ომი ლატვიის დამოუკიდებლობისათვის

ომი ლატვიის დამოუკიდებლობისათვის
რუსეთის სამოქალაქო ომი ნაწილი
თარიღი	5 დეკემბერი 1918 - 11 აგვისტო 1920
მდებარეობა	ლატვია
შედეგი	ლატვიის გამარჯვება
ტერიტორიული ცვლილებები	ლატვიამ მოიპოვა დამოუკიდებლობა
მხარეები
ლატვიის ჯარები: ლატვიის დამოუკიდებლობის ბრიგადა ჩრდილოეთ ლატვიური ბრიგადა 1919-ის ივნისიდან  ესტონეთი ლივენის რაზმი  პოლონეთი  ლიტვა მხარს უჭერდა ევროპული ალიანსი VI სარეზერვო კორპუსი:[1] ბალტიის ლანდესვერი დასავლეთ რუსეთის მოხალისეთა არმია  რსფსრ ლატვიის სსრ
მეთაურები
იანის ბალოდისი ერნესტ პიდერი ედუარდ რიძ-სმიგლი რიუდიგერ ფონ დერ გოლცი ალფრედ ფლეტჩერი პაველ ბერმონდტ-ავალოვი იოაკიმ ბაცეტისი დიმიტრი ნადიოჟნი პიოტრ სლავენსი
ძალები
მაქსიმალური შეფასებით: 69,232 სამხედრო 271 ტყვიამფრქვევიs and 321 ხელის ტყვიამფრქვევიs 54 არტილერია 33 ნაღმმტყორცნიs[2] მაქსიმალური შეფასებით: 16,000 სამხედრო 204 ტყვიამფრქვევი 39 არტილერია 3 საბრძოლო მანქანა 5 ჯავშნოსანი მატარებელი[3] მაქსიმალური შეფასებით: 20,000 სამხედრო,[4] 100 არტილერია, 3 შეჯავშნული მატარებელი, 10 საბრძოლო მანქანა, 18 თვითმფრინავი, 469 ტყვიამფრქვევი[3] 5,600-6,300 მოსამსახურე[5] 55 ტყვიამფრქვევი, 42 არტილერია, 3 საბრძოლო მანქანა.[6]
დანაკარგები
ლატვია: 3,046 დაღუპული 4,085 დაჭრილი[7] ესტონეთი: 300 დაღუპული, 800 დაჭრილი[8] 840 დაღუპული 3,000 დაჭრილი[9][10]
ომი ლატვიის დამოუკიდებლობისათვის ვიკისაწყობში

ომი ლატვიის დამოუკიდებლობისათვის, ასევე ლატვიის ომი თავისუფლებისთვის (ლატვ. Latvijas brīvības cīņas ან ომი ლატვიის განთავისუფლებისთვის (Latvijas atbrīvošanas karš) — შეიარაღებული კონფლიქტი ლატვიაში, რომელიც დაიწყო 1918 წლის 5 დეკემბერს დამოუკიდებლობის გამოცხადების შემდეგ და დასრულდა 1920 წლის 11 აგვისტოს ლატვიის რესპუბლიკასა და რუსეთის სფსრ-ს შორის დადებული რიგის ხელშეკრულებით.^[11]

ლიტერატურა

• General Fürst Awaloff (1925). Im Kampf gegen den Bolschewismus. Erinnerungen von General Fürst Awaloff, Oberbefehlshaber der Deutsch-Russischen Westarmee im Baltikum.. Verlag von J.J. Augustin, Glückstadt und Hamburg. 
• General Graf Rüdiger von der Goltz (1920). Meine Sendung in Finland und im Baltikum.. Verlag von K.F. Koehler, Leipzig. 
• BischoffJosef, Die letzte Front. Geschichte der Eiserne Division im Baltikum 1919, Berlin 1935.

სქოლიო

1. Generalkommando VI Reservekorps. Axis History.
2. Latvijas Atbrīvošanas kaŗa vēsture. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2011-07-13. ციტირების თარიღი: 2013-07-11.
3. ↑ Colonel Jaan Maide (1933). Ülevaade Eesti Vabadussõjast (1918–1920) (Overview on Estonian War of Independence) (Estonian). ციტირების თარიღი: 2013-07-11.  დაარქივებული 2010-08-22 საიტზე Wayback Machine.
4. (2002) „Iseseisvuse aeg 1941–44“, Eesti. Üld.. Eesti entsüklopeedia, გვ. 296–311. 
5. Mangulis, Visvaldis. Latvia in the Wars of the 20th Century. Princeton Junction: Cognition Books, 1983, xxi, 207p.
6. Latvia 1919. pygmy-wars.50megs.com. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2014-02-02. ციტირების თარიღი: 2013-07-11.
7. Latvijas Brīvības cīņas დაარქივებული 2011-07-25 საიტზე Wayback Machine. , page 15
8. Eesti Vabadussõda დაარქივებული 2016-09-26 საიტზე Wayback Machine. Estonica.org (ესტონური)
9. Hans von Rimscha, Hellmuth Weiss (1977). Von den baltischen Provinzen zu den baltischen Staaten 1918-1920. J. G. Herder-Institut, გვ. 61. 
10. Kaevats, Ülo: Eesti Entsüklopeedia 5, page 396. Valgus, 1990, ISBN 5-89900-009-0
11. Freibergs J. (1998, 2001) Jaunāko laiku vēsture 20. gadsimts Zvaigzne ABC ISBN 9984-17-049-7