Ateste

Ateste

Res apud Vicidata repertae:

Ateste: insigne

Civitas: Italia
Locus: 45°14′0″N 11°40′0″E
Numerus incolarum: 15 975
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis

Gestio

Procuratio superior: Provincia Patavina

Geographia

Superficies: 32.81 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Mons Silicis, Fanum Sanctae Helenae, Villa Villae, Baonium, Calcei, Lucium, Hospitaletum, Vighizzolum

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Tarsatica, Leek, Pertuis, Bad Windsheim, Tapolca

Tabula aut despectus

Ateste: situs

Horti publici intra oppidum Atestis

Ateste^[1][2] seu Adestum^[2] (Italiane: Este) est Urbs Italiae et municipium, circiter 16 580 incolarum, in Regione Venetia et in Provincia Patavina situm. Urbani Atestini vel Estenses appellantur.

Insigne

• 
  Urbs Italiae^[3]

Alia nomina

Alia nomina sunt: Ateste Colonia^[2] et Atheste.^[4]

Historia

Ateste a Venetis conditum est. Clarum fuit oppidum Imperii Romani usque ad invasiones barbaricas, fortasse ab Attila destructum.

Humanistae Atestini saeculo 15 nomen Atestis ab Athesi duci dixerunt, quod antiqui numquam Athesim inter Ateste interientem scripserant. Vero evidens Athesis palaeoalveus est ex Bonavico (Italice: Bonavigo) effluens et inter Ateste interiens, at fortasse numquam alveus is princeps fuit.

Domus regnatrix Estenses a nomine urbis Italico appellati sunt.

Clari cives

• Gens estensis,

Ecclesia Catholica Romana

• Dioecesis Patavina,

Fractiones, vici et loci in municipio

Fractiones

• Desertum (pars),
• Motta,
• Prà,
• Schiavonia.

Municipia finitima

Baone, Carceri, Lozzo Atestino, Monselice, Ospedaletto Euganeo, Sant'Elena, Vighizzolo d'Este, Villa Estense.

Nexus interni

• Venetiam (regio),
• Provinciam Patavinam,
• Patavium (urbs),
• Urbes Italiae.

Nexus externi

• Situs publicus (Italiane)

Vicimedia Communia plura habent quae ad Atestem spectant.

Pinacotheca

• 
  Collocatio finium municipii in Provincia Patavina.
• 
  Despectus in urbem.

Notae

1. "Ateste" in Iohannes Iacobus Hofmannus, Lexicon universale (1698) ~
2. J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
3. Nel corso dell'Ottocento, il governo del Regno Lombardo-Veneto aveva fregiato con il titolo di città minori della Venezia i comuni di Adria, Asolo, Badia (oggi Badia Polesine), Ceneda, Chioggia, Cividale (oggi Cividale del Friuli), Cologna (oggi Cologna Veneta), Conegliano, Este, Lendinara, Lonigo, Montagnana, Oderzo, Pordenone, Portogruaro, Sacile, Schio e Serravalle. Per quanto riguarda Ceneda e Serravalle, poco dopo l'unità d'Italia sono state unificate nel nuovo comune di Vittorio Veneto, trasferendo a quest'ultimo il titolo. - Vide: Ruggero Simonato, Roberto Sandron, Portogruaro nell'Ottocento: contesto storico e ambiente sociale, Nuova Dimensione Editrice, 1995, pp. 18/21 Portogruaro nell’Ottocento: contesto storico e ambiente sociale - Google Libri
4. Thesaurus antiquitatum et historiarum Italiae. pp. pp. 13-20 

Terra

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!