Attila (natus circa annum 406, mortuus anno 453[1]), Flagellum Dei a coaetaneis vocatus, Hunnorum ab anno 434 usque ad annum 453 rex fuit. Quem per suum regnum imperii Romani (imperium orientale occidentaleque) valde timerent: invasit Balkaniam Galliamque, regnavit imperium Hunnorum, quod in omnes partes de Europa Orientali pertinuit (vide tabulam).
Attila et Bleda
Attila iuvenis Romam in exilium missus est, sed Rugila patruo anno 434 mortuo, ipse et Bleda fratre Hunnos regere coeperunt. Ambo, qui saepe tam feliciter in partibus Orientalibus Imperii bellum gesserant ut quotannis ad pacem conservandam Romani tributum 467 librarum auri iam solverent. Anno insequenti, fratres de his rebus cum legatis Romanis ita egerunt ut non solum Romani bis tantum solvere cogerentur, sed etiam mercatoribus Hunnicis permittere ut cum Romanis mercarentur.
Attila et imperium Occidentale
Anno 454, Attila, fratre necato, unicus rex factus esset, et Theodosius tributum compositum solvere noluit. Itaque Attila flumine Danuvio potitus multis urbibus deletis exercitum usque ad moenia Constantinopolis ipsius duxit. Deinde Theodosius condiciones illius accepit, secundum quas non solum octo milia librarum auri solvenda ut captivi redderentur, sed etiam quotannis tributum 2250 librarum auri.
Paucis post annis Attila in Galliam animadvertit?, nam sperabat se a Mari Caspio ad Oceanum Atlanticum imperium extenturum esse, sed Visigothi et Alani et gentes aliae se cum Romanis coniunxerunt ut Hunnis resisterent. Cum Hunni hoc novissent, recedebant, sed Romani et auxiliarii secuti sunt. Proelio ferociter prope Cataluniam 451 facto, Attila victus ab Italia recessit, ubi continenter ferebat atque agebat.
Mors
Anno 453, Attila nuptiis suis celebrandis, nocte mortuus est. Nam mortuus sanguine ex ore et naribus fluente et uxore lacrimante inventus est. Non constat quomodo perierit. Alii enim dicunt eum periisse quia ei, qui in vino sepultus est, dormienti nares sanguine deplere inciperet; alii autem suspicantur eum occisum esse.
Notae
↑Peter Heather, "Attila", in The Oxford Encyclopedia of Ancient Greece and Rome (Oxoniae: Oxford University Press, 2010).
