Лев Соломонович Гецкин (20.5.1911 жыл, Башқортостан, Уфа қаласы – 28.12.1992 жыл, қазіргі Шығыс Қазақстан облысыӨскемен қаласы) – техника ғылымдарының докторы (1964), профессор (1967), Қазақстан Ұлттық ғылым академиясының корреспондет мүшесі (1967), Қазақ КСР-інің еңбек сіңірген ғылым қайраткері (1976).
Марапаттары
Екатеринбургтегі Орал политехниқалық институтын бітірген (1934).
1934–1944 ж. Челябинск мырыш зауытында цех шебері, бастығы, зертхана меңгерушісі, бас инженердің орынбасары.
1944–1952 ж. Өскемен мырыш зауытында техника бөлімінің бастығы, бас инженердің орынбасары, бас инженер, директоры болып қызметтер атқарды.
1952–1982 ж. Бүкілодақтық түсті металдар ғылыми-зерттеу институтының Қазақстандағы бөлімшесінде бас инженер, директордың орынбасары, директоры болды.
Еңбектері
Гецкин – түсті металдар (қорғасын, мырыш, мыс) мен шикізаттарды кешенді пайдалану мәселелерін зерттеумен айналысты. Оның басшылығымен Өскемен қорғасын-мырыш комбинатында, Шымкент қорғасын зауытында металлургиялық тозаңдарды кешенді түрде қайта өңдеу технологиясы жасалып, өндіріске енгізілді.
Негізгі ғылыми-зерттеу жұмыстары полиметалл концентраттарын өңдеу технологиясының және оларды кешенді пайдаланудың физика-химия негіздеріне (темір-магнитті кентастардан металдарды ажыратып алу, т.б. технологиясы) арналған (Лениндік сыйлық, 1961).
Оның сирек кездесетін металдар кентасын кешенді пайдалану технологиясы селен өндіру процесінде қолданылды.
2 рет Еңбек Қызыл Ту орденімен және медальдармен марапатталған.[1]
Дереккөздер
↑“Қазақстан”: Ұлттық энцклопедия/Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы “Қазақ энциклопедиясы” Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9
