e.g. Kalathiskos). Anno 1805 Heidelbergam iit ubi consuetudinem intimam contraxit cum Iosepho Görres et Achim von Arnim. Cum illo edidit collectiones cantilenarum popularium Des Knaben Wunderhorn (Heidelbergae 1806–08, 3 partes) et anno 1808 periodicum Einsiedlerzeitung (postea Tröst-Einsamkeit) quod querelas cum Ioanne Henrico Voß provocavit. Tunc etiam pepigit Der erste Bärenhäuter. Die 31 Octobris 1806 ex inopinatu uxor animam efflavit. Anno sibi despondebat Augustam Busmann, filiam fratris hominis argentarii Bethmann. Nuptiae Cassellae factae sunt, sed divortium mox secutum est.

Deinde Landishutam iit et anno 1809 Berolinum, ubi pergebat opusculum poeticum Romanzen vom Rosenkranz, historiam Fausticam non doctam et scripsit Der Philister vor, in und nach der Geschichte (Berolini 1811, paucissimis in exemplaribus editum - tamen laudatissimum quoddam opus). Sese contulit in Bohemiam in familiae praedium Bukowan a fratre Christiano (1784-1851) curatum. Post unum annum, cum drama historicum Die Gründung Prags (Aquinci 1815) exaravisset, Vindobonam iit. Ibi velocissime scripsit anno 1813 pro Scaenis imperialibus spectaculum Am Rhein, am Rhein! et pro Theatro ad flumen Wien Viktoria und ihre Geschwister (Berolini 1817), quod tamen numquam publice praesentatum est. Inde Berolinum revenit, ubi historias scripsit optimas praetitulatas Geschichte vom braven Kasperl und dem schönen Annerl, Die mehreren Wehmüller, et Die drei Nüsse.

Hic mutatio eius in religiosis facta est. Catholicus vivax munditia mundana reliquit et Ultramontanismo favere coepit. Autumno anni 1818 iit ad Dülmen ubi apud domnam quandam visiones accipientem (Anna Catharina Emmerich) usque eius mortem anno 1824 mansit. Eius visiones conscripsit, quarum nonnullae vel publicatae sunt. Postea denuo magis iucunde vixit variis in locis: Bonnae, Winkel am Rhein, Aquis Mattiacis, Francofurti, Argentorati (apud Görres) Confluentibus. Confluentibus mansit longum tempus, antequam anno 1833 Monacum iret. Ultimum opus venit anno 1838 in versione sua aucta: agitur de fabula Gockel, Hinkel und Gackeleia (nova editio, Ratisbonae 1880). Mense Novembri anni 1841, frater iussit illum aegrotatum Asciburgum venire.

Asteroides 8054 Brentano in eius honorem nominatus est.

Gravitudo

Clementi Brentano phantasia sensusque infinita erant. Quia nonnumquam afuit laboris amor haud ultra attinxit quoad compositionem operum. Tamquam lyricus in cantilenis minoribus et romanticis optimus citharoedus fuit: simplicitas eorum popularitatem valde auxit. Fabulae eius »Märchen« (scriptae iam anno 1811) captant tam phantasia romantica quam argumentis.