ლუდვიგი დაიბადა 1837 წლის 12 სექტემბერს დარმშტადტში. იგი იყო პრინც კარლ ჰესენ-დარმშტადტელისა და მისი ცოლის, პრინცესა ელიზაბეთ პრუსიელის უფროსი ვაჟი. დედამისი პრუსიის მეფე ფრიდრიხ ვილჰელმ II-ის შვილიშვილი, ხოლო მამამისი ჰესენის დიდ ჰერცოგ ლუდვიგ III-ის ძმა იყო. იქიდან გამომდინარე, რომ ბიძამისს თავისი ცოლის, პრინცესა მატილდა კაროლინა ბავარიელისაგან შვილები არ დარჩენია და მეორედ კი მორგანატიკულად იქორწინა, 1862 წელს მის პირველ მემკვიდრედ ლუდვიგი გამოცხადდა.
პრინცი ლუდვიგი და პრინცესა ალისა 1863 წლის მაისში
მემკვიდრედ გამოცხადებამ მისი ცხოვრება საგრძნობლად შეცვალა. პირველ რიგში მას ევროპელ პრინცესაზე ქორწინება სჭირდებოდა შემდეგი მემკვიდრის გასაჩენად. 1862 წლის 1 ივლისს ოსბორნის სახლში, უაითის კუნძულზე ლუდვიგმა ცოლად შეირთო დიდი ბრიტანეთის დედოფალ ვიქტორიას შუათანა ასული, პრინცესა ალისა. აღსანიშნავია, რომ ეს ქორწინება თავად პატარძლის მამის, პრინცი ალბერტის მოწყობილი იყო, რომელიც თავად ვერ მოესწრო მათ შეუღლებას და ჯვრისწერამდე რამდენიმე თვით ადრე გარდაიცვალა.
ქორწინების შემდეგ წყვილი ერთ წელს ინგლისში დარჩა, სადაც დაიბადა მათი პირველი შვილიც, პრინცესა ვიქტორია. ამის შემდეგ ისინი ჰესენში დაბრუნდნენ და დარმშტადტის ახალ სასახლეში დაბინავდნენ. აქ ალისამ კიდევ ექვსი ბავშვი გააჩინა: ოთხი გოგონა და ორი ვაჟი. აღსანიშნავია, რომ დედისაგან ბავშვებს ჰემოფილიის გენი გამოჰყვათ, რომელიც შემდეგში მათგან სხვა სამეფო ოჯახებშიც გავრცელდა.
1866 წელს დაწყებულ ავსტრია-პრუსიის ომში ჰესენი ავსტრიას მიემხრო და ლუდვიგიც მათ მხარეს იბრძოდა. საბოლოოდ ომში ავსტრია დამარცხდა და გამარჯვებულმა პრუსიამ მისი მოკავშირე ჰანოვერის, ნასაუსა და ჰესენ-კასელის ანექსია მოახდინა. ჰესენის დანარჩენმა ნაწილმა დამოუკიდებლობა მხოლოდ იმიტომ შეინარჩუნა, რომ საქმეში ლუდვიგის მამიდა, რუსეთის იმპერატრიცა მარია ალექსანდროვნა და მისი ქმარი, იმპერატორი ალექსანდრე II ჩაერივნენ და პრუსიელებს აიძულეს უკან დაეხიათ. იქიდან გამომდინარე, რომ პრუსიის ტახტის მემკვიდრეს ცოლად ლუდვიგის ცოლისდა, პრინცესა ვიქტორია ჰყავდა, ჰესენელებმა მხარე იცვალეს და უკვე 1870 წელს დაწყებულ საფრანგეთ-პრუსიის ომში პრუსიის მხარეს გამოვიდნენ. ამ ომში იგი თავის ქვისლს, კრონპრინც ფრიდრიხ პრუსიელს ერთობ დაუახლოვდა და დაუმეგობრდა, ისე, რომ ლუდვიგი 1888 წელს სასიკვდილო სარეცელზე მწოლიარე ფრიდრიხს ეწვია და გამოემშვიდობა კიდეც.
ლუდვიგ IV 1878 წელს
1877 წლის 13 ივნისს ლუდვიგ III გარდაიცვალა და ტახტზე საბოლოოდ ავიდა ლუდვიგ IV. მისი აღსაყდრებიდან მალევე ჰესენში დიპტერიის ეპიდემია დაიწყო, რომელმაც 1878 წელს ჯერ მისი ნაბოლარა ასულის, პრინცესა მარიას, შემდეგ კი მისი ცოლის, პრინცესა ალისას სიცოცხლეც შეიწირა.
პრინცესა ალისას გარდაცვალებიდან რამდენიმე წელიწადში, 1884 წლის 30 აპრილს ლუდვიგი მეორედ მორგანატიკულად დაქორწინდა პოლონელ გრაფინია ალექსანდრინა ჰუტენ-ჩაპსკაზე, თუმცა ქორწინება ერთობ უიღბლო და ხანმოკლე აღმოჩნდა და ისინი იმავე წელს განქორწინდნენ.
ლუდვიგ IV გარდაიცვალა 1892 წლის 13 მარტს დარმშტადტში, 54 წლის ასაკში. მის დაკრძალვას დაესწრნენ: დიდი ბრიტანეთის დედოფალი ვიქტორია (სიდედრი), გერმანიის ქვრივი იმპერატრიცა ვიქტორია (ცოლისდა), საქსენ-კობურგ-გოთას ჰერცოგი ალფრედი და ჰერცოგინია მარია ალექსანდროვნა რომანოვა (ცოლისძმა და მისი მეუღლე), ოლბანის ქვრივი ჰეცოგინია ჰელენა ცუ ვალდეკ უნდ პირმონტი (ცოლისძმის მეუღლე), კონაქტის ჰერცოგი არტური და ჰერცოგინია ლუიზა მარგარეტ პრუსიელი (მისი ცოლისძმა და მისი მეუღლე), შლეზვიგ-ჰოლშტაინ-ზონდენბურგ-გლუქსბურგის ჰერცოგი, არგილის ჰერცოგი ჯონ კამპბელი და ჰერცოგინია ლუიზა ბრიტანელი (ცოლისდა და მისი ქმარი). მის დაკრძალვას არ დასწრებია არც უელსის პრინცი ედუარდი და არც მისი ცოლი, პრინცესა ალექსანდრა, რამეთუ ისინი დედოფალ ვიქტორიას ნაცვლად მართავდნენ ქვეყანას, სანამ იგი ლუდვიგის დაკრძალვაზე იყო.
შვილები
სურათი
სახელი
დაიბადა
გარდაიცვალა
ზოგადი ცნობები
ვიქტორია
5 აპრილი, 1863,
უინძორი, დიდი
ბრიტანეთი
24 სექტემბერი, 1950,
ლონდონი, დიდი
ბრიტანეთი
(87 წლის)
ცოლად გაჰყვა ბატენბერგის მთავარ ლუდვიგს, რომელთანაც შეეძინა შვილები, მათ
შორის: შვედეთის დედოფალი ლუიზა და საბერძნეთის პრინცესა ალისა. სწორედ
შემდეგ ოჯახის სხვა წევრებთან ერთად დახვრიტეს ბოლშევიკებმა.
მარია
24 მაისი, 1874,
დარმშტადტი, გერმანია
16 ნოემბერი, 1878,
დარმშტადტი, გერმანია
(4 წლის)
გარდაიცვალა მცირეწლოვანი, დიპტერიის ეპიდემიით.
ლიტერატურა
Willis, Daniel A., ‘’The Descendants of King George I of Great Britain’’, Clearfield Company, 2002, p. 717. ISBN 0-8063-5172-1
Eilers, Marlene. Queen Victoria's Descendants. Rosvall Royal Books, Falkoping, Sweden, 1997. pp. 49-50. 141, 175. ISBN 91-630-5964-9
Hof- und Staats-Handbuch des Großherzogtum Hessen (1892), Genealogy pp. 1-2
Shaw, Wm. A. (1906) The Knights of England, I, London, p. 61
Lehmann, Gustaf (1913). Die Ritter des Ordens pour le mérite 1812–1913 [The Knights of the Order of the Pour le Mérite] (in German). 2. Berlin: Ernst Siegfried Mittler & Sohn. p. 522.
Staatshandbuch für den Freistaat Sachsen (1878) (in German), "Königliche Ritter-Orden", p. 3
Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!
